Ξυπνάς απ’ τις 7 για να προλάβεις να κάνεις τις δουλειές σου στην τάδε δημόσια υπηρεσία. Γυρνάς στο σπίτι σου με πάρα πολλά νεύρα. Όχι, δε φταίει το πρωινό ξύπνημα. Δε φταίει ούτε η κίνηση, ούτε οι ώρες που περίμενες στην ουρά. Σου φταίει λίγο ο εαυτός σου, που αμέλησε γι’ άλλη μια φορά να μαζέψει όλη την απαραίτητη χαρτούρα για να τελειώσει, επιτέλους,μ’ αυτήν την εκκρεμότητα, αλλά κυρίως σου φταίει η αγένεια με την οποία σ’ αντιμετώπισε ο υπάλληλος στο αρμόδιο τμήμα.
Κάνε ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα απ’ τα μπινελίκια που, μάλλον δικαίως, του κατεβάζεις κι αναλογίσου γιατί σου φέρθηκε μ’ αυτόν τον τρόπο. Ο άνθρωπος αυτός εργάζεται στην εξυπηρέτηση πελατών. Πράγμα που σημαίνει ότι πριν από σένα εξυπηρέτησε μερικές δεκάδες άτομα, κάποια εκ των οποίων μπορεί να ‘χαν παράλογες απαιτήσεις και προβλήματα, να του φέρθηκαν, επίσης, αγενέστατα και να τον έφεραν στο σημείο που τον βρήκες εσύ.
Μπορούμε να δικαιολογήσουμε τη συμπεριφορά του απέναντι σ’ εσένα, που απλά ξέχασες ένα χαρτί; Σαφώς κι όχι. Μπορούμε όμως, με υπερβολικά καλή θέληση, να καταλάβουμε τους λόγους που τον οδήγησαν σ’ αυτήν τη συμπεριφορά. Κατά πάσα πιθανότητα ο υπάλληλος δε θα ‘ταν αγενής, αν δεν είχε πρωτύτερα αντιμετωπίσει αγένεια.
Όλα αυτά, για να καταλήξουμε στ’ ότι η συμπεριφορά που λαμβάνουμε απ’ τους ανθρώπους είναι ανάλογη αυτής που δίνουμε σ’ αυτούς. Επειδή, λοιπόν, για ν’ αλλάξουμε αυτά που μας ενοχλούν στον κόσμο οφείλουμε πρώτα ν’ αλλάξουμε τον εαυτό μας, πρέπει να ξεκινήσουμε να φερόμαστε εμείς οι ίδιοι με τον τρόπο που θα θέλαμε να μας φερθούν.
Βγαίνοντας απ’ το σπίτι, χαμογέλα στο γείτονα και πες μια καλημέρα. Θα δεις ότι το δικό σου χαμόγελο θα σχηματιστεί αμέσως και στο δικό του πρόσωπο. Περίπου δεκαπέντε δευτερόλεπτα απ’ το χρόνο σου κάνουν δύο ανθρώπους να ξεκινήσουν λίγο πιο χαρούμενα τη μέρα τους.
Πηγαίνοντας στη δουλειά, δώσε στον ηλικιωμένο τη θέση σου στο λεωφορείο. Όχι για ν’ αποφύγεις την πρωινή γκρίνια, αλλά για να εξυπηρετήσεις τον άνθρωπο που είναι σε δυσχερέστερη θέση απ’ τη δική σου. Το ευχαριστώ που θα ακούσεις, ίσως κι αυτό συνοδευόμενο από χαμόγελο, είναι ανταμοιβή που αξίζει περισσότερο απ’ τα πέντε λεπτά που θα μείνεις όρθιος μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου.
Κι όταν μπορείς να βοηθήσεις, να βοηθάς. Τον ηλικιωμένο, το παιδί που ζητιανεύει στο δρόμο, τον Έλληνα και τον αλλοδαπό. Αν δεν μπορείς να το κάνεις χρηματικά, κάνε το ηθικά. Η αξία είναι η ίδια, ίσως και μεγαλύτερη. Κι αν είσαι από ‘κείνους που θεωρούν ότι θα πάει στράφι, θυμήσου το λαϊκό ρητό «κάνε το καλό και ρίξ’ το στο γιαλό». Βοήθησε, γιατί ανταποκρίνεται στις δικές σου ηθικές αξίες. Για να γίνει κάποιος άνθρωπος λίγο πιο χαρούμενος και κάποιος άλλος λίγο πιο υπερήφανος για τον εαυτό του. Ο δεύτερος είσαι εσύ και τίποτα δεν μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πιο γεμάτος σαν άνθρωπος.
Ο Τσέχοφ, αναλύοντας τον ανθρώπινο χαρακτήρα, έδωσε στους καλλιεργημένους ανθρώπους, μεταξύ άλλων και το εξής χαρακτηριστικό : «Σέβονται την ανθρώπινη προσωπικότητα κι ως εκ τούτου είναι πάντα ευγενείς, ήρεμοι και πρόθυμοι να προσφέρουν στους άλλους». Η ευγένεια, ακόμη, είναι μια από τις βασικές συμπαντικές αρετές. Τι άλλο περιμένεις , λοιπόν, για την κάνεις τρόπο ζωής;
Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνας Νικοπούλου: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Κωνσταντίνα Νικοπούλου
