Αναζητώντας μια στάλα από φως, περιπλανιέσαι στα τυφλά.
Σβήνει κι αυτό,
χάνεσαι πια.
Το πιο δύσκολο πάντα θα είναι όταν σβήνουν τα φώτα.
Έρχεται ο εαυτός σου να σε γνωρίσει ξανά.
Αναζητώντας μια μικρή χαραμάδα.
Ψάχνεις μια στάλα φως.
Παντού γύρω σου σκοτάδι.
Χάνεσαι,
ξεχνάς,
αρχίζουν τα δάκρυα να σε σκεπάζουν.
Δε θυμάσαι τίποτα.
Ακούς τους κτύπους να απομακρύνονται κι η φαντασία σου αποκαλύπτεται.
-Πάλι εδώ;
Σου ψιθυρίζει ο άνεμος.
-Πάλι.
Απαντάς,
κι όλα πια στέκουν μαύρα.
Συντάκτης: Στάθης Αναστασίου
