Οι αταίριαστες σχέσεις μας φέρνουν πιο κοντά στον εαυτό μας

Σχέσεις, χα! Φάγαμε τα μούτρα μας, κλάψαμε, γελάσαμε, ήπιαμε με κολλητούς, με φίλους, με αγνώστους, μέχρι και στη θεία στο χωριό κλαφτήκαμε. Πιάσαμε πάτο, ρε αδερφέ, ποιον πάτο, δηλαδή, κι αυτόν από χαμηλά τον είδαμε.

Είχαμε όμως κι ωραία βράδια. Τι σου θύμισα τώρα, ε; Φωτιά παίρνανε τα παπλώματα και δώσε οι αγκαλιές και τα φιλιά. Άσε τις συζητήσεις, νυχτερινές, πρωινές, μεσημεριανές. Να δίνουν και να παίρνουν οι κλήσεις και τα μηνύματα, έχουμε χτίσει εταιρίες κινητής τηλεφωνίας εμείς που μας βλέπεις.

Όμως, μανάρι μου, τα κάνατε σαλάτα. Μήπως τελικά όλα αυτά έγιναν γιατί δεν ταιριάζετε; Τώρα σε ρωτώ, που τα βλέπεις τα πράγματα με καθαρό μάτι. Γιατί αυτός ο διάβολος έρωτας μας τυφλώνει. Μήπως η οπτική σας, τα πιστεύω σας, τα θέλω σας ήταν άλλα; Αναζητούσατε ίσως διαφορετικά πράγματα και τόσο καιρό δεν το είχατε πάρει πρέφα; Υπήρχαν διαφορετικές προτεραιότητες;

Όταν είμαστε ερωτευμένοι, η νύχτα με την ημέρα να είμαστε, εμείς στο ένα και μοναδικό κοινό που έχουμε θα κολλήσουμε. Προκειμένου να κρατηθούμε από κάπου, αλλά δε σκεφτόμαστε το πόσο βαρετό θα ήταν αν έχουμε κάποιον δίπλα μας, που είναι ακριβώς ίδιος με εμάς. Τελικά πρέπει να ταιριάζουμε με τον άνθρωπο που είμαστε μαζί; Τα ετερώνυμα, λέει, έλκονται κι απ’ την άλλη πώς να συνυπάρξεις με κάποιον που δεν έχετε τίποτα κοινό;

Αλλά αυτά δεν είναι τα ωραία; Το διαφορετικό δεν έχει την τάση να έλκει τον άνθρωπο; Να είμαι Παναθηναϊκός και να είσαι Ολυμπιακός. Να θέλω αγκαλιές στον ύπνο κι εσύ να μου γυρνάς πλευρό, να πίνω τον καφέ μου σκέτο και να τον πίνεις γαλακτομπούρεκο. Να ακούω Πασχαλίδη κι εσύ Μάκη Δημάκη.

Να θέλω, ρε αδερφέ, να βάλω το notebook, να κλάψω με την ησυχία μου κι εσύ να θες να δούμε το καινούργιο Star Wars. Σάββατο βράδυ, να θέλω να αράξω στον καναπέ με πιτζάμες κι εσύ να με τραβολογάς να βγούμε για ποτάρες.

Να λιώνω στα γυμναστήρια κι εσύ ο,τι πιο κοντινό που κάνεις, είναι να περνάς από έξω. Να θέλω θάλασσα και να θέλεις βουνό, να φοβάσαι τα αεροπλάνα κι εγώ να τρέμω τα πλοία. Ουίσκι εγώ, βότκα εσύ.

Να διαφωνούμε σε ό,τι συμφωνούμε και πάλι απ’ την αρχή. Κι όταν τσακωνόμαστε και φεύγεις εγώ να τα κάνω όλα, όπως θα τα έκανες εσύ, αν ήσουν εδώ. Ολόκληρος Μητροπάνος έβαψε τις κουρτίνες, στο χρώμα που μισούσε, εγώ θα κωλώσω;

Σχέσεις μεταξύ ανθρώπων που δεν ταιριάζουν σε τίποτα απολύτως, συνήθως είναι κουραστικές. Έντονες, περίεργες, μα τόσο ενδιαφέρουσες. Ανακαλύπτεις μαζί με τον άλλον και τον εαυτό σου.

Δοκιμάζεις, τολμάς όλα εκείνα που κάποτε κατηγορηματικά αρνούσουν. Σχέσεις θορυβώδεις, εκρηκτικές, τις περισσότερες φορές ξεκινούν με ένα βλέμμα. Ένα τεράστιο μπαμ, γίνεται μέσα σου και μαγικά τίποτα δε σε νοιάζει. Να θυμάσαι, όμως, πως αυτές οι σχέσεις, τελειώνουν συνήθως όπως ακριβώς άρχισαν. Με μια πολύ μεγάλη φασαρία μέσα σου.

Μέσα από τις πιο αταίριαστες σχέσεις μπορείς να βρεις τον εαυτό σου, να δεις πτυχές του, που δε γνώριζες καν πως υπήρχαν. Μπορεί πάλι κι όχι, όπως και να έχει από τέτοιες σχέσεις δεν ξεμπλέκεις εύκολα.  Δεν ξεχνάς έτσι απλά, δεν προχωράς γρήγορα…