Αμέτρητες είναι οι φορές που έχεις μαγειρέψει. Έχεις ξεχάσει πόσες φορές έχεις περάσει το χέρι μέσα απ’ τα μαλλιά σου. Το πόσο συχνά φτιάχνεις τα γυαλιά στη μύτη σου, ενώ μιλάς και δίνεις πόνο, δεν έχει νόημα να το μετράς. Ξανά και ξανά έχεις κάνει όλα αυτά τα μικρά, που σε χαρακτηρίζουν. Όλα αυτά τα μικρά που είναι η καθημερινότητα.

Αν αλλάξεις, όμως, λίγο οπτική γωνία; Δες, για παράδειγμα, το αμόρε. Αυτό το μαγικό πλάσμα που ήρθε και προσγειώθηκε στη ζωή σου. Αυτό το πλάσμα που ό,τι κάνει, το κάνει μαγικά. Όλα τ’ απλά και τετριμμένα στολίζονται με γοητεία. Πρώτη φορά τα καθημερινά γίνονται τόσο συναρπαστικά. Διαλέγεις τη θέση σου και βολεύεσαι καλά-καλά σαν παρατηρητής κρυμμένος, έτοιμος να αιχμαλωτίσεις κάθε παραμικρή κίνηση, έτοιμος να συναρπαστείς απ’ όσα δεις.

Αγαπημένο θέαμα και μακράν γοητευτικότερο κατά κοινή ομολογία είναι το μαγείρεμα. Όταν το κάνεις μόνος σου μετά από δουλειά τίγκα κουρασμένος, είναι αγγαρεία του κερατά. Άνετα θα μπορούσες να βάλεις απλώς τα υλικά στη σειρά και να τα φας όπως είναι στην ακατέργαστη φυσική τους μορφή. Ποιος κάθεται να κόψει τα μαρούλια, όταν μπορεί κάλλιστα να φάει το μπουκέτο ολόκληρο;

Όλο αυτό, όμως, γίνεται σέξι και τρυφερό κι ο έρωτας της ζωής σου που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς και τι θα ήσουν δίχως αυτόν, αν στο κάνει το αμόρε ενώ κάθεσαι με τα πόδια στο τραπεζάκι απέναντι. Δώσ’ του το κόψιμο της πιπεριάς σε κυβάκια, το σοτάρισμα του κοτόπουλου με σκορδάκι και το μακαρόνι το μακρουλό, το Νο6, για να γουστάρεις. Με συνοδευτική μουσικούλα απαραίτητα, ώστε τα λικνίσματα των γοφών να δίνουν και να παίρνουν. Στην τελική είναι ο άνθρωπος που σε ταΐζει και σε κρατάει στη ζωή. Αυτό από μόνο του είναι άξιο σεβασμού.

Άλλο εντυπωσιακό είναι το διάβασμα. Το διάβασμα, το γράψιμο, η δουλειά σε υπολογιστή. Ακόμα κι η επανάληψη λεξιλογίου για το μάθημα ιαπωνικών την επόμενη μέρα. Ασχολίες που, όταν αναγκάζεσαι εσύ να ολοκληρώσεις, γκρινιάζεις ακατάπαυστα μέχρι να τελειώσουν. Αν πρέπει να τις κάνει ο άλλος, όμως, εσύ κάθεσαι ήσυχα με τ’ ακουστικάκια σου παραδίπλα για συντροφιά, περιμένοντας και δίνοντάς του σιωπηρά λόγο να κάνει πιο γρήγορα, για να τον ανταμείψεις στο τέλος με χάδια κι αγκαλίτσες.

Τον χαζεύεις αρχικά αδιάφορα μέχρι που το θέαμα σε συνεπαίρνει. Αποτυπώνεις νοερά όλες τις γραμμές και τις γωνίες που υιοθετεί το πρόσωπο καθώς συγκεντρώνεται, ακολουθείς το δάχτυλο, όπως γλιστράει κάτω απ’ τις λέξεις που διαβάζει και χαίρεσαι από μόνος σου, όταν ο ρυθμός στ’ αυτιά σου συγχρονίζεται με τα χέρια του καθώς πληκτρολογούν.

Παράδοξο γόητρο έχει ακόμα η τελετουργία της ετοιμασίας για έξοδο. Τ’ αγοράκια χαζεύουν τα κοριτσάκια που βάφονται, χτενίζουν τα μαλλιά τους, προβάρουν τα παπούτσια τους. Τις ακολουθούν από δωμάτιο σε δωμάτιο και βγάζουν επιφωνήματα, σχολιάζουν, κάνουν ερωτήσεις και λένε με θάρρος –και κανένα αίσθημα φόβου για τη ζωή τους– τη γνώμη τους. Τα κοριτσάκια χαζεύουν τ’ αγοράκια, πόσο ωραία κάθεται το πουκάμισο στους ώμους τους, τι ωραίο πισινό τους κάνει αυτό το παντελόνι, με πόση αγάπη κι επιμέλεια φροντίζουν κάθε μία τούφα στα μαλλιά τους. Παρ’ όλα τα παράπονα για ώρες ετοιμασιών, αν σου συμβεί, κατά βάθος γουστάρεις.

Για το τέλος άφησα το κερασάκι στην τούρτα. Οδήγηση. Σέξι (ξανά), αποπνέει αυτονομία, δυναμισμό, έλεγχο της μοίρας σου να οδηγείς τα πράγματα εκεί που σ’ αρέσει. Ποτέ άλλοτε η οδήγηση δεν είχε τόσες προεκτάσεις. Μέχρι το μίνι μάρκετ πετάγεσαι να φέρεις πατατάκια και παγωτά κι όμως αποκτάς μονομιάς όλες τούτες τις ιδιότητες.

Είναι ωραίο να μετακινείσαι με παρέα. Είναι ωραίο να βλέπεις τον άλλον να οδηγεί. Να σιγοτραγουδά αφηρημένα στίχους, να του παίρνει ο αέρας τα μαλλιά απ’ το κατεβασμένο παράθυρο, να φέρνει στα ρουθούνια σου τ’ άρωμά του. Να βάζεις το χέρι σου στο πόδι του και να τον νιώθεις να αντιδρά στο αιφνίδιο άγγιγμά σου, να του κρατάς το χέρι και ν’ αλλάζεται μαζί ταχύτητες. Ορίστε πώς οι καινοτομίες στα αυτόματα αυτοκίνητα κι οι νέες τεχνολογίες μπορούν να σκοτώσουν το ρομάντζο!

Είναι αστείο ποια πράγματα μας τραβούν το μάτι μερικές φορές. Τ’ ασήμαντα, τ’ αδιάφορα, τα ουδέτερα μπορούν να γίνουν αντικείμενο απροσδόκητου ενδιαφέροντος και ψυχαγωγίας. Είναι τα πράγματα που τελικά μας γοητεύει να βλέπουμε. Είναι τα πράγματα που γουστάρω να σε βλέπω να κάνεις.

 

Συντάκτης: Μαίρη Ρήγα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη