Δυστυχώς είναι πολλές οι φορές που οι άνθρωποί μας θα υποφέρουν από κάποιο δυσάρεστο γεγονός. Όποιο κι αν είναι αυτό, μπαίνουμε αυτόματα στη θέση να υποστηρίξουμε το άτομο αυτό και να σταθούμε δίπλα του. Όμως, σε μια τέτοια στιγμή πόνου ενός ανθρώπου, καλό θα ήταν να είμαστε προσεχτικοί ως προς τις συμβουλές που θα δώσουμε και τον τρόπο με τον οποίο θ’ αναφερθούμε στο ζήτημα που το απασχολεί.

Αρχικά υπάρχουν πράγματα τα οποία καλό θα ήταν να μην αναφέρεις όπως είναι:

 

1. «Είσαι δυνατός εσύ, θα τα καταφέρεις»

Κανένας μα κανένας άνθρωπος δε θέλει κάποιον ν’ αναγνωρίσει τη δύναμή του ενώ περνά κάτι δύσκολο. Η φράση αυτή ακούγεται υποστηρικτική αλλά είναι ικανή να εξοργίσει ένα άτομο το οποίο βρίσκεται σε ευάλωτη θέση και νιώθει οτιδήποτε άλλο παρά δυνατό τη δεδομένη στιγμή.

 

2. «Όλα περνούν»

Είναι εύκολο να αντιληφθούμε πόσο θυμό μπορεί να προκαλέσει μια τέτοια φράση. Όταν στη ζωή κάποιος πονά, το τελευταίο γεγονός που θα του δώσει ελπίδα είναι πως ό,τι έγινε έχει κάποιο συγκεκριμένο λόγο ή πως είναι περιστασιακό. Αυτό που χρειάζεται τη δεδομένη στιγμή είναι φροντίδα και στήριξη για την παρούσα κατάσταση και τα συναισθήματα που βιώνει τώρα.

 

3. «Σκέψου πως υπάρχουν και χειρότερα»

Εδώ μπαίνει ένα τεράστιο «όχι». Όταν κάποια κατάσταση σου δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα κι ιδιαίτερο πόνο, δεν είσαι ικανός να μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς πως υπάρχουν και χειρότερα. Τουλάχιστον όχι όταν τα βιώνεις έντονα, οπότε μην απαιτείς από κάποιον να υιοθετήσει αυτή τη λογική. Κάποιος ζητά βοήθεια γι’ αυτό που νιώθει τη δεδομένη στιγμή κι όχι σύγκριση με άλλες καταστάσεις.

 

Αυτό που θέλουμε είναι να στηρίξουμε και να δώσουμε ό,τι χρειάζονται, επομένως θα ήταν υπέροχο αν δίναμε τη δυνατότητα να επιλέξουν αυτοί τον τρόπο με τον οποίο θα το κάνουμε. Οι κλισέ φράσεις είναι εύκολο να προκαλέσουν άλλα αρνητικά συναισθήματα όπως θυμό ή απόρριψη, αν αισθανθούν ότι τα συναισθήματα που βιώνουν δεν αναγνωρίζονται. Αντ’ αυτού υπάρχει μια μέθοδος που μπορούμε να ακολουθήσουμε σε αυτές τις περιπτώσεις, η «μέθοδος των τριών», η οποία δίνει σε κάποιον τις τρεις παρακάτω επιλογές:

 

-Να δοθεί χρόνος στο άτομο αυτό να βιώσει την κατάσταση όπως αυτό επιθυμεί και να την επεξεργαστεί μόνος. Αν η επιλογή του είναι αυτή, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φράσεις όπως:

«Πάρε χρόνο να ξεκουραστείς , αυτή τη στιγμή το χρειάζεσαι. Συμβαίνουν πολλά κι ο χρόνος που θ’ αφιερώσεις σε σένα είναι σημαντικός.»

 

-Έπειτα ακολουθεί η εστίαση σε κάτι εντελώς άσχετο, χωρίς να υπάρξει αναφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα. Στην περίπτωση αυτή μπορούμε να πούμε κάτι όπως:

«Μπορούμε να πάμε μια βόλτα ή να δούμε κάποια ταινία. Αν το θες, δε χρειάζεται να μιλήσουμε. Σ’ αγαπώ κι είμαι εδώ για ό,τι κι αν χρειαστείς.»

 

-Τέλος κι εφόσον καλλιεργηθεί το έδαφος, να ξεκινήσει η συζήτηση για το ζήτημα το οποίο το απασχολεί. Στην κουβέντα σας θα ήταν όμορφο ν’ αναγνώριζες πόσο δύσκολα περνά, χωρίς να δίνεις ψεύτικες ελπίδες ως σήμα αισιοδοξίας. Στην επιλογή αυτή μπορούν να φανούν χρήσιμες φράσεις όπως:

«Ξέρω πως είναι φοβερά δύσκολο αυτό που συμβαίνει. Είμαι εδώ αν θες να μιλήσουμε.»

«Αν κάποια στιγμή έχεις ανάγκη να μιλήσεις σε κάποιον, εγώ είμαι εδώ για σένα και θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να σε καταλάβω.»

«Αν χρειαστείς κάποια διέξοδο, μπορείς να μου το ζητήσεις.»

 

Είναι όμορφο να γινόμαστε στηρίγματα σ’ αυτούς που αγαπάμε όταν το έχουν ανάγκη, πάντα με λίγη παραπάνω προσοχή σε ευάλωτές τους περιόδους. Να είμαστε εκεί και να το κάνουμε όσο πιο «σωστά» μπορούμε, προκειμένου να είμαστε όσο πιο βοηθητικοί, μήπως και καταφέρουμε να φωτίσουμε λίγο τα σκοτάδια τους κι έτσι, να φωτιστεί λίγο κι ο δικός μας κόσμος.

Συντάκτης: Χριστιάνα Ανδρέου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου