Λατρεύουμε το μαύρο χρώμα σε καθετί

Η ζωή δεν είναι ή άσπρο ή μαύρο, δεν υπάρχουν μόνο τα άκρα υπάρχουν κι οι ενδιάμεσες λύσεις. Μωρέ τι μας λες; Δεν ξέρω τι χρώμα έχει εν τέλει η ζωή κι αν έχει ένα συγκεκριμένο και γενικώς αν έχει χρώμα. Όμως αν εσύ ακολουθείς τις αράδες μου αυτή τη στιγμή, γνωρίζεις πολύ καλά πως το χρώμα ένα είναι.

Ε ναι, το μαύρο! Για να είσαι εδώ πάει να πει πως είσαι κι εσύ ένας από εμάς. Μαύρο κι Άγιος ο Θεός. Μαύρα αμάξια, μαύρα έπιπλα, μαύρο κινητό, μαύρο λάπτοπ και φυσικά μαύρα ρούχα. Ας τα πάρουμε όμως λίγο απ’ την αρχή τα πράγματα.

Το μαύρο είναι το απόλυτο χρώμα και δυστυχώς έχει συμβολιστεί με αρνητικά στοιχεία. Μαύρο είναι το σκοτάδι, η θλίψη, ο πόνος κι ας μην παραλείψουμε φυσικά πως το χρώμα αυτό συνδέεται απόλυτα με τον θάνατο.  Το μαύρο της ψυχής πρέπει να μάθουμε να το αγαπάμε κι όχι να το φοβόμαστε.

Το μαύρο μεταφορικά καθώς και κυριολεκτικά είναι για τους τολμηρούς παίχτες της ζωής. Στο μαύρο πρέπει να πηγαίνεις κοντά, καθώς έχει πολλά να σου μάθει. Είναι εκλεπτυσμένο, το χρώμα της φινέτσας, της λιτότητας και του στιλ. Το μαύρο  είναι all time classic, έλεγε η μαμά. Τα πορτοκαλοκίτρινα είναι για το τσίρκο, συμπληρώνω εγώ.

Είναι σέξι, είναι κυριλέ, προσδίδει κύρος και χέσε τι δείχνεις προς τα έξω, το μαύρο πάνω από όλα είναι άποψη. Είμαστε εμείς που οι άγνωστοι μας ρωτούν αν πηγαίνουμε σε κηδεία, που οι γνωστοί μας μουρμουράνε συνεχώς: «Πάλι μαύρα φοράς;». Είμαστε εμείς που έχουμε ανακατεμένη ντουλάπα γιατί πάντα ψάχνουμε κάποιο μαύρο ρούχο και ποτέ δεν μπορούμε να το βρούμε. Μαντέψτε γιατί. Ε ναι! Γιατί σχεδόν όλη η γκαρνταρόμπα μας είναι μαύρη και στην αναζήτηση τα βρίσκουμε σκούρα.

Κερδίζουμε και χρόνο καθώς δε χρειάζεται να σκεφτούμε για το πώς θα συνδυάσουμε τα ρούχα μας αφού το μαύρο πάει με όλα και παντού. Είμαστε εμείς οι τυχεροί που βάζουμε πλυντήριο με χρωματιστά μια φορά το δεκαπενθήμερο κι αυτό για κάτι σεντόνια άντε και κάνα βρακί.

Μια μικρή άρνηση για τα προκαθορισμένα την έχουμε, μια δόση επανάστασης την έχουμε κι αυτή. Είμαστε λίγο πιο ιδιαίτεροι κι αυτό το καταλαβαίνεις όταν έρχεσαι κοντά μας. Πολλά τα τεστ του τύπου «πες μου ποιο χρώμα αγαπάς, να σου πω τι φοβάσαι» ή «το αγαπημένο σου χρώμα, προδίδει το αν είσαι αισιόδοξος ή όχι». Όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με εμάς. Μη σου πω κιόλας, πως βλέπουμε το ποτήρι δέκα φορές πιο μισογεμάτο, από ένα ολόκληρο ουράνιο τόξο.

Γιατί το μαύρο δε συμβολίζει ούτε την κακοτυχία, ούτε την απαισιοδοξία. Το μαύρο συμβολίζει το άγνωστο μα και το άγνωστο και το αβέβαιο δε γνωρίζει κανείς τι εν τέλει μπορεί να είναι.

Εμείς λοιπόν που λατρεύουμε το μαύρο, λατρεύουμε κι άλλο ένα χρώμα και συχνά ερχόμαστε σε δίλημμα. Ποιο είναι αυτό; Το λευκό, φυσικά! Κι αν απορήσετε το γιατί θα έλεγε κανείς πως συμβολίζει το γνωστό. Μα και το γνωστό και σίγουρο δε γνωρίζει κανείς τι εν τέλει μπορεί να είναι. Γιατί φτάσαμε στ’ άκρα; Γιατί ανέκαθεν είχαν περισσότερο ενδιαφέρον.