Είναι αλήθεια πως σήμερα αρκούν μερικά δευτερόλεπτα για να λάβουμε ή να στείλουμε ένα ερωτικό μήνυμα και να εκφράσουμε όλα όσα νιώθουμε. Όμως, μια φορά κι έναν καιρό η προσμονή ίσως και να ήταν πολύ μεγαλύτερη κι από ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο, χωρίς όμως αυτό να σταθεί εμπόδιο, μιας και δεν υπήρχε άλλος τρόπος, προκειμένου ο παραλήπτης να λάβει και να διαβάσει τις πιο μύχιες σκέψεις, τις πιο κρυφές κι έντονες επιθυμίες μέσα από μια ερωτική εξομολόγηση σε μορφή επιστολής.
Η ερωτική εκμυστήρευση, σε όποια εποχή κι αν γράφτηκε δεν είχε γένος, μόνο τόλμη. Διανοούμενοι, σουλτάνοι, πολιτικοί, στρατιωτικοί, συγγραφείς, ποιητές, άνθρωποι κάθε μορφής τέχνης και όχι μόνο, είτε θέλησαν είτε όχι, έγιναν «έρμαια» του έρωτα και δημιούργησαν πραγματικότητες που τις κατέκτησαν ηρωικά μέσα από τις ερωτικές επιστολές που έστειλαν. Κι αν με δυσκολία για παράδειγμα μπορούσε να κατακτηθεί η δύναμη του Ναπολέων Βοναπάρτη ή του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, υπήρξαν οι φιγούρες που όχι μόνο κατέκτησαν αλλά και κυβέρνησαν τόσο την ασυμβίβαστη καρδιά όσο και το διανοούμενο μυαλό τους. Σε κάποια δε από αυτά τα γράμματα αυτά οι λέξεις συνοψίζουν ένα ακαταμάχητο ενδιαφέρον και η «γρήγορη» εναλλαγή πληθυντικού και ενικού που χρησιμοποιούσαν, μας θυμίζουν τα φιλιά που δίνονται πότε στο στόμα, για να δηλώσουν πάθος και πότε στο χέρι για να δηλώσουν τον απέραντο σεβασμό τους.
1. Σουλεϊμάν Α΄ ο Μεγαλοπρεπής & Χουρέμ Σουλτάν
Ένας από τους επιστολικούς έρωτες που έμειναν στην ιστορία, έρχεται από τα προεδρικά αρχεία της Τουρκίας και μας ταξιδεύει στο μακρινό 1526, την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου μια από τις νόμιμες συζύγους του Σουλεϊμάν, η Χουρέμ Σουλτάν μας δίνει μια γεύση από την ποίηση και τις παραδόσεις της εποχής μιας και οι επιστολές της προς το πρόσωπό του όταν εκείνος έλειπε σε εκστρατεία, φανερώνουν μια υπέροχη ιστορία αγάπης αλλά και τα βαθιά συναισθήματα στο πρόσωπο του Σουλτάνου.
Δε γνωρίζουμε αν λησμόνησε τις χριστιανικές της πεποιθήσεις αλλά επικαλούμενη αρκετές φορές τον Αλλάχ, ικετεύοντας τον να γυρίσει σώος, αποκαλούσε η ίδια τον εαυτό της «αβοήθητη σκλάβα» δήλωνε πόσο της λείπει και πόσο ανυπομονούσε να αντικρίσει ξανά τη μορφή του, λέγοντας πως έχει ως μόνιμη παρηγοριά, τις κοινές τους αναμνήσεις για να της ελαφρύνουν κάπως τον πόνο της.
