Μία απ’ τις πιο σημαντικές βιολογικές ανάγκες του εαυτού μας είναι η τροφή. Τι πιο ωραίο πράγμα από ένα καλομαγειρεμένο πιάτο φαΐ; Η γεύση είναι χαρακτηριστική, αποτυπώνεται στο μυαλό μας κι αυτόματα συνδυάζουμε γεύσεις με μέρη που κάποτε επισκεφτήκαμε. Με τραπέζια που κάτσαμε και φάγαμε το κάτι διαφορετικό.

Ο μπαμπάς λέει πως ό,τι δημιουργείς μέσα στην κουζίνα πρέπει να το αγαπήσεις πριν καν το δοκιμάσεις. Πρέπει να το προσέξεις και να του συμπεριφερθείς με ευλάβεια. Μια καλή συνταγή δεν έχει καμία αξία αν το χέρι δεν είναι καλό, αν τα υλικά δεν είναι φρέσκα. Οι άνθρωποι που εκτιμούν πραγματικά ένα καλό πιάτο είναι ελάχιστοι, περιβαλλόμαστε από άτομα που συμβιβάζονται με το μέτριο κι όταν εκφράζουμε τη γνώμη μας πως κάτι δεν είναι καλό μας αποκαλούν περίεργους.

Αρκετά όμως με την απόλαυση του φαγητού, υπάρχει μία που είναι μακράν καλύτερη και πιο ενδιαφέρουσα. Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά, τα γλυκά! Ποιος μπορεί να αντισταθεί στη θέα ενός τιραμισού, ενός προφιτερόλ σοκολάτας, μιας σοκολατόπιτας; Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε ένα ταψί μπακλαβά, σε ένα μπανόφι, σε ένα τσίζκεϊκ; Σε ένα μιλφέιγ ή σε έναν κορμό σοκολάτας; Τα μπισκότα, οι ξηροί καρποί, το σιρόπι, τα φρούτα, σε συνδυασμό με τη σοκολάτα και την κρέμα δημιουργούν μια πανδαισία γεύσεων. Ο ουρανίσκος ζητά ξανά και ξανά κι άλλο.

Τα γλυκά μας ηρεμούν, μας κάνουν να ξεχνάμε για λίγα δευτερόλεπτα, να παγώνουμε τον χρόνο, μπορούν έστω και προσωρινά να μας παρηγορούν. Τα γλύκα είναι παντού, σε καλές και κακές στιγμές. Ποιος μπορεί να κοιμηθεί ήσυχος όταν σκέφτεται πως στο ψυγείο υπάρχει μια τούρτα σοκολάτας; Αν σέβεσαι τον εαυτό σου, φυσικά και θα σηκωθείς τέσσερις η ώρα το πρωί για να την τσακίσεις.

Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που δεν τρώνε γλυκά, αυτούς να τους φοβάσαι. Δε σου κάνω πλάκα, οι άνθρωποι αυτοί αρνούνται και σνομπάρουν μία απ’ τις μεγαλύτερες απολαύσεις αυτής της ζωής. Πώς μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον που δεν τρώει σοκολάτα, έστω λευκά γλυκά; Μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον που δεν καταλαβαίνεις πώς μπορεί να αντιστέκεται και πόσο μάλλον να απεχθάνεται κάτι γλυκό;

Μόνο η σκέψη θα έπρεπε να σε τρομάζει. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ικανοί για όλα, πραγματικά αδίστακτοι. Άσε που μπορεί να έρχονται κι από άλλο πλανήτη, πάντως στα σίγουρα κάτι δεν πάει καλά με αυτούς. Μπορεί εμείς που τα λατρεύουμε ώρες-ώρες να γινόμαστε λαίμαργοι και να γκρινιάζουμε πως για άλλη μια φορά παχύναμε, αλλά είναι φυσιολογικό που δεν μπορούμε να αντισταθούμε. Και δε σου μιλάω για γιορτές και Χριστούγεννα που είναι η καλύτερή μας και γίνεται χαμούλης. Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες, σαραγλί κι άλλα πολλά που μας κάνουν ευτυχισμένους.

Χίλιες φορές λοιπόν, να μουρμουράμε πως πήραμε λίγο στην κοιλίτσα και να ξέρουμε πως είμαστε φυσιολογικότατοι άνθρωποι παρά να είμαστε σαν κι αυτούς, τους επικίνδυνους. Άλλωστε η επιστήμη έχει μιλήσει κι έχει αποδείξει πως τα γλυκά -με ένα μέτρο βέβαια- κάνουν καλό. Γι’ αυτό σου λέω, μην εμπιστεύεσαι άνθρωπο που δεν τρώει γλυκά, είναι ικανός για τα πιο σοκαριστικά πράγματα.

 

Συντάκτης: Μάρω Καλλιοντζή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη