Να επιλέγεις την αλήθεια

Ζούμε σε μια εποχή που ολοένα βουλιάζει στο ψέμα, ναι, αυτό είναι ένα απ’ τα μεγαλύτερα θέματα που απασχολούν τη σύγχρονη κοινωνία. Το ψέμα είναι άτιμο πράγμα, σου δίνει την ψευδαίσθηση πως είναι η εύκολη λύση σου, όμως, δεν είναι έτσι. Στο τέλος θα το δεις, ή το είδες ήδη;

Το ένα ψέμα φέρνει το άλλο κι εσύ καταλήγεις να βρίσκεσαι χαμένος στον ίδιο σου το λαβύρινθο. Το ψέμα είναι ένας ιστός, που πολύ δύσκολα ξεμπλέκεις μιας κι έχει τη μαγική ιδιότητα να αφήνει στο μυαλό τύψεις και τις τύψεις, φίλε μου, δεν τις νίκησε ποτέ κανείς.

Η ζωή είναι μια θάλασσα με τις φουρτούνες της, της μπουνάτσες της, τα μποφόρ της και τη γαλήνη της και το ψέμα ένα σφουγγάρι. Όσο κι αν το πιέζεις να κατέβει στον πυθμένα, όση δύναμη κι αν βάζεις, αυτό πάντα κάποια στιγμή καταφέρνει να ανέβει στην επιφάνεια. Είναι οι νόμοι της φύσης, βλέπεις, έτσι. Σε τρομάζει πως όλα αυτά που κρύβεις μια μέρα θα αποκαλυφθούν ε;

Έχει πονέσει πολύς κόσμος απ’ το ψέμα, από φρούδες υποσχέσεις, από λόγια ανεκπλήρωτα και πώς να μην πονέσεις άλλωστε απ’ την ίδια την προδοσία; Θα συναντήσεις πολλούς εκεί έξω να σου πουν πως σιχαίνονται τα ψέματα, πως η ειλικρίνεια είναι ένα στοιχείο που τους διακατέχει βαθιά. Η ιστορία έχει δείξει πως αυτοί είναι που θα σε φλομώσουν περισσότερο από όλους καθώς η μπέσα κι η αλήθεια είναι έννοιες σιωπηλές. Δε χρειάζεται να τις ζητωκραυγάσει κανείς, να παινευτεί γι’ αυτές.

Κι αφού οι άνθρωποι μπούχτισαν απ’ το ψέμα γιατί συνεχίζουν να το κρατάνε στη ζωή τους; Γιατί δεν επαναστατούν; Και ποια είναι η επανάσταση; Η αλήθεια, η καθαρή ωμή αλήθεια. Εκείνη που σε πονάει, που σε διαλύει μα ο πόνος της είναι γλυκός και δε χωράνε μέσα του μίση κι αν χωράνε είναι αλλιώτικα από εκείνα του ψέματος.

Σε έναν κόσμο που επαναπαύεται στην ευκολία, στις υπεκφυγές και τις φυγές η αλήθεια είναι επανάσταση. Η αλήθεια είναι το τέλος, είναι η λύτρωση, η απάντηση σε όλα εκείνα τα γαμημένα «γιατί» που σου γδέρνουν την ψυχή μέρα με τη μέρα.

Σταμάτα, ρε, σταμάτα να λες ψέματα στον εαυτό σου, στους γύρω σου, σταμάτα να υπόσχεσαι, να τάζεις. Αφού δεν μπορείς να τα κάνεις, γιατί τα λες; Τόσο δύσκολο σου είναι να κοιτάξεις τον άλλο στα μάτια και να του πεις πώς έχουν τα πράγματα; Κι αν για σένα είναι, φύγε! Δε χωράς πουθενά κι αργά ή γρήγορα θα το καταλάβεις. Την ευτυχία, τη βρίσκουν εκείνοι που έχουν το θάρρος και το θράσος να κοιτάξουν κατάματα τη ζωή. Εκεί που το ψέμα είναι έννοια άγνωστη κι η αλήθεια αυτονόητη.

Το πρόβλημά σου είναι ο φόβος σου, που σε κάνεις να επιθυμείς χωρίς να ζητάς. Για να ζητήσεις, πρέπει πρώτα να έχεις. Πώς λοιπόν ζητάς αλήθεια χωρίς ο ίδιος να την έχεις κι άραγε είσαι έτοιμος να την αντιμετωπίσεις;

O George Orwell, είχε πει πως: «Σε μια εποχή παγκόσμιου ψεύδους, το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική.»  κι η επανάσταση, όπως ξέρεις, δε γίνεται απ’ τον καθένα, όπως και να έχει η επιλογή πια είναι δική σου…