Καθόλη τη διάρκεια ζωής μας κάνουμε όνειρα. Κάποια θα έλεγε κανείς πως είναι εύκολο να πραγματοποιηθούν, κάποια άλλα αγγίζουν τα όρια της τρέλας και άλλα της επιστημονικής φαντασίας. Με κάποια νομίζουμε πως θα γίνουμε ευτυχισμένοι κι όταν έρχεται η ώρα που επιτέλους βιώνουμε αυτό, που κάποτε είχε χώρο μόνο στη φαντασία μας, νιώθουμε άδειοι.
Γι’ αυτό είναι απαραίτητο κάποιος να είναι πολύ προσεκτικός τι εύχεται αλλά και τι νομίζει ότι θέλει. Τα όνειρα που κάνουμε δεν είναι τίποτα άλλο παρά στόχοι. Κάποιοι δύσκολοι, επίπονοι. Άλλοι πιο εύκολοι απ’ ότι νομίζαμε και περιμέναμε. Ο κάθε στόχος είναι δυνατός, αν υπάρχει ισχυρό κίνητρο. Κι αν πραγματικά θες να επιτευχθεί πρέπει να μην αφήνεις τις παρασπονδίες να σε ξελογιάζουν.
Σταμάτα επιτέλους να παραπονιέσαι για το σώμα σου και τα κιλά που έχεις βάλει. Κουράστηκες κι εσύ ο ίδιος να ακούς τον εαυτό σου. Κάθε Σαββατοκύριακο η ίδια ατάκα: «Από Δευτέρα θα ξεκινήσω δίαιτα».
Πόσες Δεύτερες πέρασαν κι εσύ δεν άρχισες; Πόσες Τρίτες και Τετάρτες ήρθαν για να σου χαλάσουν το διατροφικό πρόγραμμα που είχες ξεκινήσει κι εσύ τις άφησες; Αλλά ρε παιδί μου τι είναι κι αυτό το πράγμα; Κάθε φορά που αποφασίζεις να το ράψεις, οι πειρασμοί λες και διαμαρτύρονται κι έρχονται όλοι μαζί. Μην τους αφήσεις. Δε βαρέθηκες πια ν’ αφήνεις κάθε φορά στη μέση αυτά που ξεκινάς; Σκέψου πως είναι ένα στοίχημα που βάζεις με τον ίδιο σου τον εαυτό.
Σταμάτα ν’ αναβάλεις τις δουλειές που έχεις να κάνεις. Μην τα αφήνεις όλα τελευταία στιγμή. Γιατί να τρέχεις, ν’ αγχώνεσαι και να δίνεις αφορμές; Το ξέρω, βαριέσαι αλλά σκέψου πως είσαι αναγκασμένος να κάνεις ορισμένα πράγματα. Καλύτερα λοιπόν να τα κάνεις με όρεξη, παρά βρίζοντας την τύχη σου.
Δε θέλεις να διαβάσεις, δε θέλεις να πας στη δουλειά, βαριέσαι να βγάλεις το σκύλο βόλτα νυχτιάτικα, να πλείνεις τα πιάτα, να απλώσεις. Όλοι βαριούνται, αλλά σκέψου πόσο σίγουρος νιώθεις με τον εαυτό σου, όταν έχεις διαβάσει ή το πόσο ξεσκάς όταν περπατάς μέσα στη νύχτα. Ή εκείνη τη στιγμή που κάθεσαι στον καναπέ, τι ανακούφιση νιώθεις που βλέπεις το σπίτι σε μια τάξη.
Και τέλος; Σταμάτα να φοβάσαι τον έρωτα. Έχει περάσει πολύς καιρός που είσαι μόνος σου. Δε βαρέθηκες να βολεύεσαι σε δανεικά σεντόνια; Πληγώθηκες τότε, ναι. Μα αυτό δεν πάει να πει πως πρέπει να χάσεις την πίστη σου στους ανθρώπους. Σε κανέναν να μην επιτρέπεις να σου δημιουργεί φόβο. Αν κάποιος μπορεί να σε κάνει να φοβάσαι αυτός είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Κι ακόμη και σ’ αυτόν να μην το επιτρέπεις.
Τίποτα δεν είναι ανέφικτο στον πλανήτη που γεννήθηκες και ζεις. Σήκωσε τα βλέφαρα σου, ρίξε μια ματιά γύρω σου και θα δεις πως τα περίεργα είναι περισσότερα από τα δήθεν φυσιολογικά. Ζήσε τη ζωή σου όπως εσύ την ονειρεύτηκες και μην υψώνεις τείχη.
Και να θυμάσαι πως όταν θα έρθει η ώρα της επιτυχίας και δεις όλους σου τους στόχους να πραγματοποιούνται, οφείλεις να μην είσαι μόνος. Γιατί κανένα όνειρο και κανένας στόχος δεν έχει αξία, αν δεν έχεις άτομα να μοιραστείς τη χαρά σου.
Επιμέλεια κειμένου Μαρίας Καλλιοντζή: Κατερίνα Καλή
Συντάκτης: Μάρω Καλλιοντζή
