Πόσο έχουμε επιθυμήσει τους κολλητούς που μένουν στο εξωτερικό

Η λέξη «φίλος» είναι μια δισύλλαβη λέξη με πολλές άλλες κρυμμένες συλλαβές. Δεν είναι ο καθένας φίλος μας, δεν ανοίγουμε την ψυχούλα μας στον κάθε τυχόντα, δε βρίζουμε, δεν τσακωνόμαστε, δεν παρεξηγούμαστε, δεν κοπανιόμαστε σαν φώκιες με τα αστεία του καθένα, αλλά μόνο με τους φίλους μας.

Για να χτίσει κάποιος μια γερή φιλία θέλει δύναμη, υπομονή, διάθεση και συνεχή προσπάθεια. Μια τέτοια φιλία είναι μια σχέση, μια σχέση που θα πρέπει να ακούς, να αξιολογείς, να μαθαίνεις και να σου μαθαίνουν.

Ένας σωστός φίλος είναι έμπνευση, είναι επίσης κι η καλύτερη παρηγορήτρα. Είναι δικηγόρος, μάγειρας, μαμά, οδηγός, μάντης και πολλά άλλα. Ένας φίλος είναι ένας σύμμαχος, χωρίς συμφέροντα. Κάποιος που σε θαυμάζει, σε εμψυχώνει σε ό,τι καλό αλλά και σε ό,τι μαλακία θα κάνεις πάνω στην καψούρα και τη σούρα σου.

Τέτοιους φίλους δεν έχουν όλοι, τέτοιοι φίλοι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Και ποιος δε θα ζήλευε έναν άνθρωπο που έχει δίπλα του φίλους που του στέκονται στα δύσκολα, που τον κάνουν να γελά και τις πιο άσχημες ημέρες του. Τι γίνεται όμως όταν ο φίλος ή φίλη μας αποφασίζει να εγκαταλείψει την Ελλαδίτσα μας και να ψάξει την τύχη του στο εξωτερικό;  Κλάματα, αγκαλιές, φιλιά, «να προσέχεις», «εννοείται πως θα μιλάμε» κι άλλα τέτοια συγκινητικά.

Και δωσ’ του τα «μου λείπεις» στα ηχητικά και να αδειάζουν οι υπολογιστές από μπαταρία απ’ τις τόσες ώρες μπροστά στην κάμερα. Να προσπαθείτε υποσυνείδητα κι οι δυο να χορτάσετε ο ένας τον άλλο. Να παίζετε ιντερνετικά παιχνίδια, να μαγειρεύετε, να πηγαίνετε μέχρι και στην τουαλέτα, που λέει ο λόγος, με μια κάμερα. Να λέτε τα νέα σας με περισσότερες λεπτομέρειες, από ό,τι αν ήταν εδώ μιας και πήγε κι έφυγε και δεν έχει μάθει τα νέα σου.

Οι φωτογραφίες και τα βιντεάκια να εννοούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας. Συζητάτε για θέματα που από κοντά ούτε θα σκεφτόσασταν. Η διαφορά ώρας κι ο καιρός έχουν καθιερωθεί πλέον. Αλλά και το πατροπαράδοτο κράξιμο που έπεφτε, συνεχίζεται. Μιλάτε για διαφορές κουλτούρας, στιλ κι απόψεων.

Φτάνετε σχεδόν πάντα να σου λέει για την οικογένεια που είναι μακριά, για το σπίτι και τα ελληνικά φαγητά που έχει επιθυμήσει. Για τη δυσκολία που έχει με τη γλώσσα, για το ότι εκεί δε βγαίνουν, δεν πίνουν, ούτε καπνίζουν μέχρι το πρωί όπως στην Ελλάδα  και καταλήγετε να θυμάστε τις επικές βραδιές σας.

Εκείνες τις νύχτες με τα πολλά γέλια, με μια μοναδική ανεμελιά και ξεγνοιασιά που έχετε τόσο καιρό να νιώσετε κι οι δυο. Εκείνες τις ημέρες που κάνατε βόλτες, που πηγαίνατε για καφέ, που ερχόταν σπίτι, που πηγαίνατε παραλία.

Μα θα ξανά έρθουν και τέτοιες νύχτες και τέτοιες ημέρες που θα είστε και πάλι μαζί. Γιατί εσείς νικήσατε την απόσταση και τίποτα άλλο δεν μπορεί να σας χωρίσει.

Γιατί οι αληθινές φιλίες δε χάνονται όσος καιρός και να περάσει. Κάτι που ένωσε δυο ανθρώπους στο παρελθόν, θα τους ενώνει ξανά και ξανά κι αυτό συνήθως δεν είναι άλλο απ’ την αμοιβαία κι αληθινή αγάπη.

Για την Ευτέρπη…