Η πολλή τηλεόραση «σκοτώνει» τη μνήμη

Η τηλεόραση είναι ένα μέσο επικοινωνίας που κοντεύει να περάσει στη σφαίρα του κλασικού πια. Μεταξύ μας, ποιος δε θα ήθελε να στρογγυλοκαθίσει στον καναπέ του, αγκαλιά με το αγαπημένο του αναψυκτικό ή το ταίρι του, βλέποντας το αγαπημένο του ψυχαγωγικό πρόγραμμα, μετά από μια κουραστική μέρα; Με πολλές επιλογές προγράμματος για κάθε γούστο, η τηλεόραση προσφέρει αμεσότητα, επικοινωνία και συνδυάζει την ενημέρωση με το ψυχαγωγικό κομμάτι. Βέβαια, όσο έχει λατρευτεί ως εφεύρεση διεκδικώντας θέση προεδρική στο σαλόνι μας, άλλες τόσες έχει κατακριθεί περί ποιότητας, ελευθερίας λόγου, πολιτικής σκοπιμότητας- και η λίστα τελειωμό δεν έχει.

Όμως πέρα από την ποιότητά της σε επίπεδο θέασης, το άτομο όσο μεγαλώνει ηλικιακά και κρατώντας αγκαζέ την τηλεόραση, τείνει να εμφανίζει κενά ή και παραλείψεις, που σχετίζονται με τη μνήμη του. Αρχίζει και θολώνει το μνημονικό και δυσκολεύεται να τοποθετήσει τον εαυτό του μέσα σε γεγονότα, καταστάσεις που έχει βιώσει στο άμεσο ή και πιο μακρινό παρελθόν. Η πολλή τηλεόραση «σκοτώνει» τη μνήμη, με δυο λόγια.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου σε δημοσίευση στο περιοδικό “Scientific Reports” μεταξύ άλλων, αναφέρουν ότι «τα άτομα που είναι στο ηλικιακό φάσμα των πενήντα ετών κι άνω παρατηρείται πως, αν ανά τα χρόνια έβλεπαν κατά μέσο όρο 3-4 ώρες τη μέρα τηλεόραση, εμφανίζουν ταχύτερη μείωση ικανότητας της μνήμης τους.» Ο αριθμός των ατόμων που πήραν μέρος στην έρευνα ξεπερνούσε τους 3.500 κι ήταν άτομα που η μέση ηλικία τους δεν ξεπερνούσε τα εξήντα επτά έτη. Κατά τη διάρκεια της έρευνας οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όσοι έβλεπαν τηλεόραση για πάνω από τρεισήμισι ώρες, ύστερα από μια εξαετία εμφάνιζαν χειρότερες μνημονικές επιδόσεις στα τεστ που πραγματοποιούνταν με σκοπό το τελικό αποτέλεσμα της έρευνας.

Μιλώντας με αριθμούς, αυτοί που έβλεπαν λιγότερο από τρεισήμισι ώρες τηλεόραση, είχαν κατά μέσο όρο 4% έως 5% απώλεια μνήμης, ενώ αυτοί που έβλεπαν από τρεισήμισι ώρες και πάνω ξεπερνούσαν το 27% και η απώλεια μνήμης ήταν μεγαλύτερη και χειρότερη. Η επικεφαλής της έρευνας δρ. Φάνκορτ δήλωσε στη Βρετανική Telegraph: «Παρ’ όλο που η τηλεόραση μπορεί να προσφέρει οφέλη εκπαιδευτικά, από την παρακολούθηση ντοκιμαντέρ ή μπορεί ενδεχομένως ν΄αποτελεί έναν τρόπο χαλάρωσης από το στρες, τα ευρήματα δείχνουν ότι μπορεί να αλλοιώσει σημαντικά το κομμάτι του εγκεφάλου που αφορά τη μνήμη, οπότε καλό θα είναι να την εξισορροπούμε από νωρίς τοποθετώντας διαφορετικές δραστηριότητες στη θέση της, εγκεφαλικά πιο ενεργητικές.» Η τηλεόραση μπορεί ν’ αποτελεί έναν ακόμη παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση άνοιας, αν και τόνισε ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο.

Η τηλεόραση είναι ένα μέσο που μπορεί να προσφέρει διασκέδαση και ψυχαγωγία, όταν όμως τα επίπεδα θέασης δεν είναι για ξόδεμα. Είναι σημαντικό να μάθουμε να αξιολογούμε πως μια συνήθεια, επειδή είναι πάγια, δε σημαίνει πως είναι και σωστή. Αλλιώς θα μασουλούσαμε ακόμη καπνό και θα ήταν όλα οκ. Νομίζω πως μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα κλείνοντας το Netflix και κερδίζοντας χρόνο που είναι πολύτιμος για τη μνήμη μας και τη διατήρησή της, χωρίς να καθόμαστε αποβλακωμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον, όσο γαμάτο κι αν είναι αυτό που βλέπουμε. Μια βολτίτσα στο βουνό, ένα καλό βιβλίο, μια σπιτική μακαρονάδα που θα φάμε στο μπαλκόνι κι όχι στον καναπέ, ακόμα και το να κοιτάμε το ταβάνι, μπορούν να είναι το πρώτο βήμα προς το να γίνει λιγάκι πιο αδιάφορο το τηλεκοντρόλ.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!