Αννέτα-Παναγιώτης: Το ζευγάρι που κανείς δεν κατάλαβε γιατί ήταν μαζί

«Είσαι το ταίρι μου»: μια σειρά η οποία μάγεψε τους Έλληνες τηλεθεατές γράφοντας ιστορία στην καλή κωμωδία. Και μπορεί να έμειναν στις καρδιές μας τα love stories των Γρηγόρη και Στέλλα ή Βίκυς και Σωτήρη, στη σειρά, όμως, παρακολουθούμε και το ζευγάρι Αννέτα-Παναγιώτης, ένα ζευγάρι εντελώς μη αναμενόμενο, παράδοξα αταίριαστο, φαινομενικά χωρίς κανένα κοινό. Ένα ζευγάρι που μάλλον καταρρίπτει τη θεωρία πως τα ετερώνυμα έλκονται.

Το ζευγάρι αυτό μας χαρίζει απίστευτες στιγμές, πολλές φορές αστείες κι άλλες -ιδιαίτερα στο τέλος της σειράς- συγκινητικές.  Η δυναμική κι απόλυτη Αννέτα σε αντίθεση με τον γλυκό, ευγενικό και ψύχραιμο Παναγιώτη, δημιουργούν ένα πορτραίτο αντιθέσεων. Δύο άτομα που λειτουργούν με εντελώς αντίθετο τρόπο, αφού ο ένας λειτουργεί με οδηγό την ψυχή κι ο άλλος με το μυαλό του. Και σ’ όλη αυτή την υπόθεση υπάρχει κι ένα παιδί το οποίο αυτά τα δύο άτομα μεγαλώνουν.

Βλέπουμε το ζευγάρι να συγκατοικεί με την οικογένεια της Αννέτας, η οποία δεν ελέγχει μόνο τον σύζυγό της και τον γιο τους, αλλά και την οικογενειακή επιχείρηση, στην οποία εργάζεται κι ο Παναγιώτης. Σε όλη τη σειρά -εξαιρουμένου του τελευταίου επεισοδίου όπου ο Παναγιώτης επαναστατεί- ο σύζυγος φαίνεται υποταγμένος στη γυναίκα του και κακοποιείται λεκτικά. Τις «ισορροπίες» του ζευγαριού φαίνεται να ταράζει ο ερχομός της Βίκυς, μιας γυναίκας η οποία φαίνεται να είναι πιο κοντά στον Παναγιώτη από άποψη χαρακτήρα. Μια γυναίκα γεμάτη ζωντάνια, γέλια και χαρά. Ο Παναγιώτης μαγεύεται από τη γυναίκα αυτή κι αρχίζει να αντιλαμβάνεται ξανά τη γλυκιά πλευρά του έρωτα, την τρυφερή πλευρά της ζωής και τη χαρά της προσφοράς και του καλού λόγου, σε μια πλατωνική μεταξύ τους σχέση.

Όσο ο Παναγιώτης κρατάει χαμηλό προφίλ -spoiler alert- η Αννέτα φλερτάρει με έναν άλλο άντρα, με τον οποίο συνάπτουν παράνομη σχέση. Μέχρι που ο Παναγιώτης, κρατώντας ένα όπλο, χάνει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας και φτάνει να απειλεί τον «άλλο άντρα» ο οποίος βρίσκεται στο υπνοδωμάτιο του ζευγαριού και την Αννέτα στη συνέχεια, να τραγουδά Βοσκόπουλο (όποιος παρακολουθούσε τη σειρά, ξέρει ακριβώς τι σημαίνει αυτό).

Το ερώτημα που γεννιέται από αυτό το ζευγάρι είναι «μπορεί μια σχέση με δύο εντελώς διαφορετικά άτομα να γίνει λόγω αυτού κακοποιητική;». Κι αν ναι, που όλα έτσι δείχνουν, γιατί συνέχισαν να παραμένουν ο ένας δίπλα στον άλλον εφόσον δε λάμβαναν όλα όσα ήθελαν κι αντιθέτως προσπάθησαν με επιβολή να τα καταφέρουν; Αδιαμφισβήτητα η συνύπαρξη μ’ ένα πλάσμα εντελώς διαφορετικό μ’ εμάς χρειάζεται συνεχόμενη προσπάθεια με σκοπό να καταφέρνεις ν’ αντιλαμβάνεσαι τον τρόπο που λειτουργεί και να το κατανοείς. Όμως, στο πέρασμα του χρόνου αυτό δεν καταλήγει να σε εξαντλεί; Και μετά από μια τέτοια σχέση, αυτό που αποζητάς δεν είναι ένα πλάσμα όμοιο με σένα, προκειμένου να μπεις σε μια διαδικασία η οποία δε θα χρειάζεται τόσο κόπο, δε θα αφορά μια διαρκή στρατηγική και δε θα κρέμεται από μια κλωστή προκειμένου να λειτουργήσει;

Αναπάντητο φαίνεται να είναι αυτό το ερώτημα, αφού κάποια άτομα τα εξιτάρει η συνύπαρξη με κάτι ανόμοιο με τα ίδια όπως κι η συνεχής μάχη να καταλάβουν κάποιον, ενώ τους κουράζει. Το μόνο σίγουρο είναι πως η συνύπαρξη δύο τέτοιων ατόμων δημιουργεί απίστευτα στιγμιότυπα όπως και το ζευγάρι Αννέτας-Παναγιώτη που, περνώντας τα μέσα από την κωμωδία, μπορούμε ελαφρώς να τα ξορκίσουμε, όχι όμως να τα πάρουμε και στο ψιλό. Όσοι δε δώσατε πολλή σημασία σ’ αυτούς τους δυο, παρακολουθήστε πάλι τη σειρά κι αναρωτηθείτε αν δύο άτομα παρόμοια με αυτά είναι ικανά να συνυπάρξουν αρμονικά, χωρίς να τραυματίσουν ο ένας τον άλλο. Γελάστε με την ψυχή σας με την ασυνεννοησία μεταξύ τους κι αποφασίστε τι είναι αυτό που ψάχνετε εσείς: το απόλυτα ίδιο ή το απόλυτα αντίθετο από εσάς;