Aν δεν καούν τα χείλη πώς θα καούν οι καρδιές;

Όλοι μας θυμόμαστε με μεγάλη ζωντάνια την πρώτη φορά που νιώσαμε εκείνες τις πεταλούδες στο στομάχι μας εξαιτίας κάποιου. Εκείνο το συναίσθημα επιθυμίας και λαχτάρας για κάποιον και την απίστευτη προσμονή του πρώτου φιλιού. Η στιγμή, ακριβώς, που τα χείλη σας ενώνονται σε ένα απαλό άγγιγμα και νιώθεις πως πάντα αυτό περίμενες και κάθε φορά που φιλάς αυτόν τον άνθρωπο, λαχταράς ακόμη περισσότερο τα επόμενα φιλιά σας, επειδή θα συνοδεύονται από οικειότητα εκτός από την αρχική επιθυμία.

Τι συμβαίνει, όμως, όταν δε λαχτάρησες το πρώτο φιλί κι απλά το έδωσες τυχαία κάπου που ίσως δεν έπρεπε; Όλη η γοητεία και η γλυκύτητα του πρώτου φιλιού επάγονται στο ότι το θέλεις κι αναμένεις μέχρι να σου δοθεί και να το πάρεις. Αν έτυχε κι έγινε, αυτό σημαίνει προφανώς ότι ποτέ δε θέλησες ειλικρινά τον άνθρωπο που στέκεται απέναντί σου ή τουλάχιστον δε θέλησες κάτι πιο ουσιώδες μ’ αυτόν. Όταν δε λαχταράς κάτι τόσο βασικό, δεν πρόκειται να λαχταρήσεις ούτε τα επόμενα φιλία, καθώς θα είναι επανάληψη του πρώτου, δηλαδή ένα άγγιγμα που δεν περιείχε καμία ιδιαίτερη συναισθηματική πτυχή και δεν προκάλεσε καθόλου το σώμα.

Αν κάνουμε μια επέκταση του παραπάνω, μην περιμένεις να κάνεις έρωτα με κάποιον που χημεία δεν υπάρχει, το πολύ-πολύ να βγει ένα σεξ, το οποίο μετά από ένα ή δύο μήνες δε θα θυμάσαι ότι συνέβη. Μην επιμένουμε ελπιδοφόρα ότι -αν και πρώτο φιλί- λόγω συνθηκών ή κούρασης δεν πέτυχε, μα να εμμένουμε σε μια κατάσταση που εν τέλει μας προσφέρει συναισθήματα σε μέτριο ή μηδενικό επίπεδο, καθώς η μετριότητα και τα παράγωγά της δεν ταιριάζουν στα συναισθήματα.

Τα επόμενα χάδια και φιλιά δε θα μας προσφέρουν αυτήν την προσμονή και τη λαχτάρα, αν το πρώτο δε μας την προσέφερε. Βέβαια, η ύπαρξη έλξης ανάμεσα σε δύο ανθρώπους δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα οδηγήσει σε μια μακροχρόνια σχέση με πιθανότητες π.χ. γάμου, αλλά αυτό στο οποίο συμβάλλει πραγματικά η έλξη, είναι ότι εκκινεί ένα ταξίδι συναισθημάτων για την καρδιά και λαχτάρας και πόθου για το σώμα, το οποίο θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη για πολύ καιρό ως ένας μεγάλος έρωτας.

Και για να μην παρερμηνευτούν τα παραπάνω λεγόμενα, δεν εννοώ να διαγράφουμε παντελώς από τη ζωή μας όποιον δε μας δημιούργησε τη λαχτάρα που θελήσαμε, αναζητώντας μανιωδώς αυτόν που σύμφωνα με τα κριτήριά μας θα το πραγματοποιήσει. Εννοώ να επενδύουμε περισσότερο στις ερωτικές μας σχέσεις με ανθρώπους οι οποίοι μας διέγειραν εγκεφαλικά σε τέτοιο επίπεδο που το πρώτο μας φιλί μας έκανε να λαχταρήσουμε ακόμη περισσότερο τα επόμενα. Ας ψάχνουμε, λοιπόν, έρωτες που είναι τόσο έντονοι σε ένταση και σε συναίσθημα, οι οποίοι να μας εντυπώνονται στο μυαλό τόσο που δε γίνεται να μην τους ζήσουμε, γιατί ο άνθρωπος ζει αναζητώντας τον επόμενο άνθρωπο, αυτόν που θα τον ενεργοποιήσει συναισθηματικά και ζώντας μέσα στον έρωτα, όταν τον βρει.  Γι’ αυτό δώσε πάθος και ζήσε μόνο για κάτι που αξίζει πολύ κι αυτό μπορείς να το διακρίνεις από το πρώτο άγγιγμα, από το πρώτο φιλί και τότε θα ξέρεις άμα θα θελήσεις και τα επόμενα.