Γι' άλλη Ιθάκη ξεκινήσαμε κι άλλη μας βρήκε τελικά

Τα ταξίδια είναι ωραία να γίνονται, γιατί μας δίνεται ο χώρος να σκεφτούμε καταστάσεις και πλάνα που μας αφορούν άμεσα ή έμμεσα. Ναι, ο προορισμός σ’ ένα ταξίδι είναι ιδιαίτερος γιατί μας προετοιμάζει με εκπλήξεις. Είτε θα αλλάξει ο τελικός προορισμός ή τα άτομα τα οποία θα συναντήσουμε σ’ αυτόν.

Κατ’ εμέ, τα ταξίδια είναι ωραία να γίνονται βράδυ. Είτε είσαι μόνος, είτε με παρέα. Πέφτουν λίγο οι άμυνες, υπάρχει λίγος κόσμος πρόθυμος να ταξιδέψει βράδυ και σίγουρα θα θέλει να γλιτώσει την ταλαιπωρία. Ο λίγος κόσμος φέρνει μια μικρή δόση ανασφάλειας γι’ απαντήσεις που μπορεί ν’ ακούσει ο κάθε άγνωστος και σαφώς, μεγαλύτερο χώρο για να μπορέσει να ευχαριστηθεί κανείς το ταξίδι. Το βράδυ απλά δεν έχεις πολλά πράγματα να σου αποσπούν την προσοχή. Είσαι εσύ, το άλλο πρόσωπο και πλήρης ησυχία. Ιδανικό περιβάλλον για να ανοιχτεί ο καθένας ή να σκεφτεί μόνος του κάποια πράγματα για εκείνον και τον εαυτό του. Η εμπειρία του βραδινού ταξιδιού μπορεί να σε καθιστά για ώρες να στέκεσαι και να κοιτάς τα φώτα από τις γύρω περιοχές και να ακούς τη μουσική σου χωρίς καμία ενόχληση.

Ο απολογισμός, όταν τυχαίνει μια τέτοια συγκυρία να έρχεται σε συνδυασμό με γεγονότα που μας έχουν ασκήσει είτε πολλή πίεση ή ίσως τα έχουμε αγνοήσει τόσο πολύ που απλά καλούμαστε να πατήσουμε την «επανεκκίνηση». Ο απολογισμός έρχεται για να σκεφτούμε πιο ήρεμα και να βρούμε λύσεις που υπό άλλες συνθήκες, όπως αυτές της καθημερινότητας, μπορεί να μη βρίσκαμε εύκολα. Τα βράδια, έστω και για λίγα λεπτά, είμαστε πιο ωμοί κι ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Αναγνωρίζουμε πιο εύκολα τα λάθη μας, βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα και φιλτράρουμε και ζυγίζουμε ευκολότερα τα δεδομένα μας. Και τότε σκεφτόμαστε ότι ίσως να ρίξαμε κάποιους στη ζυγαριά και πρέπει να επανορθώσουμε ή να δώσουμε λίγο χρόνο σε αυτούς που έχουμε πιέσει. Μπορεί να καταλήγουμε ακόμη και στο συμπέρασμα ότι ρίξαμε εμείς τον εαυτό μας κι ότι πρέπει να κάνουμε σοβαρές συζητήσεις για να ξεφύγουμε από σύγχυση και να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο γύρω μας. Σε συγκυρίες ταξιδιού, έρχονται «ουρανοκατέβατα» τα λόγια ανθρώπων δικών μας για κάποιες καταστάσεις κι ίσως να τους «ακούμε» πιο εύκολα εκείνη την ώρα καθώς ανακαλούμε.

Η επανεκκίνηση, όμως, δε γίνεται μονάχα για φίλους και για ανθρώπους γύρω μας. Η επανεκκίνηση γίνεται και για εμάς όταν τα έχουμε αφήσει όλα τα δεδομένα να αιωρούνται, χωρίς κάποια συνοχή και ξαφνικά επαναφέρουμε συζητήσεις σχετικές μ’ αυτά. Κάθε αρχή και δύσκολη όταν έχουμε παρατήσει καταστάσεις ανεκμετάλλευτες ή απλά τις έχουμε αγνοήσει και ξαφνικά θεωρούμε ότι είναι υποχρέωσή μας, τόσο για εμάς τους ίδιους, όσο και για ανθρώπους που μας εμπιστεύτηκαν, να τις αξιοποιήσουμε γιατί επωφελούμαστε εμείς και μόνο εμείς. Όταν οι ευκαιρίες περνούν από μπροστά μας κι εμείς δεν έχουμε προσπαθήσει ούτε στο ελάχιστο, ενώ θέλουμε.

Μέσα από ανάλογες στιγμές ξεκινάμε να φτιάχνουμε ξανά τις συνθήκες όπως τις είχαμε σκεφτεί. Γιατί η απόφαση μπορεί να παρθεί, χωρίς να το αναφέρουμε σε κανέναν, απλά με αποτελέσματα ως αποδείξεις εν συνεχεία αποδεικνύουμε στον εαυτό μας το ποσό ικανοί είμαστε. Και στο τέλος θα έρθει η ικανοποίηση από τους στόχους. Παλιότερα μπορεί να το είχαμε βιώσει σε πιο μικρά πράγματα, αλλά τελικά είναι μικρά αυτά που μας χαρίζουν την ικανοποίηση;