Ξέρεις και ξέρω ότι η συνήθεια που ‘χουμε να δικαιολογούμε καταστάσεις και να παραμυθιάζουμε τον εαυτό μας δε βοηθάει πουθενά. Να με πληγώνει ο άνθρωπός μου, να το νιώθω, να το βλέπω, όμως να τον δικαιολογώ απλά για να μπορέσω να νιώσω καλύτερα. Νιώθεις όμως καλύτερα μ’ αυτήν τη στρατηγική, ή τελικά κουκουλώνεις τις καταστάσεις γιατί δεν έχεις τη δύναμη να τ’ αντιμετωπίσεις; Η γυμνή αλήθεια είναι πως θέλεις να μη βλέπεις, θέλεις να ζεις στο ψέμα, για να δώσεις ελπίδες σε σένα, για να δώσεις χρόνο να είσαι πιο δυνατός να το αντιμετωπίσεις. Γίνεσαι τελικά πιο δυνατός, ή εγκλωβίζεσαι και δεν προχωράς στη ζωή σου;

Η αλήθεια είναι μπροστά μας, μας κοιτάει στα μάτια κι εμείς; Εμείς γυρίζουμε το βλέμμα μας, συνεχίζοντας να φτιάχνουμε ιστορίες, ιστορίες βολικές για μας, για να μένουμε εκεί. Εκεί βολεμένοι, μέσα στο ψέμα μας. Και η ειρωνεία; Θα σου πω τη δική μου.

Πόσες φορές πιάνω τον εαυτό μου να τοποθετούμαι σε συζητήσεις φίλων, κάνοντας δηλώσεις περί σχέσεων που ουσιαστικά δεν τις ενστερνίζομαι, αλλά τις φωνάζω δυνατά για να τις ακούσω και να τις πιστέψω. Νομίζεις το κάνω γιατί θέλω να το παίζω έξυπνη στην παρέα; Ούτε καν. Συνήθως δεν έχεις στόχο να φανείς στους άλλους και να κάνεις τον έξυπνο. Το κάνεις γιατί δεν αντέχεις να δεις και δικαιολογείς. Γιατί φοβάσαι τη μοναξιά κι επιλέγεις να σε κοροϊδεύεις.

Μεγάλωσες και ξέρεις τη σωστή απάντηση, ξέρεις τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι, αλλά αυτές οι λύσεις δεν είναι για σένα. Εσύ εκεί στο παραμύθι σου, όταν όμως πρόκειται για το καλό των φίλων, βγαίνεις από το καβούκι σου και κάνεις την επανάστασή σου. Τόσο το υποστηρίζεις, που μπαίνεις στο ρόλο και δίνεις όλη σου την ψυχή, τον καλύτερό σου εαυτό. Ο δυνατός και ο λογικός της παρέας. Γελάω! Τα λέω και για μένα, μπας και τ’ ακούσω, μπας και ξεβολευτώ και πάρω μπρος. Έχω φτάσει στο σημείο ν’ αναγνωρίζω πως όλος αυτός ο χειρισμός φέρνει αρνητικές επιπτώσεις, πνίγομαι, θάβομαι μέσα στο ψέμα, αλλά απ’ την άλλη δεν είμαι μόνη. Θα καταφέρουμε ποτέ να μειώσουμε την ανασφάλεια που νιώθουμε; Έχω πάρει την απόφαση ότι θα τα καταφέρουμε. Κι αυτήν τη φορά θα βγω μπροστά και θα τα πω, για να τα διαβάσεις εσύ και να τ’ ακούσω εγώ και να ενεργοποιηθούμε.

Αξίζω και δεν το λέω συχνά στον εαυτό μου, όλο τον συγκρίνω με τους άλλους και ξεχνάω να του πω τι καλά έχει και τι αξίζει πραγματικά. Θέτω στόχους υψηλούς και δε βάζω στόχους ρεαλιστικούς ώστε να καταφέρνω μικρές νίκες για την αυτοπεποίθησή μου. Θα ξεκινήσω λοιπόν από εκεί. Θα εστιάσω στα δυνατά μου σημεία, σταματώντας να με μαστιγώνω για τις αδυναμίες μου. Βρες κι εσύ το δικό σου σημείο εκκίνησης.

Θα ξαναγίνω αισιόδοξη, αν κοιτάξω γύρω, όλοι οι αισιόδοξοι άνθρωποι έχουν καταφέρει πολλά. Κάτι καλό λοιπόν προσφέρει η αισιοδοξία. Έχω δικαίωμα στη ζωή, δεν έχω λόγο να πιέζω τον εαυτό μου να τα κάνω όλα τέλεια. Τα λάθη είναι μέρος της εξέλιξής μας, ας μη θυμώνω λοιπόν με μένα, ας μάθω μέσα απ’ αυτά.  Θα κάνω αυτά που λέω στους φίλους να κάνουν αυτοί, γιατί ξέρω ότι είναι η καλύτερη λύση για μένα. Θα πλησιάσω το φόβο μου και θα το κάνω, γιατί λέγοντάς το στην παρέα, σήμερα το πίστεψα. Εσύ;

 

Συντάκτης: Ελένη Τουρλούκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου