Πόσο με ανάβει η αίσθησή σου

Αποκαλύπτεται η Μαρία Α. Καρμίρη.

Η μουσική είναι για σένα και τα αγαπημένα σου αρωματικά κεριά το ίδιο. Εισέπνευσε τη μυρωδιά κανέλας που τόσο λατρεύεις κι έλα κοντά μου. Μύρισες και τις πιτσιλιές της κολόνιας μου, γι’ αυτό χαμογελάς; Ή σ’ αρέσει αυτό που φόρεσα για να ερεθίσει και να εξάψει το μυαλό σου;

Άγγιξέ με, νιώσε πόσο ζεστή είμαι απ’ την ανυπομονησία κι έπειτα γεύσου με -σε περιμένει μια ακόμα έκπληξη. Ναι, το φρούτο μας είναι, αυτό που λατρεύεις να γλείφεις από πάνω μου. Η καρδιά σου χτυπάει πιο δυνατά έναντι στο στήθος μου, μάτια μου οι αισθήσεις σου όλες διεγερμένες τώρα κι η ιδέα με τρελαίνει, κάνει τα χέρια μου να τρέμουν ελαφρά, μπλεγμένα όπως είναι τα δάχτυλα στα μαλλιά σου. Το νιώθεις; Με νιώθεις;

Χαμογελάς ξανά και το βλέμμα σου εκστασιασμένο με κάνει να θέλω να σου χιμήξω, να τυλιχτώ γύρω σου και να πάρω ό,τι μου έχεις χαρίσει και πια είναι δικό μου, να σε κάνω να νιώσεις όπως με κάνεις να νιώθω, να ανατριχιάσεις όπως εγώ τώρα που χαϊδεύεις το γυμνό της πλάτης μου. Όμως όχι ακόμα, θέλω να γίνει σωστά, αργά κι απολαυστικά βασανιστικά. Σε θέλω, σου ψιθυρίζω στ’ αυτί. Σε θέλω ουσιαστικά. Σε θέλω βαθιά. Σε θέλω.

Τα χέρια σου σφίγγουν γύρω μου και τα χείλια σου προσπαθούν να ξεσκίσουν τα δικά μου, με το πάθος και τον πόθο να οδηγεί τα σώματα και τα ένστικτα. Οι ήχοι χάνονται, οι αισθήσεις μπουρδουκλώνονται μαζί με τα μέλη μας, μαζί με τα περιττά ρούχα που απλώς στάθηκαν στον δρόμο, μαζί με τη φωτιά ανάμεσά μας.

Θέλω να σε νιώσω όλο και πιο κοντά και τα νύχια μου γραπώνονται στην πλάτη, στη μέση, στα μπράτσα σου, στο πλάι του λαιμού σου κι η χημεία των κορμιών μας καίει τις άκρες των δαχτύλων μου και σε φιλάω πιο λαίμαργα, πιο απαιτητικά κι έχω ανάγκη να σε έχω πάνω μου, να μη χάσω ούτε για μια στιγμή την επαφή απ’ το σώμα που αγαπώ, απ’ το σώμα του μυαλού σου, του πιο αισθησιακά ερωτεύσιμου μυαλού που έχω γνωρίσει.

Δε σου κρύβω τίποτα· βαριανασαίνω κι αναστενάζω δυνατά, λέγοντάς σου πόσο τ’ απολαμβάνω, δείχνοντάς σου πόσο με τρελαίνει όταν είσαι μέσα μου, πόσο με ανάβει η αίσθησή σου, οι δικές σου κοφτές ανάσες, η εξιταρισμένη σου φωνή όταν λέει τ’ όνομά μου, πόσο με ερεθίζει το να είσαι ερεθισμένος, το να με χρειάζεσαι όσο σε χρειάζομαι.

Τα μάτια μου ψάχνουν και μένουν στα δικά σου κολλημένα κι όταν δεν τα βρίσκω, στρέφω το πρόσωπό σου σε μένα με την παλάμη μου κι όταν το βλέμμα σου ανάβει ακόμα περισσότερο, η ανάγκη να σε φιλήσω και πάλι μάχεται με εκείνη του να θέλω να σε κοιτάζω και πνίγομαι και δεν μπορώ ν’ αποφασίσω και κάνω και τα δύο και τρελαίνεσαι και κινούμαστε πιο γρήγορα και πιο γρήγορα και σε φιλάω και σε κοιτάζω και σε φιλάω ξανά, μη χορταίνοντας κανένα απ’ τα δύο.

Σε ρωτάω με κομμένη ανάσα αν η υγρασία μου στερεί απ’ την ευχαρίστησή σου, γιατί θέλω να με ευχαριστιέσαι όπως κι εγώ κι εσύ γελάς σκοτεινά, σφίγγεις τα δάχτυλά σου μέσα στα μαλλιά μου και βουτάς στο ευαίσθητο σημείο, στον λαιμό μου κι η απόλαυση εντείνεται κι οι κινήσεις αγριεύουν κι είναι πιο γρήγορες κι απόλυτες κι επιτακτικές και σχεδόν ουρλιάζω και βογκάς και δε θέλω να σταματήσεις ποτέ, δε θέλω να χωριστούν τα σώματά μας, δε θέλω να σε αποχωριστώ γιατί αυτό είναι ό,τι κοντινότερο στην ουτοπία των αισθήσεων και δε θα θυσιάσω ούτε στιγμή.

Τα μάτια μου βουρκώνουν απ’ την ένταση, απ’ τον έρωτα, απ’ το πλήθος των συναισθημάτων κι αισθήσεων και τα πόδια μου τυλίγονται γύρω σου, κρατώντας σε κοντά, εκτιμώντας ό,τι πανέμορφο είσαι για μένα, απομνημονεύοντας κάθε δευτερόλεπτο στη μνήμη μου, θέλοντας να μη γλιστρήσει ποτέ από εκεί. Κι η αποκορύφωση έρχεται και τρανταζόμαστε και βογκάμε, γραπώνουμε πιο δυνατά και ξεσκίζουμε κι έπειτα τρέμουμε και στο τέλος είμαστε δυο κορμιά που πέφτουν ξεψυχισμένα. Μένουμε ο ένας πάνω στον άλλον ή πέφτουμε με τους ώμους ν’ αγγίζονται, φιλάω το νωπό δέρμα σου, νιώθοντας τυχερή που σ’ έχω και θέλεις να μ’ έχεις.

Στείλε και τη δική σου αξέχαστη σεξουαλική εμπειρία στο info @ pillowfights.gr με τίτλο «made in bed» κι αποκαλύψου!