Ένας μικρός Πικάσο!

Κάθε παιδί είναι κι ένας ξεχωριστός κόσμος. Δεν πρέπει να είναι η προέκταση των γονιών του. Κανένα παιδί δε θα έπρεπε να γεννάται με σκοπό να εκπληρώσει τ’ απωθημένα των δικών του. Ένας γονιός, οφείλει να μελετήσει το κάθε παιδί του και να εντοπίσει τις δεξιότητές του, πού τα καταφέρνει καλύτερα και πού υστερεί.

Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο. Τα παιδιά είναι αυθόρμητα, εκφραστικά. Συνήθως ζητούν αυτό που θέλουν. Δείχνουν τι τους αρέσει και τι όχι. Η συμπεριφορά τους μας φανερώνει καθετί που χρειάζονται, τι τους ενθουσιάζει και τι τους αγχώνει, τι δεν επιθυμούν. Οι γονείς καλούνται να τους δώσουν ερεθίσματα κι έπειτα να τ’ αφήσουν να επιλέξουν μόνα τους τι θέλουν να κάνουν. Ελευθερία επιλογής. Αυτό θα τους βοηθήσει μεγαλώνοντας να διαλέξουν ένα επάγγελμα της αρεσκείας τους, με αποτέλεσμα να κάνουν αυτό που αγαπούν και να εισπράττουν ικανοποίηση απ’ τη δουλειά τους. Έτσι, θα γίνουν πιο αποτελεσματικοί, πιο χρήσιμοι και πάνω απ’ όλα πιο ευτυχισμένοι!

Απ’ την ώρα που γεννιέται ένα παιδί, οι γονείς του μπαίνουν σε ρόλο «ξεναγού». Του δείχνουν τον κόσμο σε κάθε ευκαιρία. Θέτουν σε λειτουργία τις αισθήσεις του: να πιάσει το χώμα, το γρασίδι, να δει τον ήλιο, το φεγγάρι, τον ουρανό και τη θάλασσα. Στη συνέχεια, οι γονείς καλούνται να πάνε τα παιδιά τους σε μέρη που θ’ ανακαλύψουν, αρχικά, τις προτιμήσεις τους και στην πορεία τα ταλέντα τους.

Γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ, τένις. Δε χρειάζεται να είναι του Άρη ή του Παναθηναϊκού. Σχεδόν σε κάθε γειτονιά υπάρχουν γήπεδα. Χορός; Σύλλογοι με παραδοσιακούς χορούς απ’ όλη την Ελλάδα, σχολές χορού για πιο ξενόφερτα είδη. Πολιτιστικά κέντρα, εντός των οποίων μαθαίνουν να ζωγραφίζουν, να διαβάζουν βιβλία, να παίζουν θέατρο. Κατηχητικό. Πριν το χλευάσουν οι προοδευτικοί γονείς, να ενημερωθούν. Εκεί, πέρα από όσα μαθαίνουν για τη θρησκεία, μαθαίνουν ελληνικά ήθη κι έθιμα, μαθαίνουν να μαγειρεύουν, να φτιάχνουν διάφορες κατασκευές και χειροτεχνίες. Μαθαίνουν ν’ αγαπούν τα ζώα και τους ανθρώπους, αποκτούν περιβαλλοντική συνείδηση. Μαθαίνουν να συγχωρούν!

Ζώα; Οι γονείς πρέπει να φέρνουν τα παιδιά τους σ’ επαφή με τα ζώα. Ωραία τα σκυλάκια και τα ψαράκια, δε λέω, όμως, καλό θα ήταν τα παιδιά να γνωρίσουν κι άλλα ζώα. Άγρια ζώα που θα βρουν σε ζωολογικούς κήπους, αλλά και κότες, άλογα, αγελάδες, πρόβατα, βατράχια, σαύρες. Η Ελλάδα είναι γεμάτη κτηνοτροφικές περιοχές και μια βόλτα στην εξοχή είναι πάντα αναζωογονητική, για μικρούς και μεγάλους.

Το επόμενο στάδιο για τους γονείς, είναι να εντοπίσουν –μέσα απ’ τον ενθουσιασμό τους– τι τους αρέσει περισσότερο. Επίσης, οι γονείς οφείλουν να περνούν χρόνο με τα παιδιά τους, να παρακολουθούν διακριτικά τις κινήσεις τους. Όταν ένα παιδί 4 ετών ζωγραφίζει μια πολιτεία ή ένα αυτοκίνητο, που μοιάζει πολύ με αυτό της μαμάς ή του μπαμπά, τότε θα πρέπει να το πάρουν απ’ το χεράκι και να το οδηγήσουν σε κάποιο τμήμα ζωγραφικής. Ίσως να έχουν έναν μικρό Πικάσο, ίσως κι όχι. Μπορεί να είναι έφεση της στιγμής και να τους ξεγελάσει. Οι γονείς δεν πρέπει να τα παρατήσουν! Ξανά παρακολούθηση, μέχρι να βρουν αυτό που θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών, αυτό που θα μπορούν να κάνουν με δεξιοτεχνία μεγάλου.

Ένα παιδί 8 ετών, που φτιάχνει χωρίς βοήθεια χαρταετούς, ξύλινα παγκάκια ή ένα εκκρεμές από σπάγκο και κουκουνάρα, τότε θα πρέπει να οδηγηθεί σε κάποιο τμήμα με χειροτεχνίες και λοιπές δημιουργίες. Ένα παιδί 6 ετών, που βγάζει δικά του τραγούδια με ρίμες και ρυθμό, θα πρέπει να οδηγηθεί σε κάποιο ωδείο ή τμήμα μουσικής.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι ν’ ανακαλύψουμε τα ταλέντα των παιδιών μας, αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά κι αφημένα επάνω τους. Υπάρχουν πολλοί τρόποι ν’ αναπτύξουν τα ταλέντα τους, χωρίς απαραίτητα να δώσουν οι γονείς μια περιουσία, για να τ’ αναπτύξουν και να εξασκηθούν. Ακόμα κι αν τα γήπεδα βρίσκονται λίγο μακριά, μπορούμε να φτιάξουμε ένα μίνι γήπεδο στην αυλή μας ή ακόμα και μες στο διαμέρισμά μας -προσοχή στους γείτονες!

Προπάντων, οφείλουμε ως γονείς, να βγάλουμε τις παρωπίδες που φοράμε -φτάνει πια με τους γιατρούς και τους δικηγόρους, φτάνει πια με τ’ αγόρια ποδόσφαιρο και τα κορίτσια μπαλέτο. Απ’ την αναρρίχηση ως το κολύμπι, το βουνό ή τη θάλασσα, ας είναι η απόφαση δική τους. Κι οι κομμώτριες/κομμωτές χρειάζονται κι οι τεχνίτες-τριες . Κι εν έτει 2018, ας μπει ένα τέλος για το ποια δραστηριότητα είναι «κοριτσίστικη» και ποια «αγορίστικη». Ελευθερία κινήσεων, επιλογών, δραστηριοτήτων. Για να γίνουν ελεύθεροι άνθρωποι. Ν’ αποφύγουμε τα κόμπλεξ, τους ευνουχισμούς και τα τραύματα. Οι γονείς, ένα βήμα πίσω.

Η κοινωνία μας δε χρειάζεται ανθρώπους δίχως έκφραση και προσωπικότητα, πνιγμένους στη ματαιοδοξία. Ευτυχισμένους ανθρώπους χρειάζεται, αυτό είναι το βασικό συστατικό που της λείπει…