5 τρόποι για ν’ αναπτύξεις τη διαίσθησή σου και ν' ακούς την εσωτερική σου φωνή

Όταν ακούμε τη λέξη διαίσθηση, το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε, είναι η εσωτερική μας φωνή. Η οποία αρκετές φορές μας καθοδηγεί στη λήψη κάποιων αποφάσεων, καθώς επίσης και στην κατανόηση όλων εκείνων που βρίσκονται γύρω μας, δίχως να βασιζόμαστε αποκλειστικά και μόνο σε ορθολογικούς συλλογισμούς. Η έννοια της διαίσθησης έχει μελετηθεί από σπουδαίους ψυχολόγους και φιλοσόφους ανά τους αιώνες. Ο Αριστοτέλης κι ο Πλάτων είχαν περιγράψει το νόημα της ως μια μορφή έμφυτης σοφίας που μπορεί να καταφέρει να υπερβεί τη λογική σκέψη. Μάλιστα, ο Αριστοτέλης τη θεωρούσε μια απ’ τις πέντε βασικές αισθήσεις μαζί με την ακοή, την όραση, την όσφρηση και τη γεύση.

Βέβαια, δεν μπορούμε να βασιζόμαστε κι απόλυτα σ’ αυτήν, αφού δεν έχει το αλάθητο. Επηρεάζεται διάφορα συναισθήματα και προκαταλήψεις που ενδεχομένως και να θολώσουν την πραγματικότητα. Το ιδανικό είναι να υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ του ενστίκτου και της κριτικής σκέψης, ώστε να ξεκλειδώνουμε τις δυνατότητές μας και να βελτιωνόμαστε. Ακολουθούν 5 τρόποι για να την εξελίσσουμε και ν’ ακούμε την εσωτερική μας φωνή όσο πιο καθαρά γίνεται.

1. Δίνοντας σημασία στα προαισθήματά μας

Ένας απ’ τους καλύτερους τρόπους, για να τα καταλάβουμε καλύτερα, είναι να θυμηθούμε ένα συγκεκριμένο γεγονός και ν’ ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τι νιώθαμε τη στιγμή που συνέβη. Αν είχαν υπάρξει προειδοποιητικά σημάδια απ’ την εσωτερική μας φωνή κι ύστερα να δούμε αν ήταν λάθος ή σωστά. Ύστερα μπορούμε να το συζητήσουμε με δικούς μας ανθρώπους που διαθέτουν την εμπειρία να μας δώσουν μια διαφορετική και πιο αντικειμενική ματιά σε σχέση με το γεγονός που είχαμε βιώσει. Ακούγοντάς τους, αξιολογούμε καλύτερα τα προαισθήματά μας και διορθώνουμε τυχόν αβάσιμες αντιλήψεις.

2.Περνώντας καθημερινά χρόνο στη σιωπή

Αφιερώνοντας λίγο ή αρκετό χρόνο με το να καθίσουμε στο δωμάτιο μας, χωρίς να μιλάμε καθόλου, θα καταφέρουμε να έρθουμε σε καλύτερη επαφή με τους συλλογισμούς μας. Πρόκειται για μια διαδικασία που μας ωθεί να χαλαρώνουμε, να καθαρίζουμε το μυαλό μας από περιττές ανησυχίες και ν’ ακούμε τα συναισθήματά μας, αποκτώντας πολύτιμες συμβουλές και γνώσεις που αποκρύπτονται απ’ τους εκκωφαντικούς ρυθμούς της καθημερινής ζωής. Όταν απομακρυνόμαστε από εξωτερικούς περισπασμούς τότε αναπτύσσουμε τη δημιουργικότητα και τη φαντασία μας και σκεφτόμαστε πιο καθαρά κι ενεργητικά. Αυτού του είδους η «συνομιλία» με τη διαίσθησή μας την απλοποιεί απ’ τη στιγμή που είμαστε συγκεντρωμένοι στη σιωπή.

3.Παρατηρώντας τους ανθρώπους.

Παρατηρώντας τους ανθρώπους καταφέρνουμε να δυναμώσουμε τη διαίσθησή μας για τις μελλοντικές γνωριμίες μας. Η αίσθηση πριν τους μιλήσουμε και θελήσουμε να μάθουμε περισσότερα για εκείνους μας δίνει σημαντικές πληροφορίες για την αύρα τους. Η στάση του σώματός τους, ο τρόπος που μας κοιτάζουν, οι χειρονομίες τους κι ύστερα η λεκτική επικοινωνία φανερώνουν πολλές ενδείξεις για τον χαρακτήρα τους. Ένα παράδειγμα, είναι το πώς μιλάει κάποιος. Αν τα λεγόμενά του κι η ένταση της φωνής του έχουν ένταση και πάθος υποδηλώνουν ενθουσιασμό. Ενώ ένας άνθρωπος με ήρεμο τόνο φωνής, προσεγμένες λέξεις κι ελάχιστες χειρονομίες υποδηλώνει συγκρότηση και γαλήνη.

4.Αναλύοντας τα όνειρά μας.

Κάποια απ’ τα όνειρά μας ενδεχομένως και να κρύβουν διάφορα μηνύματα που αφορούν τις ανάγκες και τις ανησυχίες μας. Αν καθίσουμε και γράψουμε σ’ ένα χαρτί αυτά που θυμόμαστε με όσες περισσότερες λεπτομέρειες γίνεται, θα κατανοήσουμε καλύτερα την εσωτερική μας φωνή και θα εξορθολογήσουμε συναισθήματα και λογισμούς, απ’ τη στιγμή που ελευθερώνεται το μυαλό μας απ’ τον έλεγχο της λογικής κι επιτρέπει στο υποσυνείδητο να «μιλήσει». Τα όνειρά μας μπορούν να γίνουν το μέσο για να βρούμε λύσεις ή κι οπτικές που δεν τις είχαμε φανταστεί. Στη βιβλιογραφία της ψυχολογίας, αναφέρονται πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που ανακάλυψαν λύσεις για τα προβλήματά τους μέσα απ’ τα όνειρά τους.

5.Κάνοντας περιπάτους σε εξωτερικούς χώρους.

Οι περίπατοι -πέρα απ’ το ό,τι είναι ευεργετικοί για το σώμα και το μυαλό, αφού ερχόμαστε σ’ επαφή με το περιβάλλον κι αυτό από μόνο του επιτυγχάνει να μας χαλαρώνει και να μας φτιάχνει τη διάθεση- μπορούν να δώσουν ώθηση στη διαίσθησή μας να εξασκηθεί περισσότερο, μέσα απ’ τα διαφορετικά ερεθίσματα που υπάρχουν δίπλα μας. Περπατώντας κοιτάζουμε τα πάντα μπροστά μας. Εμπόδια, επικίνδυνα σημεία, ωραίες ή άσχημες εικόνες που ‘ναι σχεδόν αδύνατο να τις παρατηρήσουμε προσεκτικά με το αυτοκίνητο. Επίσης ακούμε πολλούς και ξεχωριστούς ήχους που μας μαθαίνουν κάτι καινούργιο. Εμπλουτίζουμε τη διαίσθησή μας μ’ εντυπώσεις που καταγράφονται στο θυμικό της.