Λογικό να ΄χεις άγχος στο πρώτο ραντεβού αλλά όλα θα πάνε καλά

Όχι, δε θόλωσαν τα όμορφα ματάκια σας, καλά διαβάσατε. Θα μιλήσουμε για το πρώτο ραντεβού, ένα θέμα που δεν παύει ποτέ να είναι επίκαιρο. Όλοι μα όλοι, ανεξαιρέτως, έχουμε νιώσει αυτό το συναίσθημα και μη βιαστείτε να με διορθώσετε γιατί περί συναισθήματος πρόκειται και μάλιστα όχι απλό.

Εδώ μιλάμε για ένα μείγμα συναισθημάτων που ξεκινά από χαρά –γιατί επιτέλους θα βγεις ραντεβού– και συνεχίζει με το άγχος, την ανησυχία, τα νεύρα –επειδή όλο και κάτι θα πάει στραβά–  και μετά το τέλος του, το πρόσημο των συναισθημάτων, θετικό ή αρνητικό, είναι στο χέρι σας.

Μόλις χθες γνωριστήκατε στο κλαμπ∙ κι οι σε διαφορετικές παρέες αλλά σε κοντινά τραπέζια, πράγμα που βοηθούσε στο ολονύχτιο eye-contact κι εκεί επάνω στο χορό και στο στροβίλισμα επιτέλους καταφέρατε να συστηθείτε και να κανονίσετε τη σημερινή σας έξοδο. Ένας χαλαρός καφές ήταν ό,τι πρέπει για να μπορέσετε να μιλήσετε και να γνωριστείτε.

Και κάπου εδώ ξεκινούν οι ανασφάλειες. Αρχικά για την πρώτη εντύπωση, που όπως και να το κάνουμε είναι πλέον αποδεκτό από όλους ότι είναι η εμφάνιση. Οκ, γνωριστήκατε σε κλαμπ και γούσταρε ο ένας τον άλλο αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα πάτε στην καφετέρια σαν κλαρινογαμπροί και μπουζουκονύφες. Τι να βάλετε όμως; Θα αρέσετε; Πρέπει να είναι κάτι χαλαρό και casual ώστε να νιώθετε άνετα. Και φτάνει με τα στιλιστικά πια, δεν είναι κι η ειδικότητά μου.

Κι ας προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο, πρέπει για μια φορά να είσαι συνεπής, πρέπει να φτάσεις στην ώρα σου, δεν πρέπει να αργήσεις, αλλιώς θα σχηματίσει άσχημη γνώμη για σένα κι αυτό σίγουρα δε σου αξίζει και δεν το θέλεις. Οπότε μεγάλη προσοχή και focus στην ώρα.

Το επόμενο θέμα που αγχώνει γενιές και γενιές στο πρώτο ραντεβού είναι το ποιος θα πληρώσει. Οι επιλογές είναι τρεις. Πρώτη: θα πληρώσει ο καθένας τον καφέ του, που είναι κι απόλυτα δίκαιο. Δεύτερη: θα πληρώσει ο άντρας. Γιατί έτσι είναι το κλισέ κι αρέσει στις γυναίκες να κερνάτε καμιά φορά. Επιλογή τρίτη: θα πληρώσει η γυναίκα, γιατί και στις γυναίκες αρέσει να κερνάνε. Εγώ θα πω ας πληρώσει οποίος προλάβει, κι αν τελικά το ραντεβού κυλίσει όμορφα, τότε ο ένας απ’ τους δύο θα χρωστάει κέρασμα -και τσουπ μόλις σας κανόνισα και το δεύτερο ραντεβού, τι άλλο θέλετε πια;

Και περνάμε τώρα στο ρεζουμέ της υπόθεσης, θα πέσει φιλί ή όχι; Ιδού η απορία. Και φιλί θα παίξει, κι αγκαλιές, κι όλα θα γίνουν στην ώρα τους. Κι όταν λέω στην ώρα τους δεν εννοώ φυσικά τον κανόνα των πέντε ραντεβού για να δοθεί το πρώτο φιλί. Όχι, το φιλί, αγαπητοί μου, θα έρθει από μόνο του, μη βάζετε τα συναισθήματά σας σε ανόητα κουτάκια και τα μπλέκετε με τη λογική.

Πιστέψτε με, αν φιληθείτε στο πρώτο ραντεβού, κανείς δε θα σας πει εύκολη ή πέφτουλα. Αν το νιώθετε κι οι δύο, κάντε το. Δεν υπάρχει λόγος καταπίεσης μόνο και μόνο για να είστε σωστοί σύμφωνα με τους κανόνες της ξαδέρφης του γείτονα.

Και το τελευταίο πράγμα που μας αγχώνει όλους όταν βγαίνουμε ραντεβού είναι η γνώμη που θα σχηματίσει ο άλλος για το άτομό μας. Μεγαλύτερη σημασία έχει τι γνώμη έχουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας γιατί αυτό βγαίνει προς τα έξω. Αν πιστεύεις πως είσαι ο πιο άσχημος, άχρηστος κι όλα τα από «α-» στερητικό, αυτό θα φανεί, αλλά αν πιστεύεις πως είσαι στιλάτος, άνετος και κουλ, αυτό θα δείξεις. Πριν βγεις στο πρώτο ραντεβού, λοιπόν, χρειάζεται να κάνεις μια καλή αυτοκριτική και να διαλέξεις εσύ τα επίθετα που θα σε χαρακτηρίζουν πριν προλάβουν να το κάνουν οι άλλοι για σένα.

Και μετά από όλες αυτές τις μαμαδίστικες συμβουλές μου, ρίχνουμε μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη, τον φτύνουμε μη μας ματιάσουμε κιόλας, παίρνουμε κλειδιά, κινητό και γυαλιά στο κεφάλι και καλή μας διασκέδαση.