Σε μια επιστολή τον προτρέπει να φορέσει ένα από τα ρούχα της, που έστειλε μαζί με το γράμμα «Ζωή μου, Κύριέ μου, αγαπημένε μου Σουλτάνε, η μόνη προσευχή μου στον Αλλάχ είναι να ξαναδώ το πρόσωπό σας. Δεν υπάρχει πλέον χωρισμός από τώρα και στο εξής. Σας στέλνω ένα από τα ρούχα μου που μουσκεύτηκε με τα δάκρυα μου. Φορέστε το, για μένα. Δεν επιθυμώ τίποτα παρά ευτυχία για εσάς και στους δύο κόσμους. Η φτωχή σας σκλάβα, Χουρέμ»
2. Άρθουρ Μίλερ & Μέριλιν Μονρόε
Συγκέντρωνε αντρικά και γυναικεία βλέμματα γιατί σαγήνευε και απέπνεε σε κάθε της κίνηση έναν βαθύ ερωτισμό. Έλαβε δεκάδες αρωματισμένες επιστολές οι οποίες δημοπρατήθηκαν στο Beverly Hills τόσο από τον πρώτο σύζυγό της και αθλητή Ντι Μάτζιο όσο και από τον θεατρικό συγγραφέα και τρίτο κατά σειρά σύζυγό της, Άρθουρ Μίλερ, προκειμένου και οι δυο σε διαφορετικούς χρόνους να την κερδίσουν ξανά. Άφηνε να την ερωτευτούν σαν Θεά αλλά εκείνη δεν αφέθηκε εξολοκλήρου στο παιχνίδι της αγάπης και του έρωτα σε κανέναν, πιθανόν γιατί αγαπούσε κάποιον άλλον. Ίσως γι’ αυτό τον λόγο κάποιοι την αποκάλεσαν γυναίκα δηλητήριο.
Όταν η Μέριλιν Μονρόε το 1954 κατέθετε αίτηση διαζυγίου, ο Ντι Μάτζιο θα της έλεγε: «Δεν υπάρχει τίποτα που θα ήθελα καλύτερο από το να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη σου στο πρόσωπό μου» ενώ κάποια χρόνια αργότερα ο Άρθουρ Μίλερ σε ένα από τα γράμματα που της έστειλε γράφει: «Αν ποτέ σ’ έχω κάνει να κλάψεις, ακόμη και για ένα δευτερόλεπτο, σε παρακαλώ, συγχώρεσέ με, τέλειο κορίτσι μου. Σ’ αγαπώ».
Μεγαλύτερη αίσθηση βέβαια προξένησε το γεγονός πως σε μια από τις ιδιόχειρες απαντήσεις σε επιστολή της ηθοποιού προς το θεατρικό συγγραφέα έκανε σαφές πως είχε σχετιστεί με τον Bob Kennedy.
3. Βίκτωρ Ουγκώ, Αντέλ Φυσσέ & Ζυλιέτ Ντρουέ
Ο Βίκτωρ Ουγκώ ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές και μυθιστοριογράφους του κόσμου δε θα μπορούσε παρά να εκφράσει τη λαχτάρα για τον έρωτα με τις ωραιότερες λέξεις και αυτό είναι εμφανές τόσο στις ερωτικές επιστολές που αντάλλαξε πριν τον γάμο του με την παιδική του φίλη Αντέλ Φυσσέ όσο και στις τριακόσιες περίπου ερωτικές επιστολές που έστειλε σε διάστημα μισού αιώνα στην ερωμένη του και ηθοποιό Ζυλιέτ Ντρουέ.
Ένα μικρό απόσπασμα από μια επιστολή που έστειλε ο Βίκτωρ Ουγκώ στην Αντέλ όταν ήταν, κρυφά από τη μητέρα του, αρραβωνιασμένοι έγραφε χαρακτηριστικά: «Ω, αγαπημένη μου Αντέλ, όσο σκέφτομαι ότι από τη βραδιά εκείνη έχουν περάσει δύο ολόκληρα χρόνια και ότι ο έρωτάς μου είναι ίδιος στην αγνότητα και στη σφοδρότητά του όπως τότε, γίνομαι ευτυχισμένος, πολύ ευτυχισμένος» και έκλεινε την επιστολή λέγοντας: «Δεν ντρέπομαι να σου πω πως είμαι ένα αντικείμενο, που βρίσκεται πάντοτε στη διάθεσή σου».
