Κανείς δεν ήξερε απ’ την αρχή πώς πρέπει να φερθεί σε μια σχέση. Έστω στο ξεκίνημα της ερωτικής σου ζωής, αναγκαστικά, επηρεάζεσαι απ’ το περιβάλλον σου, για να μάθεις να διαχειρίζεσαι τα νέα δεδομένα και να ανακαλύψεις πώς γίνεται να συνυπάρχεις με έναν άλλο άνθρωπο.
Οι πιο πολλοί, ακόμα κι υποσυνείδητα, θα χρησιμοποιήσουν ως παράδειγμα ή πρότυπο το οικογενειακό τους περιβάλλον. Ωστόσο, από κάποιο σημείο και μετά, η χρήση προτύπων σαν ένας μπούσουλας δικών μας κινήσεων οφείλει να διακόπτεται και να αντικαθίσταται απ’ τον προσωπικό χαρακτήρα του καθενός και τον αυθορμητισμό του συναισθήματος.
Δεν είναι, όμως, λίγες οι περιπτώσεις που αυτό δε συμβαίνει. Ίσως κι εσύ πιάνεις τον εαυτό σου να πέφτει στην παγίδα, συγκρίνοντας τη σχέση σου με αυτήν κάποιων τρίτων. Ίσως πιστεύεις πως υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος ή κανόνες με βάση τους οποίους πρέπει να φέρεσαι μέσα σε αυτή. Για παράδειγμα, σκέφτεσαι: «Να μη βλεπόμαστε κάθε μέρα, γιατί αυτό κάνει κι ο κολλητός με τη δικιά του», «Πρέπει να μιλάμε στο τηλέφωνο όλη μέρα κι ας μην έχουμε τι να πούμε, γιατί έτσι κάνουν κι οι φίλοι μου», «Να μου φέρνεις λουλούδια στη δουλειά, γιατί έτσι κάνει κι ο συνάδελφος». Τα όρια της παράνοιας, δηλαδή.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο χαζό απ’ το να συγκρίνεις τον εαυτό σου και τη σχέση σου με εκείνη των άλλων, όποιων άλλων, των κολλητών, των γονιών ή ακόμη και των γειτόνων σου. Υπολογίζονται 7,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη, όλοι διαφορετικοί μεταξύ τους. Μοναδικοί κι οι συνδυασμοί τους που προκύπτουν απ’ τις μεταξύ τους σχέσεις. Πώς και γιατί περιμένεις να μοιάσεις σ’ αυτούς;
Δεν υπάρχουν κανόνες για να χτίσεις την τέλεια σχέση. Όταν βρεις τον άνθρωπό σου, την πλάθεις στο δικό σας πλαίσιο, έτσι ώστε να νιώθετε εσείς καλά μέσα σε αυτό που έχετε. Με το να συγκρίνεις συνεχώς και να επηρεάζεσαι από τρίτους, αποκλείεις αυτομάτως την εξέλιξή σας και την προσωπική σας σφραγίδα. Κλείνεστε εξ αρχής σε νόρμες και κουτάκια, αφαιρώντας την ελευθερία να το ζήσετε και να το απολαύσετε όπως μόνο εσείς γουστάρετε. Ούτε οι κολλητοί, ούτε οι γείτονες, ούτε καν η οικογένεια έχουν θέση κι άποψη στη ζωή σας.
Αρχικά, ο κάθε άνθρωπος διαφέρει σε ανάγκες κι επιθυμίες. Το κάθε ζευγάρι έχει διαφορετικές προτεραιότητες και «θέλω» που ψάχνει να καλύψει. Είναι λάθος επειδή το αγόρι της κολλητής σου την κερνάει όποτε βγαίνουν, να περιμένεις κι εσύ το ίδιο απ’ τον δικό σου και να δυσαρεστείσαι όταν δεν το κάνει. Ούτε λέει να πάτε διακοπές σε πεντάστερο ξενοδοχείο με πισίνα, αν εσείς προτιμάτε το κάμπινγκ, απλώς επειδή έτσι έκανε ο κολλητός με τη δικιά του.
Με το να συγκρίνεστε διαρκώς με τους άλλους θα καταλήξεις να ζεις τη ζωή αυτών, για την ακρίβεια την απομίμησή της, ξεχνώντας το αυθεντικό που σας αξίζει να ζήσετε. Επειδή οι φίλοι σου βγαίνουν κάθε Σάββατο με τη σχέση τους δε σημαίνει ότι πρέπει να το κάνετε κι εσείς, αν απλά προτιμάτε να αράξετε σπίτι και να δείτε ταινία τρώγοντας πίτσα. Η σχέση σας χτίζεται από εσάς κι είναι για εσάς και μόνο.
Συγκρίνοντάς σας δε θα φτάσετε ποτέ στη συναισθηματική πληρότητα που προσφέρει μια υγιής σχέση. Η αίσθηση της ολοκλήρωσης για τον καθένα μας έρχεται μέσα απ’ την επίτευξη προσωπικών στόχων, όχι των στόχων που έθεσαν οι γονείς μας όταν παντρεύτηκαν απ’ τα 19 τους, ή οι κολλητοί μας που έκαναν σεξ την τρίτη βδομάδα αντί για την πρώτη.
Σταμάτα να σας συγκρίνεις, λοιπόν, γιατί σας υποτιμάς και σας κουράζεις. Καταπιέζεις τα συναισθήματά σας και τις αληθινές επιθυμίες σας. Έννοια σου κι αν υπήρχαν κανόνες για τη σωστή σχέση, θα είχαμε προμηθευτεί όλοι με εγχειρίδια και θα κάναμε ζωή χαρισάμενη, χωρίς καβγάδες, χωρισμούς κι απογοητεύσεις.
Η όλη ουσία βρίσκεται στο να προσηλωθείς σε εσάς και μόνο, για να ανακαλύψετε από κοινού αυτά που θα κάνουν εσάς ευτυχισμένους. Να βρείτε τρόπους δικούς σας να περνάτε όμορφα και να κάνετε αυτή τη σχέση μοναδική, φτιαγμένη στα μέτρα σας.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη