Η αναζήτηση συντρόφου είναι θέμα που μας απασχολεί όλους λίγο-πολύ κι ας μην το παραδεχόμαστε. Θέλουμε να βρούμε εκείνο το άτομο που θα μας κάνει αυτό το περίφημο «κλικ» και θα κολλήσουμε μαζί του.
Στο πλαίσιο αυτής της αναζήτησης, όταν είμαστε ελεύθεροι συνηθίζουμε να φλερτάρουμε και να βγαίνουμε με πολλά άτομα είτε για να γνωριστούμε καλύτερα επειδή δείχνουν ενδιαφέρον είτε επειδή απλά θέλουμε να περάσουμε την ώρα μας. Εμείς, όμως, ίσως αρχίσουμε να την πατάμε με κάποιον, ίσως ακόμα βιαστούμε να μας φορέσουμε την ταμπέλα των ερωτευμένων. Είμαστε, όμως, στα αλήθεια ερωτευμένοι;
Όταν ο έρωτας, ο πραγματικός, μας χτυπήσει την πόρτα τότε ξεχνάμε τα πάντα. Αισθανόμαστε ιπτάμενα ζουζούνια στο στομάχι μας και την καρδιά μας να ανεβάζει τρελούς παλμούς όταν συναντάμε αυτό το πρόσωπο. Νιώθουμε σαν να βρήκαμε επιτέλους πού ανήκουμε και κάνουμε κοινά όνειρα και σχέδια για το μέλλον που φυσικά τον περιλαμβάνουν.
Θέλουμε απλά να είμαστε μαζί του και δε μας νοιάζει τίποτα άλλο. Λέμε πως βρήκαμε το άλλο μας μισό κι η ζωή μας αλλάζει απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, ακόμη κι εμείς αλλάζουμε, γινόμαστε η καλύτερη εκδοχή μας. Είναι σαν να βρισκόμαστε στον πλανήτη μόνο εμείς κι εκείνος ο άνθρωπος. Δε μας αφορά τι συμβαίνει γύρω μας ούτε αν μας διεκδικεί κάποιο άλλο άτομο. Το θέμα είναι να αρέσουμε σε εκείνον, οι υπόλοιποι μας είναι τελείως αδιάφοροι.
Όταν μιλάμε με δύο διαφορετικά άτομα και φλερτάρουμε ταυτόχρονα σε διπλό –ή και μεγαλύτερο– ταμπλό, ουσιαστικά δε γουστάρουμε πραγματικά κανέναν. Ίσως στην αρχή μπορεί να μιλήσουμε με περισσότερα άτομα γιατί δεν ξέρουμε ποιος ενδιαφέρεται πραγματικά ούτε καν αν εμείς ενδιαφερόμαστε γενικά. Ψάχνουμε κάποιον που θα ταιριάξουμε κι ως εκεί είναι εντάξει.
Αν, όμως συνεχίζεις, να φλερτάρεις με περισσότερους από έναν, ενώ έχεις βρει ήδη σε ένα πρόσωπο αμοιβαίο ενδιαφέρον, τότε κάτι δε λειτουργεί σωστά. Αν ερωτεύτηκες τον έναν, τότε γιατί μιλάς με τον άλλον; Αν βγαίνεις με τον έναν το Σάββατο και περνάς καλά, γιατί βγαίνεις και με τον άλλον την Κυριακή; Δεν μπορούμε να είμαστε ταυτόχρονα ερωτευμένοι με πάνω από έναν άνθρωπο. Και προφανώς δεν είμαστε, απλά το μπερδεύουμε με τον ενθουσιασμό, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με τον έρωτα.
Αντίστοιχα, απιστούμε όταν δεν είμαστε ικανοποιημένοι απ’ τη σχέση μας, όταν δεν είμαστε απόλυτα ερωτευμένοι με το σύντροφό μας. Αν έχουμε τον άνθρωπο που επιλέξαμε, αυτόν που γουστάρει το μυαλό μας, τότε οι υπόλοιποι είναι περιττοί. Ακόμα κι αν αφήνουμε περιθώρια για να γοητευτούμε ή να ενθουσιαστούμε από μια νέα γνωριμία, τότε ίσως τα συναισθήματά μας να έχουν αλλάξει. Κι αργά ή γρήγορα θα εμφανιστούν τα προβλήματα, που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε έναν χωρισμό.
Όταν πάψουμε να νιώθουμε ερωτευμένοι, είναι προτιμότερο να διαλύσουμε τη σχέση όσο είναι ακόμα νωρίς. Πριν πληγώσουμε τον σύντροφό μας και βασανίσουμε τον εαυτό μας με αμφιβολίες και διλήμματα. Ο έρωτας αφορά αυστηρά δύο άτομα. Όταν υπάρξει τρίτος στη μέση, ο έρωτας τελειώνει. Είναι ένα σημάδι πως κάτι έχει αλλάξει ακόμα κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη