Πάτα να παίξει το «ένα φιλί από δυόσμο»

Έλα, παραδέξου το! Ακόμη κι αν είσαι από αυτούς που δε γνώριζαν το τραγούδι αυτό, όταν είδες το post του Pillowfights για το Σαββατοκύριακο και διάβασες το νούμερο 6 «Πάτα να παίξει το «ένα φιλί από δυόσμο», έτσι απλά» μπήκες το έψαξες, το άκουσες, μαγεύτηκες.

Ενήλικες πια, άνθρωποι με ολοκληρωμένες ερωτικές σχέσεις, μάλλον θάψαμε κάπου στο μυαλό μας τη σημασία του φιλιού. Δοσμένοι στην ηδονή ξεχάσαμε το συναίσθημα που προκαλεί αυτό το πρώτο φιλί με κάποιον, φιλί γεμάτο πάθος που φωνάζει «σε θέλω» και κυρίως φιλί που μόλις δοθεί χαρίζει ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη που πριν λίγα δευτερόλεπτα ήταν σκληρή αμηχανία κι άγχος επιβεβαίωσης. Φιλί που αν θέλουμε να φέρουμε στο μυαλό μας θα βάλουμε δια πασών τη φωνή της Μποφίλιου να ερμηνεύει το τραγούδι αυτό.

Αδιαμφισβήτητα το φιλί είναι το κουπλέ στο τραγούδι του έρωτα. Λέει πολλά και σε θέτει σε θέση αναμονής για το ρεφρέν. Προφανώς και το ρεφρέν είναι πάντα ο σταρ από το κομμάτι, κλέβει την παράσταση και κερδίζει τις εντυπώσεις. Είναι εκείνο που επιζητούμε να ακούσουμε για να διαμορφώσουμε άποψη για το τραγούδι -και τη σχέση- όμως αν πραγματικά θέλουμε να καταλάβουμε πώς χτίζονται οι στίχοι -κι η επικοινωνία-, δεν αγνοούμε το κουπλέ. Ειδικά στο “ένα φιλί από δυόσμο” αφήνουμε κάθε λέξη να μας περιγράψει τον κόσμο στον οποίο θα μας οδηγήσει το ρεφρέν αργότερα. Κι όταν το ρεφρέν τελειώσει, τότε ακόμη ένα όμορφο κουπλέ θα δώσει το τέλος του τραγουδιού.

«Μια ανατολή φως μου, μ’ ένα φιλί δώσ’ μου

ένα φιλί από βροχή και φωτιά»

Έτσι μ’ ένα φιλί παθιασμένο, ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους σημειώνεται η αρχή των πάντων. Δύο ψυχές που συναντιούνται με το άγγιγμα των χειλιών τους να περιέχουν βροχή και φωτιά. Μια σύμπραξη ανάμεσα στη γαλήνη και την ηρεμία που προκαλεί η πράξη αυτή μαζί με το πάθος και την ένταση λίγο πριν συμβεί. Μια ένωση αντιθέτων, μια διαδικασία που γεννά μια εντελώς καινούρια σύνδεση. Γιατί σίγουρα ένα φιλί είναι ικανό να προκαλέσει όλ’ αυτά τα αισθήματα και μ’ έναν μαγικό τρόπο να είναι εξίσου δυνατά κι απόλυτα συγχρονισμένα. Κι υπάρχει κι αυτή η εσωτερικότητα, αυτό το πολύ προσωπικό αίσθημα που μοιάζει κάτι ανάμεσα σε μούδιασμα και γρήγορη ροή αίματος σε όλο το σώμα, κάτι ανάμεσα σε έξαψη κι αναμονή για το παραπάνω που κάνει αυτή τη στιγμή απολύτως μοναδική.

«Μια αναπνοή μ’ ένα φιλί»

Σαν ανάσα λοιπόν για δυο ερωτευμένα πλάσματα χαρίζει ζωή στον έρωτά τους. Δυναμώνει κάθε τι που νιώθουν και προικίζει την ανυπομονησία που ήδη τους διακατέχει για την ολοκληρωτική τους ένωση. Σαν μικρό spoiler για το τι πρόκειται ν’ ακολουθήσει. Μάλλον του αξίζει μια παραπάνω σημασία του πρώτου φιλιού που θα μοιραστούμε με κάποιον. Όχι ως προς την εκτέλεση -γιατί θα ήταν κάπως αστείο να σχολιάζουμε με λεπτομέρεια ένα φιλί όπως κάναμε στα εφηβικά μας χρόνια- αλλά ως προς τα συμπτώματά του πάνω μας και τις συνέπειές του μέσα μας τη δεδομένη στιγμή. Για παράδειγμα το αμοιβαίο χαμόγελο μετά τη λήξη ενός φιλιού είναι καλός οιωνός, ή το αντίστοιχο αμοιβαίο κοίταγμα στο άνοιγμα των ματιών.

Τώρα πέραν του ρομαντικού της όλης υπόθεσης, σημαντικό, σημαντικότατο θα μπορούσε κάποιος να πει στο πρώτο φιλί, και σε κάθε φιλί, είναι κι η καθαρή ανάσα, οπότε έχε στον νου σου πως το τραγούδι ονομάζεται «Φιλί από δυόσμο» και φρόντισε να υπάρχουν πάντα διαθέσιμες τσίχλες. Και πριν βιαστείς να πεις πως δεν τις χρειάζεσαι και πως είναι μια ποιητική μεταφορά για τη φρεσκάδα της πρώτης επαφής, να σου πω πως ωραίος ο ρομαντισμός, αλλά χαλάει πανεύκολα άμα μυρίζεις σκόρδο.

Καλή ακρόαση λοιπόν κι ακόμα καλύτερα φιλιά. Είτε απολαμβάνεις το τραγούδι ως ρομαντική ψυχή, είτε ως το άτομο που, μιας και το ‘φερε η κουβέντα για το σκόρδο, σκέφτεται να παραγγείλει ένα διπλό απ’ όλα με μπόλικο τζατζίκι.