Να ερωτεύεστε, να αγαπάτε κι ας χτυπάμε όλοι μαζί τα κεφάλια μας στον τοίχο μετά. Ένα από εκείνα που μας κάνουν να ερωτευτούμε έναν άνθρωπο είναι το να τον θαυμάζουμε. Να έχει ένα ενδιαφέρον η ζωή του, κάτι που να μας εξιτάρει, να μας τραβάει την προσοχή.
Να βλέπουμε και να παρατηρούμε εξονυχιστικά τις κινήσεις του. Τις συνήθειες, τα χούγια του, να ξέρουμε απ’ έξω κι ανακατωτά τα ωράριά του κι όταν καταλαβαίνουμε πως σε κάτι αφιερώνεται λίγο παραπάνω να ψάχνουμε το γιατί.
Θέλουμε να δούμε τι στο καλό είναι αυτό για το οποίο μας μιλάει με τις ώρες, τι πηγαίνει και κάνει, πού χάνεται. Είναι τόσο όμορφο να είναι παθιασμένος, ερωτευμένος με κάτι ο άνθρωπος που έχουμε δίπλα μας.
Σε έναν κόσμο που φοβάται να τολμήσει για τα όνειρά του, σε μια κοινωνία που το πτυχίο εξασφαλίζει ένα δήθεν μέλλον. Σε μια γη, με πλήθος ανθρώπων να δηλώνουν δυστυχισμένοι με το επάγγελμά τους. Εκείνος που έχεις κοντά σου να αγαπάει όσο τίποτα και τόσο παθιασμένα αυτό που κάνει.
Θέλει μεγάλο θάρρος να τα παρατήσεις όλα πίσω, να πας κόντρα σε όλους, για να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου. Να είσαι τόσο παθιασμένος με αυτό, που να μην μπορείς να σκεφτείς πώς θα ήταν αν έκανες κάποια άλλη δουλειά. Να αντιμετωπίζεις τη μια δυσκολία μετά την άλλη κι εσύ να μην τα παρατάς, να μένεις εκεί.
Μεγάλο πράγμα να νιώθει κάποιος πως είναι φτιαγμένος για κάτι, πως έχει να αποδείξει πολλά, κυρίως στον ίδιο του τον εαυτό. Να το συζητάει και να το αναλύει με την πρώτη αφορμή σε παρέες και φίλους. Να αισθάνεται υπερηφάνεια για αυτό που κάνει, ευλογία και τύχη, να χαμογελάει και τα μάτια του να αστράφτουν.
Ο άνθρωπος που εκδηλώνει πάθος σε ένα τομέα της ζωής του, πάει να πει πως έχει σε όλους. Είναι μια έντονη προσωπικότητα, που αρέσκεται να πατάει στις ίδιες της τις δυνάμεις. Δημιουργικότητα, εργασιομανία, ανιδιοτέλεια, χαρακτηριστικά που κουβαλάει και τα κολλάει και σε εσένα. Σε κάνει να δεις πως τίποτα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι φλατ.
Όλα αποκτούν άλλο νόημα όταν βάζουμε ψυχή μέσα, το πάθος είναι μια αλήθεια κι η αλήθεια ξεπηδάει μονάχα απ’ τα πιο σκοτεινά κι άδυτα μύχια της ψυχής. Τέτοιοι άνθρωποι το γνωρίζουν πολύ καλά κι αυτός είναι κι ένας απ’ τους λόγους που έχουν πάρει τέτοιου είδους αποφάσεις ζωής.
Οι άνθρωποι αγαπούν σε εμάς αυτό με το οποίο είμαστε παθιασμένοι κι εμείς μπορούμε με τόσους τρόπους να τους αποδείξουμε πως καλά κάνουν. Χρειάζεται απλώς να τους αφήσουμε μια θέση στη ζωή μας. Λίγο χρόνο και χώρο για να δουν απ’ τη δίκη μας οπτική.
Είναι λίγο έως πολύ κουραστικό καθώς και δύσκολο το να είσαι μαζί με ένα τέτοιο άτομο, κάποιον τόσο ταγμένο σε αυτό που κάνει. Δεν μπορείς να φανταστείς, όμως, το πόσο όμορφο είναι να θαυμάζεις το πάθος κάποιου και παράλληλα να εμπνέεσαι από αυτό. Αν ποτέ βρεις στο δρόμο σου έναν τέτοιο άνθρωπο μην εγκαταλείψεις. Μείνε και θα δεις πώς μπορεί να μεταμορφωθεί μια ζωή από ανιαρή σε πολυτάραχη και παθιασμένη.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη