Άνθρωπε, είσαι η πιο τυχερή κουκκίδα του σύμπαντος, γιατί η ψυχή σου βρήκε σώμα να κατοικήσει και να πάρεις μορφή με σάρκα κι οστά.
Βάλλεσαι από βάσανα κι όμως βρίσκεις τον τρόπο να επιβιώσεις. Ξαναγεννιέσαι κάθε φορά απ’ τις στάχτες σου σαν άλλος φοίνιξ και σηκώνεσαι με ένα απλό τίναγμα των ρούχων σου.
Γελάς απ’ την καρδιά σου. Αυτές είναι οι στιγμές ευτυχίας σου, που τις κρατάς δυνατά κλειδωμένες στις γροθιές σου και δεν τις αφήνεις να χαθούν. Σ’ αυτά τα χέρια που δουλεύεις και που αγκαλιάζεις, χωράς ό,τι θα ζήσεις στη ζωή σου.
Δίνεις ζωή απ’ το ίδιο σου το σώμα, δεν αναπαράγεσαι μόνο για να διαιωνίσεις το είδος σου. Γίνεσαι γονιός, βράχος για έναν άλλο άνθρωπο, προσφέροντας αγάπη ανιδιοτελή μέχρι την τελευταία πνοή σου.
Είσαι ταυτόχρονα η καταστροφή κι η σωτηρία σου, ελεύθερος να κάνεις τις επιλογές σου, δυνατός να δεχτείς τις συνέπειες των πράξεών σου.
Ζήσε στον κόσμο, όχι στο μικρόκοσμό σου και ξεπέρασε τα όρια που σου βάζουν με όπλο σου τη γνώση και την επιμονή σου.
Ηθική σου είναι η αίσθηση που έχεις για το δίκαιο. Αγωνίσου γι’ αυτό με όποιο τρόπο έχεις και φώναξε σ’ όποιον μπορεί να ακούσει τη φωνή σου να παλέψει στο πλευρό σου.
Θέλεις πολλά σ’ αυτό τον κόσμο που ήρθες. Διεκδίκησέ τα σαν μαχητής. Μην διαπραγματεύεσαι τις αξίες σου και πάλεψε για τη θέση σου στον κόσμο.
Ιδανικά υψηλά που έχτισες τα χρειάζεσαι μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής σου περισσότερο απ’ την πραγματικότητά σου, γιατί αποδεικνύουν όχι μόνο ότι ζεις αλλά ότι υπάρχεις.
Κάνε πράξη τα όνειρά σου και τις προσδοκίες που έχεις απ’ τον εαυτό σου. Μικροί και κοντινοί στόχοι είναι οι καθημερινές νίκες σου για να συμπληρώσεις το μεγάλο πλάνο της ζωής σου.
Λύσε κάθε σου πρόβλημα αφαιρώντας το απ’ τη ρίζα του. Σου έμαθαν να τα ξεριζώνεις όπως ο αγρότης τα αγριόχορτα στη σπορά του. Είναι κι αυτός ένας τρόπος που χρησιμοποιείς για ν‘ αναπτυχθείς και ν’ απλώσεις τις δικές σου ρίζες, χρησιμοποίησέ τον.
Μίλα, όχι απλά για να βγουν λέξεις απ’ το στόμα σου. Μίλα για να επικοινωνήσεις και να μοιραστείς με άλλους όλα αυτά που βρίσκονται στο μυαλό και την ψυχή σου, όλα όσα έμαθες κι εξακολουθείς να μαθαίνεις.
Νιώθεις αισθήματα δυνατά. Πόνος και θλίψη μπορεί στιγμιαία να σε γονατίσουν. Μα θα σηκωθείς γιατί καταφέρνεις να νιώσεις κι άλλα∙ συμπόνια, αγάπη, έρωτα. Αυτά σε κάνουν ξεχωριστό και κάνουν την ψυχή σου να αιωρείται. Σε κάνουν δημιουργικό κι αισιόδοξο.