Προφανώς όμως κανένας έρωτας δεν είναι αιώνιος ή ανίκητος κι έτσι γνωρίζουμε τη διπλή ζωή για μισό αιώνα περίπου του μεγάλου μυθιστοριογράφου, με τη γραμματέα και κρυφή ερωμένη του Ζυλιέτ Ντρουέ η οποία σε μια από τις είκοσι τρείς χιλιάδες (!) ερωτικές επιστολές φανέρωνε το θαυμασμό, τη λατρεία, την πίστη και την αγάπη της σε εκείνον: «Αγαπημένε μου, πριν από οτιδήποτε άλλο αισθάνομαι την ανάγκη να σου γράψω δυο λόγια ερωτικά. Σ’ αγαπώ, Βίκτωρ μου, σ’ αγαπώ τρελά. Και τα λόγια αυτά δεν είναι συνηθισμένα λόγια αγάπης. Είναι μια ομολογία πίστεως που εγκλείει τα καθήκοντα κάθε αληθινά ερωτευμένης γυναίκας. «Σ’ αγαπώ»!
4. Ναπολέων & Ζοζεφίνα
Η κατά έξι χρόνια μεγαλύτερη Ζοζεφίν και σύζυγος του Ναπολέων, δεν αρκέστηκε στο να παντρευτούν, ούτε ήταν χαρούμενη μέσα από την πλουσιοπάροχη ζωή που ζούσαν. Υπήρξε άπιστη κι εκείνος με τη σειρά του, επέλεξε να μην τη χωρίσει αλλά να την «πληρώνει» με το ίδιο νόμισμα. Όσες μάχες και να έδωσε ο Ναπολέων, αυτή που δεν κατάφερε να κερδίσει και τον συνέτριψε συναισθηματικά ήταν εκείνη με την καρδιά της γυναίκας του με την οποία υπήρξε ερωτευμένος μέχρι το τέλος του. Όταν πληροφορήθηκε την απιστία της έγραψε στον αδερφό του: «Το πέπλο σκίστηκε. Είναι τόσο στενάχωρο, όταν η καρδιά κρατάει τόσο αντικρουόμενα συναισθήματα για ένα άτομο…»
5. Γεώργιος Παπανδρέου & Σοφία Μινέικο
Άλλος ένας έρωτας που κράτησε μέχρι να τους χωρίσει ο επόμενος έρωτας, ήταν αυτός του Γεώργιου Παπανδρέου και της Σοφίας Μινέικο, παρά το έντονο πάθος του για εκείνη. Σε ένα από τα ερωτικά γράμματά του της γράφει: «Είμαι ένας παράξενος άνθρωπος, Σοφία μου. Δεν συλλογίζομαι τα μελλούμενα· ούτε την ένωσή μας ή τα γεράματα. Χαίρομαι μόνο την καρδιά μου που σπαρταράει· αγαπώ τον πόνο μου».
Τι κρατούσε μια φλόγα ζωντανή και τι την έκανε να σβήσει; Σταγόνες από ερωτικό μελάνι πάνω σε επιστολόχαρτα έκαναν τα γράμματα να λικνίζονται ταραγμένα από συναίσθημα και να διαμορφώνουν προτάσεις προκειμένου να μεταφέρουν την έξαψη της στιγμής. Η πένα και το χαρτί καθιστούσε ευτυχώς εφικτή τη σύνδεση αυτή. Ίσως η μοναξιά τους να μην ήταν και τόσο ανυπόφορη τελικά, όταν κατέγραφαν εκεί πάνω τους παλμούς τους. Ακόμα και οι ίδιοι πολλές φορές μπορεί να αναρωτήθηκαν πόση ευαισθησία έκρυβαν κάτω από το διάσημο μανδύα τους.
Συντάκτης: Μαίρη Περγάμαλη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
