Ευθύνεσαι κι εσύ που σε βλέπει φιλικά

Άδικος ο έρωτας καμιά φορά, ειδικά εκείνος ο μονόπλευρος. Ειδικά δε εκείνος ο μονόπλευρος, ενώ είσαι κοντά στο πρόσωπο που έχεις ερωτευτεί. Πονάει, να ξέρεις τα πάντα για εκείνον, να σου εμπιστεύεται τα προσωπικά του, να μιλάτε μέρα-νύχτα, κι όμως να μη διαλέγει εσένα για σχέση του. Στραβώθηκε, σκέφτεσαι, μα αν αυτή η ιστορία επαναλαμβάνεται συνεχώς, μήπως τελικά κάνεις κάτι λάθος κι εσύ;

Όλοι έχουμε απορριφθεί κάποια στιγμή από κάποιον που γουστάραμε, αλλά αν το friendzone σου έγινε συνήθειο, τότε σίγουρα κάπου βάζεις το χεράκι σου. Υπάρχει, λοιπόν, η περίπτωση να φέρεσαι εσύ πρώτος στους άλλους υπερβολικά φιλικά, και εξ αρχής να προκαθορίζεις τη σχέση σας.

Η πολλή οικειότητα, στην προκειμένη, θα σκοτώσει τον έρωτα. Τουλάχιστον στην αρχή μιας γνωριμίας, όταν συστήνεις τον εαυτό σου ως υπερβολικά ανοιχτό χαρακτήρα σε ένα πρόσωπο που σε ενδιαφέρει, χάνεται όλη η μαγεία κι ο ρομαντισμός για το κάτι παραπάνω.

Σε καμία περίπτωση δε θα αλλάξεις αυτό που είσαι, την προσωπικότητά σου. Ωστόσο, αναλόγως σε ποιον απευθύνεσαι, να μάθεις να κατηγοριοποιείς τους ανθρώπους και τις εκάστοτε συμπεριφορές σου. Με απλά λόγια, πρέπει να ξεχωρίσεις πώς να εκφράζεσαι σε κάποιον που θες να γίνετε φιλαράκια και σε κάποιον που θα ‘θελες για σχέση σου ή εραστή. Για να σε δει ο άλλος ερωτικά, πρέπει ξεκάθαρα να βγάλεις προς τα έξω τον ερωτικό σου εαυτό.

Για παράδειγμα, το υπερβολικό χιούμορ, όσο πετυχημένο κι αν είναι μέσα στην παρέα, μπορεί να καλύψει τη σεξουαλικότητά σου και την πλευρά εκείνη που θες να προβάλλεις, ώστε να ελκύσεις τον άλλον ερωτικά. Μπορεί να είσαι ο πιο γαμάτος χαρακτήρας και το καλύτερο παιδί, αλλά αν δε δείξεις τη σέξι σου πλευρά, τη ρομαντική, την πιο ερωτική σου, πώς να μην μπεις σε friendzone;

Μία άλλη περίπτωση, δε, είναι αυτή κατά την οποία δεν εκφράζεσαι όταν πρέπει, δηλαδή στην αρχή της γνωριμίας με τον ενδιαφερόμενο. Ο έρωτας σού έρχεται πιο εύκολα στο ξεκίνημα μιας σχέσης, παρά κατόπιν εορτής, όπου θα προσπαθείς ν’ αλλάξεις συναισθήματα εδραιωμένα. Αν το πηγαίνεις σιγά-σιγά, μια κρύο μια ζέστη, και θέλω και δε θέλω, καλύτερα ξέχνα το, γιατί ο άλλος ή που θα κουραστεί και θα τον ψάχνεις, ή που, στην καλύτερη δηλαδή, θα σε συμπαθήσει και θα σε κρατήσει να κάνετε παρέα. Αν μετά τρέχεις να διορθώσεις τα σπασμένα, δική σου η ευθύνη!

Το να καταφεύγεις σε συμπεριφορές που σε βάζουν επιτόπου και συνεχώς σε friendzone, δε σημαίνει ότι δεν το ’χεις ή δε γεννήθηκες με χάρισμα στο φλερτ. Ίσως, υποσυνείδητα να το προκαλείς εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου όλο αυτό. Αν φοβάσαι να διεκδικήσεις αυτούς που θες, επειδή υπάρχει η περίπτωση της απόρριψης, μπορεί να παρουσιάζεσαι από μόνος σου ως «το φιλαράκι» προκειμένου να έχεις τουλάχιστον άμεση πρόσβαση στο πρόσωπο, κι ας το ζεις και μόνος σου.

Απ’ την άλλη, ίσως σκέφτεσαι πως έτσι δίνεις την ευκαιρία με το να βρίσκεσαι στο κοντινό του περιβάλλον, αν τυχόν υπάρχει ενδιαφέρον κι απ’ την άλλη πλευρά, να κάνει εκείνος το πρώτο βήμα.

Ωστόσο, το να μένεις αδρανής, εξωτερικός παρατηρητής στη ζωή του ανθρώπου που γουστάρεις, είναι δειλία και σε μειώνει. Αν δε ρισκάρεις ποτέ, δε θα ξέρεις τι θα μπορούσε να έχει συμβεί. Μην τα παρατάς προτού προσπαθήσεις και μάθε να διεκδικείς αυτά ή αυτούς που θέλεις, έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και δίχως να σε χαντακώνεις προτού δεις τη συνέχεια.