Ξυπνάς κάθε πρωί αντικρίζοντας τον ήλιο. Κοίτα καλά αυτό το θαύμα κι άκου το γιατί σου βροντοφωνάζει πως είσαι ακόμη εδώ και πως αυτή η νέα μέρα είναι μια ακόμη ευκαιρία που σου δόθηκε για να εξερευνήσεις τη ζωή.
Οδοιπόρε, τόλμησε να εξερευνήσεις τα κρυφά κι ανεξιχνίαστα παιχνίδια του μυαλού σου και της πραγματικότητάς σου. Σαν ακροβάτης ανάμεσα στο ρεαλιστικό και στο ιδεατό, γίνε ο πιο θορυβώδης επιβάτης στο τρένο της ζωής σου.
Πνεύμα ισχυρό, οξύ κι ανήσυχο που γνωρίζεις πως δεν είσαι θεός αλλά είσαι ικανός για τα πάντα. Όσο κι αν υποτιμήσεις τις δυνάμεις σου, αυτές είναι πάντα μέσα σου, με σπίτι τους το σώμα σου, πάντα έτοιμες να σε εκπλήξουν. Πολέμησε μ’ αυτές τους φόβους σου και θα δεις πως θα νικήσεις.
Ρίσκα που θα κληθείς να πάρεις, μην τα υποτιμήσεις. Ζύγισέ τα, είναι κατώφλια από πόρτες που πρέπει να περάσεις για να ανακαλύψεις την εσωτερική σου δύναμη και τον πραγματικό εαυτό σου.
Στήσε τη ζωή σου σαν παιχνίδι με τους δικούς σου κανόνες. Αυτό, άλλωστε, είναι η ζωή κι απ’ αυτήν την οπτική πρέπει να τη βλέπουμε, ένα παιχνίδι που ποτέ δε βαριόμαστε να παίζουμε.
Τροφή δεν είναι μόνο η σκέψη. Δεν τρως μόνο για να ζήσεις. Το φαγητό είναι απόλαυση που μπορείς να κάνεις δώρο στον εαυτό σου. Είναι η κουλτούρα σου απ’ όπου κι αν προέρχεσαι. Μεγάλα τραπέζια, με ανθρώπους αγαπημένους που τρώνε απ’ το ίδιο φαγητό, που πίνουν το ίδιο κρασί σε χαρές μα και σε λύπες.
Υστεροφημία σου δεν είναι το όνειρο ενός αγάλματος, ούτε ένα όνομα γραμμένο με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορία. Είναι η παρακαταθήκη που θα αφήσεις για την επόμενη γενιά μεταλαμπαδεύοντας τις γνώσεις σου. Οι ιδέες ζουν για πάντα, όχι το όνομά σου.
Φύλαξε στο κουτί της Πανδώρας τις κακές πλευρές του εαυτού σου. Κάποτε θα τις αναγνωρίσεις. Θα παλέψεις με την καθεμία ξεχωριστά ώσπου να τις κλειδώσεις κοιτώντας τις κατάματα και να πετάξεις εσύ ο ίδιος το κουτί στο πιο βαθύ σημείο της θάλασσας.
Χόρεψε ένα χορό που σε συνεπαίρνει μέχρι να κουραστούν τα πόδια σου, τραγούδησε ένα τραγούδι που σε κάνει να το φωνάζεις, άκουσε μια μουσική που θα κάνει το δέρμα σου να ανατριχιάσει, διάβασε σελίδες που θα κάνουν τα μάτια σου υγρά.
Ψυχή που θα κρατήσεις καθαρή θα σε αφήνει γαλήνια να κοιμάσαι, μα μην ξεχνάς, κοιμήσου μόνο μέχρι να ξεκουραστείς και σήκω πάλι για να ζήσεις.
Ω, άνθρωπε, είσαι για τα πάντα ικανός, για τα καλύτερα και τα χειρότερα, για τα ιερά και τα αμαρτωλά. Εκμεταλλεύσου το δώρο της ζωής όσο καλύτερα μπορέσεις, μα πάνω απ’ όλα κάνε αυτό για το οποίο ήρθες: Ζήσε!
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο». Τ. Λειβαδίτης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη