Μαθητές που τώρα πάνε δημοτικό, θα κάνουν επαγγέλματα που δεν υπάρχουν σήμερα

Εποχές που αλλάζουν διαρκώς, τεχνολογία που αναπτύσσεται ραγδαία, τεχνητή νοημοσύνη, ψηφιακές δεξιότητες, καινούργιες εφαρμογές, άνθρωποι που έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με καινούργιες προσκλήσεις κι όμως υπάρχουν κάποιες σταθερές που δύσκολα παρακάμπτονται κι αλλάζουν. Μήπως, όμως, ήρθε η ώρα να πέσουν επί τάπητος τέτοιες συζητήσεις και ιδέες με σκοπό την αναπροσαρμογή, την ενδυνάμωση αλλά και την εισαγωγή καινούργιων ειδικοτήτων αλλά και προσανατολισμών.

Ο πρόεδρος της Μόνιμης Επιτροπής Ενέργειας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας/Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας (ΤΕΕ/ΤΚΜ) Δημήτρης Κουσκουρίδης αναφέρει πως τα παιδιά που βρίσκονται τώρα στο δημοτικό, το 2035 θα κάνουν επαγγέλματα που δεν υπάρχουν σήμερα, σε ποσοστό 65% ή διαφορετικά 6/10 μαθητές. Επιπλέον, προσθέτει και για μια γκάμα άλλων επαγγελμάτων και τονίζει πως θα τα «βρούμε μπροστά μας» καθότι το ποσοστό των ατόμων που ασχολούνται μ’ αυτά δεν είναι επαρκές. Χαρακτηριστικά ανέφερε επαγγέλματα όπως τεχνικός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), δηλαδή ανθρώπους που θα διαχειρίζονται ενεργειακές κοινότητες και χρηματιστές ενέργειας. Το ποσοστό αυτό που ακούγεται, σε περίπτωση που επαληθευτεί, είναι τεράστιο και άμα αναλογιστούμε τις επιπτώσεις της άγνοιας και της έλλειψης εκπαίδευσης ίσως να έχει και ολέθριες επιπτώσεις για ολόκληρη την κοινωνία.

Όλα τα παραπάνω ακούστηκαν ως εκτιμήσεις/ προβλέψεις σε εκδήλωση που έλαβε χώρα με θέμα “Πράσινα Επαγγέλματα του Μέλλοντος”, που διοργάνωσαν στο πλαίσιο του πολυσυνεδρίου “Money Show” το Ελληνοϊταλικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, η Γραμματεία Κλιματικής Αλλαγής & Περιβάλλοντος ΝΔ Θεσσαλονίκης και το τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος (ΔιΠαΕ).

Βαρύτητα ιδιαίτερη δόθηκε στην πράσινη ανάπτυξη και σε επαγγέλματα που έρχονται σε πλήρη συνάρτηση μ’ αυτή καθώς υπογραμμίστηκε και η ανάγκη δημιουργίας καινούργιων ειδικοτήτων αλλά και δεξιοτήτων. Αναφορά εκεί έγινε για τους δείκτες ESG (περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και διακυβέρνησης), οι οποίοι θα λαμβάνονται περισσότερο υπόψη «για τη σύναψη νέων συνεργασιών, την εξασφάλιση χρηματοδότησης, την προσέλκυση νέων επενδύσεων και την ικανοποίηση των πελατών» υπογράμμισε -μεταξύ άλλων- ο Συμεών Διαμαντίδης, πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων- ΣΕΒΕ.

Από την άλλη μεριά ο αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης Κ. Μακεδονίας Κωνσταντίνος Γιουτίκας τόνισε την ύπαρξη της ανάγκης να ληφθούν γρήγορα μέτρα στην αγορά εργασίας λόγω «της μετάβασης στα νέα δεδομένα (μεταξύ άλλων λόγω της ραγδαίας προόδου της τεχνολογίας) δε θα είναι εύκολη, καθώς θα υπάρξει άμεση απώλεια θέσεων εργασίας, ενώ η δημιουργία νέων θα γίνεται σταδιακά και δε θα είναι ίδια σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές». Η Δήμητρα Ακριτίδου, πρόεδρος της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Θεσσαλονίκης (ΚΕΔΗΘ) τοποθετείται ως προς το έλλειμμα που παρουσιάζεται σ’ ολόκληρη την Ευρώπη ως προς τις πράσινες και ψηφιακές δεξιότητες, υπογραμμίζοντας ότι το 1/3 των κατοίκων της Ευρώπης στερούνται ψηφιακού γραμματισμού. Υπενθυμίζοντας ακόμη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζει τις προοπτικές των νέων για την οικοδόμηση ενός μέλλοντος «πιο πράσινου και πιο ψηφιακού».

Τα στοιχεία και οι εκτιμήσεις που διατυπώθηκαν διεγείρουν και μία άλλη σειρά ερωτημάτων και προβληματισμών τόσο για τις μικρότερες όσο και τις μεγαλύτερες ηλικίες. Τομείς που έρχονται σε άμεση σύνδεση μεταξύ τους, αλλά και ο τομέας της εκπαίδευσης και κατάρτισης των συγκεκριμένων ειδικοτήτων γεννά πολλά ερωτήματα αλλά και δυσκολίες που θα προκύψουν στο εγγύς μέλλον. Επιπρόσθετα, θα κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά εδώ, η οποία ανοίγεται και στο κομμάτι της εκπαίδευσης των παιδιών και των νέων μαθητών αφού και οι ηλικίες που βρέθηκαν στον πυρήνα της ομιλίας, ήταν των παιδιών που είναι τώρα στο δημοτικό. Μήπως θα έπρεπε να γίνει μια ολοκληρωμένη αλλά και λεπτομερής προσέγγιση στην ύλη και στα μαθήματα που διδάσκονται οι μαθητές σήμερα. Μήπως δεν επαρκούν αυτά τα οποία μαθαίνουν και δεν τους χρησιμεύουν στη μετέπειτα πορεία τους και μελλοντικά θα υπάρξει επίπτωση τόσο πρακτικά όσο και ψυχολογικά στα άτομα από τη μη εύρεση απασχόλησης.

Επιπρόσθετα, η αναζήτηση εργασίας ίσως να θεωρηθεί κι ένας αγώνας δρόμου δίχως στάση. Σκόπιμο ίσως θα ήταν τα μαθήματα, τα οποία τώρα είναι προαιρετικά και β’ επιλογής να έχουν ενεργή παρουσία στο σχολείο. Παρατηρείται τα τελευταία χρόνια πως έχει ανοιχτεί μ-α πολύ μεγάλη συζήτηση ως προς αυτό το κομμάτι και ως προς τους οδηγούς σπουδών που αφορούν τα μαθήματα. Συγκεκριμένα, ελάχιστα σχολεία ανά την Ελλάδα διδάσκουν κι επιμένουν στην υιοθέτηση ενός διαφορετικού τρόπου ζωής για τους μαθητές αλλά κι εισαγωγή περιβαλλοντικών συνηθειών που τα παιδιά θα μαθαίνουν να σέβονται και να λειτουργούν ως ένα αδιάσπαστο κομμάτι του φυσικού τους περιβάλλοντος.

Δράσεις διοργανώνονται σ’ όλη την Ελλάδα, από εξωτερικούς φορείς, με σκοπό την ευαισθητοποίηση και τη μύηση των μαθητών στην ανακύκλωση, εξατομικευμένα προγράμματα που προβάλλουν τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό, μαθήματα μαγειρικής καθώς και σεμινάρια πάνω σε σωστά προγράμματα διατροφής από τη στιγμή που οι κλιματικές αλλαγές έχουν επηρεάσει πάρα πολλούς διαφορετικούς τομείς της σύγχρονης ζωής. Θα ήταν ωφέλιμο να επεκταθούν και να εφαρμοστούν όλα αυτά τα προγράμματα για να υπάρχει ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των παιδιών αλλά και γενικότερα όλου του πληθυσμού.

Τέλος, θα καταλήξουμε πως επειδή κανένας τομέας δε λειτουργεί μόνος του αλλά έρχονται όλοι σε πλήρη συνάρτηση και συνεργασία μ’ άλλους τομείς, οι οποίοι επηρεάζονται άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο, ότι άμεσα πρέπει να ληφθούν μέτρα από όλους μας και να υπάρξει μια γενική ανακατεύθυνση πριν οδηγηθούμε στις συνέπειες αυτών των πράξεων μας. Καλό, ίσως, θα ήταν να υιοθετήσουμε τη νοοτροπία της αλυσίδας που μπορεί να έχει ξεχωριστούς κύκλους αλλά για να συνεχίσει να υφίσταται πρέπει να ενώνονται όλοι μεταξύ τους, καθότι άμα σπάσει ένας, εκείνη χαλάει.