Μη θυσιάσεις τη φιλία για ένα πάθος

Είναι ίσως η μόνη κατάσταση που πρέπει να υπερτερεί η λογική κι όχι το συναίσθημα. Γιατί όσο κι αν νομίζεις ότι το ‘χεις, κάπου θα το χάσεις. Και θα το χάσεις γιατί θα χωθεί ο εγωισμός κάπου. Αυτός που επειδή δεν υπήρχε τόσον καιρό μ’ αυτόν τον άνθρωπο, νόμιζες πως δε θα εμφανιζόταν πότε. Μα μόλις αφεθείς ένα λεπτό, θα τον δεις να έρχεται.

Πριν, όταν ήσασταν ακόμα απλώς φιλαράκια, μπορεί να μη σε ένοιαζε αν θα τον έπρηζες με μηνύματα. Αν θα του ‘στελνες ό,τι βλακεία είδες και τον σκέφτηκες, μετά όμως θα σε καίει αν τον ενοχλείς μόνο εσύ.  Γιατί πρώτα δε θα σε πειράζει αν δεν προλάβει να σε πάρει ένα τηλέφωνο δυο λεπτά, μα τώρα νευρίασες που δε σε είχε στις σημερινές του προτεραιότητες, που δεν ένιωσε την ανάγκη να δει τι κάνεις και ν’ ακούσει τη φωνή σου.

Κατά τα ψέματα, όταν μπαίνει το ερωτικό ανάμεσα σε μια φιλική σχέση, μπαίνει παρέα και το παράλογο. Σκέψεις και συμπεριφορές που κάποτε δεν είχαν χώρο. Απαιτήσεις που τότε δεν ήταν αναγκαίες, μα τώρα κρίνονται απαραίτητες. Κι αυτό γιατί ξέρεις το άτομο που έχεις δίπλα σου. Γνωρίζεις όλα αυτά που είναι ικανός να κάνει για τον έρωτά του και περιμένεις να τα εφαρμόσει και σε ‘σένα. Άκρως εγωιστικό, θα λέγαμε, γιατί κι εκείνος τα περιμένει. Μόνο που η φάση είναι τόσο χαλαρή μεταξύ σας που δεν μπαίνεις καν στον κόπο ούτε εσύ ο ίδιος να σκεφτείς ότι χρειάζεται κάτι τέτοιο. Δεν μπαίνει ούτε κι εκείνος στον κόπο, όμως. Τον κατηγορείς, λοιπόν, για κάτι που κι εσύ κάνεις -ή μάλλον για όλα όσα ούτε εσύ κάνεις. Γιατί δεν το βλέπεις καθαρά κι απ’ τις δυο πλευρές. Γιατί αυτό το παράλογο έχει κάνει κουβάρι το μυαλό σου.

Αυτόματα η φάση ανάμεσά σας έχει βάλει σε διαφορετικό τριπάκι και τους δυο σας. Είστε ίδιοι και παράλληλα εντελώς διαφορετικοί από πριν. Τσακώνεστε τόσο έντονα, γιατί έχετε την άνεση, και συνήθως οι κουβέντες που ανταλλάσσετε σε μια τέτοια στιγμή είναι κι αυτές που πονάνε περισσότερο. Είσαι χύμα, έχεις αποκτήσει μια άλφα οικειότητα με αυτό το πρόσωπο και πλέον και δεν κρατάς τα προσχήματα. Δε σκέφτεσαι τις λέξεις που θα πεις, γιατί ξέρεις –ή βασικά γιατί νομίζεις– ότι θα ξεχαστούν. Μα δε γίνεται πότε έτσι, τελικά.

Δεν είναι ένας φιλικός τσακωμός, που είσαι σίγουρος πως ο άλλος και μπορεί και θα το χειριστεί έξυπνα για να σε καλμάρει και να ηρεμήσει την κατάσταση. Είναι ένα ερωτικό καβγαδάκι, που δίνει αφορμή στον εγωισμό να κάνει την εμφάνισή του ακόμα πιο έντονη. Κανείς δε σου εγγυάται πως το άτομο που θα του σούρεις ό,τι σου έρθει στο μυαλό εκείνη την ώρα, θα τα παραβλέψει. Υπό άλλες συνθήκες, ναι, θα το έκανε, μα σ’ αυτή τη φάση περιμένει κατανόηση από ‘σένα.

Δεν έχει δει αυτό το προφίλ σου μέχρι τώρα, είναι η αλήθεια, γιατί τόσον καιρό δε χρειάστηκε να βρεθεί στην αντίπερα όχθη. Ήταν πάντα με το μέρος σου, ακόμη κι αν έβλεπε πως είσαι λάθος. Είχε την υποχρέωση, ως άνθρωπος που σ’ αγαπάει, να στέκεται βράχος σε κάθε παραστράτημά σου, να σιγοντάρει τις υπερβολές σου. Μα πλέον δε θα το κάνει, γιατί τον πνίγει ο εγωισμός του. Πλέον, θα τσακωθείτε σαν τους καλύτερους εχθρούς, μόνο που δε θα ‘ναι εκεί ο ένας για τον άλλον στο τέλος.

Λογικό είναι, κι οι δυο δίκιο έχετε, μα σε κανέναν δε θα δοθούν τα εύσημα. Έτσι, αν ξέρεις απ’ την αρχή πως δε θα κρατήσει για πολύ το μεταξύ σας, πως είναι παρόρμηση της στιγμής, πως υπάρχουν συναισθήματα βαθύτερα κι εντονότερα από ένα περιστασιακό πάθος, μην το διακινδυνεύσεις. Ναι, θα νιώσεις, θα ζήσεις την ένταση του «μαζί», θα ζήσεις τελικά, όμως, κι αυτή του «χώρια». Γιατί αν ήταν πιο δυνατό το ερωτικό, θα το είχατε δει αλλιώς απ’ την αρχή, δε θα μπορούσατε να το θάψετε.

Τώρα, λοιπόν, δεν έχασες απλά μια φιλία αλλά ένα στήριγμα ζωής. Έναν άνθρωπο που αν δεν ένιωθε αυτό το παράλογο μαζί σου, θα σε έβαζε πιο πάνω κι απ’ τον ίδιο του τον εαυτό. Γιατί θυσιάζοντας τη φιλία για έναν έρωτα, θυσιάζεις πολλά περισσότερα από έναν άνθρωπο.

Αλλά απ’ την άλλη, μπορείς εσύ να βάλεις φρένο στα όσα νιώθεις;