Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, λέγανε οι παλιοί κι η ιστορία έδειξε πως είχαν δίκιο. Για να φτάσεις στο σημείο να θελήσεις να εκδικηθείς κάποιον πάει να πει πως κάποτε τον αγάπησες πολύ. Πάει να πει πως κάποτε σε πλήγωσε πολύ, πως ήξερε καλά τα αδύναμα σημεία σου και φρόντισε να τα κάνει ακόμη πιο αδύναμα.
Ο πόνος, όμως, είναι άτιμο πράγμα για τους δυνατούς ανθρώπους, για εκείνους που έμειναν καιρό στη μοναξιά και στο σκοτάδι. Ο πόνος για τους δυνατούς γυρνάει σε δύναμη, μια δύναμη εσωτερική κι ακατανίκητη.
Όταν φτάσει κανείς στο σημείο να μαζεύει ένα-ένα τα κομμάτια του και να ξαναχτίζει τον εαυτό του απ’ το μηδέν, καταλαβαίνει. Κατανοεί τη σοβαρότητα των καταστάσεων κι αρχίζει να γελάει κι αφήνει πίσω του το θέμα της εκδίκησης. Άλλωστε τις καλύτερες εκδικήσεις τις πήραμε άθελά μας.
Έτσι αν τώρα γεμίζει άλλο κρεβάτι, δεν το κάνει από εκδίκηση. Πήγαινε πολύ καιρό η ιστορία σας, προσπάθησε, έτρεξε, έκλαψε πολύ, σε παρακάλεσε, σου φώναξε, σε έπαιρνε τηλέφωνο σε κάθε μεθύσι και σε εκείνα τα βράδια που είχε μοναδική συντροφιά τους τέσσερις τοίχους.
Εσύ αδιαφορούσες, πίστευες πως θα ήταν για πάντα έτσι απέναντί σου, είχες την ψευδαίσθηση πως ήταν το δεδομένο παιχνιδάκι σου. Έλα μου όμως, που δυστυχώς για εσένα, ο τότε άνθρωπός σου δεν ήταν μηχάνημα. Δεν ήταν σαν εκείνα τα ηλεκτρονικά μηχανήματα που έπαιζες μικρός και μόλις τελείωνε η παρτίδα, έβαζες κι άλλα κέρματα για να συνεχίσεις.
Δεν μπορείς πλέον να παίξεις κι άλλη παρτίδα γιατί κάποιος έριξε περισσότερα κέρματα από σένα. Αλήθεια, εμπιστοσύνη, ασφάλεια, χαρά και γέλια πολλά γέλια. Κι όσα χρήματα κι αν έχεις επάνω σου, αυτά που πλέον προσφέρει ο άλλος δεν μπορείς να τα πληρώσεις. Είναι αρετές άγνωστες για σένα.
Μη νομίζεις πως το έκανε για να ζηλέψεις, μη νομίζεις πως το έκανε από εκδίκηση που πήγε με άλλον. Απλώς κουράστηκε, έπιασε πυθμένα εκείνα τα βράδια που εσύ έπαιζες με συναισθήματα και κατάλαβε. Κατάλαβε και πίστεψε πως δεν αξίζει τέτοια συμπεριφορά.
Σε εκείνο ακριβώς το σημείο, βρέθηκε κάποιος άλλος που την αγκάλιασε και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο είχε ανάγκη μια αγκαλιά. Τον εαυτό της προσπάθησε να σώσει κι αυτό ήταν ένα μεγάλο βήμα. Βήμα για να απελευθερωθεί από εσένα και τις αναμνήσεις σας. Μη νομίζεις πως ήταν εύκολο και μην πιστέψεις πως διάλεξε τον πρώτο τυχόντα που συνάντησε.Έψαξε πολύ να βρει τον αντικαταστάτη σου και να ξέρεις πως πέρασαν πολλοί που θύμιζαν εσένα, μόνο που ήθελε να βρει κάποιον που δε θα είχε καμία σχέση με σένα. Και τα κατάφερε, και βρήκε κάτι διαφορετικό.
Η χαρά της είναι κάτι που πάλεψε πολύ για να βρει, αλλά αποκλειστικά για την ίδια. Όχι για σένα που τη σκέφτεσαι να τελειώνει μέσα σε χέρια άλλου, όχι για σένα που πιστεύεις πως το κάνει επίτηδες. Εσύ γι’ αυτήν τελείωσες ή μάλλον αυτό θα σε αφήσει να ξέρεις. Εξάλλου ήταν δική σου επιλογή, το να της κρατήσει κάποιος άλλος το χέρι. Μη μεταφράζεις τώρα λοιπόν την απόφασή σου, σε μια τάχα μου εκδίκηση. Τώρα κάτσε κι απόλαυσε το θέαμα, όσο κι αν σε πονάει…
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη