Ο Νίκος Αλιάγας είναι παρουσιαστής και ραδιοφωνικός παραγωγός διεθνούς φήμης. Γεννήθηκε στη Γαλλία μα είναι Έλληνας. Φωτογραφίζει, τραγουδάει, γράφει κι όλα τα κάνει καλά. Είναι η απόδειξη πως οι Γάλλοι δεν είναι φλώροι κι οι Έλληνες μπορούν να έχουν γαλλική φινέτσα. Τον αγαπάμε για τη χροιά της φωνής του, τα μάτια του, την ευγένειά του. Α, είναι κι απ’ τους λίγους που και ξυρισμένος παραμένει το ίδιο υπέροχος. Κι αν δεν πείστηκες, έχουμε κι άλλα:
Δεν πουλάει την προσωπική του ζωή -ενώ θα μπορούσε. – Πέπη Νάκη.
Γιατί μέσα απ’ την ασπρόμαυρη, φωτογραφική απεικόνιση προσώπων και τις περιγραφές που πάντα συνοδεύουν τις φωτογραφίες του φαίνεται η ψυχή του. Ευαίσθητη, γενναιόδωρη, με μνήμες. – Αναστασία Νάννου.
Γιατί έχει καταφέρει να κάνει έναν σοβινιστικό λαό όπως τους Γάλλους, να τον λατρέψουν σαν δικό. Να λένε «Νικός Αλιαγάς» και να στάζει μέλι το στόμα τους. – Ελένη Κυδωνιάτη.
Για τα γαλλικά του και τα ελληνικά, που τα μιλάει τόσο τέλεια ώστε να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποια είναι η μητρική του. – Εύα Αροτσίδου.
Γιατί το 2013 τα ελληνικά ταχυδρομεία έβγαλαν γραμματόσημα που τον απεικόνιζαν. – Χριστιάνα Παν.
Ακόμα κι αν δεν το λέμε, τον ζηλεύουμε! Γιατί είναι περίεργο αυτό το «αχ» που θα ακούσεις απ’ ένα γυναικείο στοματάκι αν θα αναφερθείς στο όνομά του! – Αναστάσιος Καλλίας.
Διαθέτει χάρισμα, αφού με ό,τι καταπιαστεί το απογειώνει, ενώ η Γαλλία για τους περισσότερους είναι ταυτισμένη εκτός των άλλων και με το όνομά του. -Γαβριέλα Αγησιλάου.
Είναι συντοπίτης με τη μάνα μου, αγαπάει πολύ την Ελλάδα και το δείχνει σε όλα του τα ποστ στο instagram. – Ανδρέας Πετρόπουλος.
Γιατί, αν και γεννημένος και μεγαλωμένος στη Γαλλία, στις εθνικές μας εορτές δε διστάζει να ντυθεί τσολιάς και να κάνει παρέλαση υμνώντας το μεγαλείο της Ελλάδας. Έχει ελληνική ψυχή και το βροντοφωνάζει. – Ελπίδα Μαρία Κουτσοπούλου.
Γιατί είναι ο πιο διάσημος παρουσιαστής στη χώρα του αλλά καθόλου ψωνισμένος. Σε ερώτηση ενός δημοσιογράφου για το πώς νιώθει γι’ αυτό είχε απαντήσει: Μου λέει ένας φίλος μου. «Άντε, βλέπω έχεις επιτυχίες με τις γυναίκες!» και του απαντάω ότι όταν γίνεσαι για τον άλλο ουσιαστικά μία παρεξήγηση και δέκα γυναίκες να σε θέλουν τελικά δε σε θέλει καμία. Είναι σαν το σύνδρομο του Δον Ζουάν ο οποίος είναι ανίκανος να κάνει χίλια πράγματα με μία γυναίκα, αλλά μπορεί να κάνει το ίδιο πράγμα με χίλιες γυναίκες. Είναι μεγάλη η διαφορά. – Μαριάμ Πολυγένη.
