Τα αγαπημένα μας αρσενικά, είναι απ’ τα πιο ενδιαφέροντα είδη που υπάρχουν. Ένα σωστό αρσενικό σίγουρα δεν είναι εκείνο το πολλά βαρύ, εκείνο που θεωρεί πως οι γυναίκες είναι κατώτερες, εκείνο που κερατώνει, σηκώνει χέρι, βρίζει και δεν έχει μάθει να σέβεται όλες τις γυναίκες όπως τη μάνα και την αδερφή του.
Το σωστό το αρσενικό είναι ντόμπρο, είναι θαρραλέο κι όχι θρασύδειλο. Ο λόγος του είναι νόμος, προσέχει πού βάζει την υπογραφή και το άλλο και δεν του κάνουν αίσθηση οι γυναίκες του σωρού. Δεν τον ενδιαφέρει να γεμίσει τη λίστα του, ξέρει τι ψάχνει.
Δεν έχει ανάγκη να ζηλέψει κανέναν απ’ όλους εκείνους που πέφτουν επάνω στο κορίτσι του. Όχι σώνει και ντε επειδή έχει μεγάλη ιδέα για την εμφάνισή του, αλλά γιατί πιστεύει στον εαυτό του και ξέρει πως η ομορφιά δεν είναι το παν.
Έχει φροντίσει να εφοδιάσει τα μέσα του με πολυτιμότερα αγαθά. Έτσι όταν κάποιος επιτήδειος κάνει την κίνησή του, δε στήνει σκηνές ζηλοτυπίας κι άλλα τέτοια γελοία. Απλώς για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται πως έχει κάνει σωστή επιλογή συντρόφου. Τη θαυμάζει και γουστάρει που είναι δικιά του μα παράλληλα αρέσει και τη θέλουν πολλοί. Σπάει πλάκα μαζί της για εκείνον τον χλεχλέ που ήρθε να το παίξει βαρύς κι ωραίος.
Δεν υποτάσσεται στην όποια μόδα επικρατεί, δεν το έχει ανάγκη. Τι να τα κάνεις, μάτια μου, τα τατουάζ και τα γένια; Με δαύτα δε γίνεσαι περισσότερο άντρας ή ποθητό αρσενικό, τουλάχιστον όχι σε κείνα τα θηλυκά που έχουν να σου προσφέρουν το κατιτίς παραπάνω.
Δεν πάει να μείνεις κι έναν μήνα αξύριστος, τι με αυτό; Νομίζεις πως σε κάνει σέξι; Ίσα-ίσα, εμείς που είμαστε κι υστερικές με την καθαριότητα ώρες-ώρες σιχαινόμαστε. Γιατί αν δεν το γνωρίζεις οι τρίχες είναι εστίες μικροβίων. Και θες και κάτι πιο ντόμπρο; Μας αρέσετε με γένια δυο-τριών ημερών, αλλά με τη γενειάδα του παπά, βρε αγόρι μου, δεν ξέρω πώς είσαι στην πραγματικότητα.
Πας και μου κάνεις τατουάζ μανίκια, τατουάζ στο λαιμό, στο στήθος κι όπου άλλου σου κατέβει. Εμείς θέλουμε να ξαπλώνουμε στο στήθος σας και να βλέπουμε το ωραίο σας το δερματάκι. Δε λέμε, ωραία και τα τατουάζ, αλλά με ένα μέτρο!
Έλεγα να μην πιάσω το άλλο θέμα, αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ. Πάτε και ντύνεστε όλοι το ίδιο. Στενά παντελόνια, λευκά σνίκερς, μακριά μπλουζάκια, μακριά κολιέ και δαχτυλίδια. Πού πήγαν τα τζιν, τα πουκάμισα, οεο;
Όσο κι αν σου κάνει εντύπωση, εμείς οι γυναίκες είμαστε ολίγον τι παραδοσιακά πλάσματα. Όσο μοντέρνες και να είμαστε. Αν ήξερες πόσο πολύ θέλει να σε βάλει κάτω μια γυναίκα όταν σε βλέπει με πουκάμισο, δε θα ξανά γινόσουν υπόδουλος καμίας μόδας.
Είμαστε περίεργα πλάσματα, το ξέρουμε κι οι δυο μας καλά. Μα να ξέρεις, δε ζητάμε πολλά, ζητάμε τα απλά, όπως κι εσείς. Απλώς τα δεδομένα στις ανθρώπινες σχέσεις κι απ’ τις δυο πλευρές αγνοούνται.
Όπως και να ‘χει, δεν έχεις ανάγκη να γίνεις σαν όλους τους άλλους, γιατί δεν είσαι σαν όλους τους άλλους. Πεντακάθαρος, μοσχομυριστός, με ένα καλοσιδερωμένο πουκάμισο, με ένα τζιν, με ένα χαμόγελο, με ειλικρίνεια και με σεβασμό μπορείς να μας κερδίσεις…
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη