«Αγαπώ». Απλή, μικρή λέξη κι εκφραστικά κατανοητή απ’ την πρώτη όψη της, αλλά τα φαινόμενα απατούν, λένε, και μάλλον δίκιο έχουν. Αυτή η λέξη έχει ακουστεί άπειρες φορές σε τραγούδια, έχει γραφτεί σε πολυάριθμες σελίδες βιβλίων ως αφιέρωση ή ως εξομολόγηση κάποιου ήρωα ενός μυθιστορήματος, αλλά ακόμη δε γνωρίζουμε το ποιόν της.

Αν ρωτήσουμε οποιονδήποτε τη σημασία του ρήματος αυτού, θα μας απαντήσει πως είναι η κατάσταση κατά την οποία κάποιος τρέφει πολύ δυνατά συναισθήματα για κάποιον άλλον. Πολύ λογικό κι ορθά στεκούμενο, όμως τι σημαίνει πραγματικά η φράση «σ’ αγαπώ» και πώς λειτουργεί αυτός που την έχει εκμυστηρευτεί σε αυτόν που επιθυμεί –ή πώς θα έπρεπε να λειτουργεί–, δεν το γνωρίζουμε καλά ακόμη και σήμερα.

Αρχικά, το «σε αγαπώ» δε θα έπρεπε να το λέμε για να ικανοποιήσουμε τα ίδια μας τα αφτιά ή έστω να πούμε κάτι τόσο δυνατό λεκτικά και συναισθηματικά φορτισμένο ώστε ο άλλος να κρέμεται απ’ τα χείλη μας. Θα ήταν όμορφο να λέγεται ως η έσχατη επιλογή λέξεων κάποιου για να εκφράσει αυτά τα συναισθήματα στον απέναντί του.

Όταν αγαπάς τον άλλον πραγματικά και με πάθος δεν αποσκοπείς στο πώς να κάνεις τον εαυτό σου χαρούμενο αλλά τον άνθρωπό σου. Και πώς κάνεις ή έστω προσπαθείς να κάνεις τον απέναντί σου ευτυχισμένο; Εδώ είναι που τα πράγματα περιπλέκονται. Μπορείς να κάνεις κάποιον να γελάσει ή να νιώσει καλά, αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάποιον αληθινά χαρούμενο, αν εσύ ο ίδιος δε μεριμνήσεις για την ευτυχία σου ή αντίστοιχα αν ο άλλος δε φροντίσει για την ευτυχία του.

Το άσχημο του να αγαπάς κάποιον είναι το ότι θες να τον ευχαριστήσεις, αλλά συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να του προσφέρεις διαρκή ευτυχία και χαρά, γιατί αυτό είναι εκτός του ελέγχου σου. Το παραπάνω είναι δυνατόν να επιτευχθεί μόνο αν οι δύο αυτοί άνθρωποι βρουν την πραγματική κι ουσιώδη πηγή της χαράς τους –είτε αυτό είναι ένα χόμπι είτε ένα άθλημα– κι έπειτα, αφού ολοκληρωθούν ως κάποιο βαθμό, να παρουσιάσουν τους χορτασμένους εαυτούς τους στη σχέση τους.

Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί να χρειάζεται τόσος κόπος για κάτι τόσο απλό, όπως η αγάπη; Γιατί όταν αναζητάς την ανιδιοτελή αγάπη, δηλαδή την αγάπη στην πιο αγνή της μορφή, προσπαθείς να ολοκληρωθείς ως άνθρωπος και στην τελική να ‘χεις πνευματικά και φυσικά υλικά εφόδια, για να κάνεις τον απέναντί σου να χαμογελάει για μεγάλο χρονικό διάστημα κι όχι για μία στιγμή μόνο. Να είστε ξεχωριστά ο καθένας χαρούμενος αλλά κι οι δύο μαζί.

Είναι κι αρκετοί άνθρωποι που δυσκολεύονται να πουν το «σε αγαπώ» αλλά όταν ο ταυτόχρονος στόχος και προτεραιότητά σου πλάι στο εαυτό σου είναι ο σύντροφός σου/σύζυγός σου μην τσιγκουνεύεσαι σε αυτό, ιδιαιτέρως αν διακρίνεις ότι ο ήχος αυτών των δύο λέξεων σχηματίζουν στο πρόσωπό του ένα ημικύκλιο χαμόγελο και χαρίζουν στα μάτια του πάθος και φωτιά. Πες το κι εκατό φορές, αρκεί να το νιώθεις και τις εκατό.

Κι όσοι πιστεύουν στο κάρμα να θυμούνται πως ό,τι δίνεις, παίρνεις∙ άρα αγάπα, για να κάνεις κάποιον χαρούμενο και μέσω αυτού θα γίνεις κι εσύ.

 

Συντάκτης: Βίκυ Αντωνιάδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη