Το γαλλικό παράδοξο που χωρίς να προσέχουν τι τρώνε δεν παχαίνουν

Γιατί οι Γάλλοι ενώ καταναλώνουν ψωμί, βούτυρο, φρέσκια κρέμα, ζύμες, γλυκά και κρασί είναι τόσο υγιείς, με ποσοστό μόλις 18% παχυσαρκία σε σχέση με την Ελλάδα που φτάνει το 30%; Για να σας γλιτώσω χρόνο και σκέψη θα πω ότι δεν έχει να κάνει με γενετικούς παράγοντας αλλά κατά κύριο λόγο με συμπεριφορικούς παράγοντες.

“The French Paradox”  ή αλλιώς το «γαλλικό παράδοξο» είναι η γνωστή θεωρεία για το πώς ενώ οι Γάλλοι τρώνε λιπαρά φαγητά, ζύμες και τυρί έχουν τόσο χαμηλά επίπεδα παχυσαρκίας και καρδιαγγειακών νοσημάτων. Μια εξήγηση που δόθηκε από τον μελετητή ML Burr είναι η μικρή και αραιά κατανάλωση κόκκινου κρασιού σε κάποια γεύματα. Η αντιοξειδωτική δράση του κρασιού φαίνεται να  εμποδίζει τη δράση των λιπαρών φαγητών που καταναλώνουν. Βέβαια, αυτό είναι μόνο ένα μέρος της εικόνας. Στην πραγματικότητα πολλοί είναι οι παράγοντες που σχηματίζουν την εικόνα του γαλλικού παράδοξου.

Αρχικά οι Γάλλοι περπατάνε πολύ και γυμνάζονται όχι για λόγους υγείας, ούτε για ωραίο σώμα αλλά για ευχαρίστηση. Προτιμάνε ομαδικά παιχνίδια με φίλους όπως το τένις ή περπάτημα για χαλάρωση παρά να πάνε στο γυμναστήριο και να σηκώσουν βάρη. Να πούμε ότι κάθε μορφή άσκησης είναι καλοδεχούμενη φτάνει να βρίσκουμε ευκαιρία με κάθε τρόπο να κινούμαστε. Σπάνια χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο ενώ προτιμούν να χρησιμοποιούν τα πόδια για τη μεταφορά τους. Μερικοί τρόποι για να κινούμαστε και εμείς περισσότερο είναι να παρκάρουμε λίγο πιο μακριά από τον προορισμό μας ούτως ώστε να κερδίσουμε λίγα μέτρα περπάτημα. Επίσης, μπορούμε μια φορά την εβδομάδα να παίζουμε κάποιο ομαδικό παιχνίδι ή να πηγαίνουμε μια εκδρομή για περπάτημα ή ανάβαση.

Εκτός από τη γυμναστική είναι πολύ σημαντικός και ο τρόπος-τόπος που τρώνε. Δεν τρώνε ποτέ στο πόδι και μπροστά από την τηλεόραση. Κάθονται όλοι μαζί σε ένα τραπέζι και τρώνε αργά και ήρεμα συζητώντας για τη μέρα τους. Στη δουλειά έχουν μια-δύο ώρες διάλλειμα για φαγητό και μπορούν να φάνε αργά και να απολαύσουν το φαγητό τους, με αποτέλεσμα να αναγνωρίζουν το αίσθημα του κορεσμού και να σταματάνε όταν είναι πραγματικά χορτάτοι.

Επιπλέον σημαντικό ρόλο παίζει και η ποιότητα του φαγητού καθώς και η ποσότητα και ο σχεδιασμός των γευμάτων. Επιλέγουν ποικιλία φρέσκων υλικών και σπιτικά φαγητά ενώ σπάνια τρώνε έξω. Ξεκινάνε με σούπα ή σαλάτα, μετά ένα κυρίως γεύμα με πρωτεΐνη, υδατάνθρακα και λίγα λαχανικά, συνεχίζουν με κάποιο τυρί ή γιαούρτι και συχνά τελειώνουν με φρούτο ή γλυκό. Η επιλογή ροφήματος είναι πάντοτε νερό και σε πολύ ειδικές περιπτώσεις κάποιο αναψυκτικό. Ακόμη και αν επιλέξουν να πιούν κρασί πίνουν πολύ μικρή ποσότητα και πάντα μαζί με νερό. Επίσης δεν τρώνε διάφορα σνακ μέσα στην ημέρα. Γύρω στις 4 το απόγευμα τρώνε ένα πλήρες γεύμα που ονομάζετε apres midi και είναι ουσιαστικά ένα πλήρες υγιεινό γεύμα, όπως ένα φρούτο με ξηρούς καρπούς ή μια φέτα ψωμί με τυρί και κάποια λαχανικά. Γύρω στις 8 τρώνε το βραδινό τους και προσέχουν εάν έφαγαν πιο βαριά μέσα στην ημέρα, ώστε να συνεχίσουν με κάτι πιο ελαφρύ. Ακόμη, τρώνε για να θρέψουν το σώμα τους και όχι για συναισθηματικούς ή κοινωνικούς σκοπούς.

Οι Γάλλοι έχουν την νοοτροπία “Less is more” γενικότερα στη ζωή τους. Προτιμούν ελαφριά και καθημερινή γυμναστική, μικρές ποσότητες φαγητού καλής ποιότητας, λίγο κρασί, λίγο ψωμί, χαλαρά κομψά ρούχα και λίγες κουβέντες. Είναι επιλεκτικοί και θέλουν μόνο τα καλύτερα. Αν κάποτε ξεφύγουν ξέρουν πώς να επιστρέψουν στο πρόγραμμα και αν πάρουν λίγα κιλά δε σκοτίζονται. Αγαπούν τις ατέλειές τους και τις μικρές απολαύσεις της ζωής σε συνδυασμό με τις υγιεινές συνήθειές τους και αυτό είναι το είναι ίσως το μεγαλύτερο «μυστικό» της καλής φυσικής τους κατάστασης.