Δεν ξεκολλάμε από το κινητό μας

Όλοι ανεξαιρέτως έχουμε στην τσέπη του παντελονιού μας ένα μικρό τετράγωνο gadget, το κινητό μας. Τόσο μικρό, αλλά τόσο παντοδύναμο, ιδιαίτερα, όταν οι περισσότερες τεχνολογικές εξελίξεις στοχεύουν στην αναβάθμισή του. Μέσα σε ένα έτος ή και λιγότερο έχουν προωθηθεί στην αγορά παραπάνω από πέντε με έξι νέα σχέδια του ίδιου μοντέλου κινητού και μόλις αγοράζεις το πέμπτο σχέδιο, το έκτο έχει ήδη γίνει αντικείμενο συζήτησης και διαφημίσεων. Και η ερώτηση είναι η εξής: Δε θα αγοράσεις και το έκτο;

Φυσικά και ναι, ασχέτως αν δεν υπάρχει καμία ευδιάκριτη διαφορά μεταξύ νέου και παλιού παρά μόνο η ελάχιστα πιο ανανεωμένη οθόνη. Να μη με μαγνητίσει η καλύτερη οθόνη την ώρα που βγαίνω για καφέ; Γιατί όχι;
Από την άλλη πλευρά, βέβαια, γιατί να βγεις για καφέ όταν πρόκειται να ασχολείσαι με το κινητό κι όχι με τους ανθρώπους που βρίσκονται απέναντί σου; Γιατί να νιώθεις άγχος όταν η μπαταρία του κινητού μειώνεται στο 5% και αναγκάζεσαι να αναπτύξεις διάλογο με τους γύρω σου; Μήπως το κινητό σου προκαλεί κάτι περισσότερο από μια παροδική ευχαρίστηση; Σου προκαλεί, άραγε, εθισμό;

Είναι σαν τη στιγμή που κοιτάς μανιωδώς τα προφίλ των υπολοίπων στα Μέσα Μαζικής Διαδικτύωσης κι εμφανίζεται η σκέψη πως η ζωή του άλλου φαίνεται πιο ενδιαφέρουσα από την δική σου. Κι όμως, στην πραγματικότητα κοιτάς κι αναζητάς φωτογραφίες, δηλαδή στιγμιότυπα της ζωής των άλλων κι όχι την ισχύουσα ροή της καθημερινότητάς τους. Εθίζεσαι στο ανέβασμα φωτογραφιών και στόρι, για να αποδείξεις τι; Ότι περνάς καλύτερα;

Σχετικά μ’ αυτό το πρόβλημα η αλήθεια είναι ότι εθίζεσαι στη διαδικτυακή ανταγωνιστικότητα, της οποίας άμεσος φορέας είναι το κινητό. Αυτοματοποιημένες ενέργειες κι επιφανειακές συζητήσεις, οι οποίες χαρακτηρίζουν τον τρόπο διαβίωσής σου, είναι πλέον κυρίαρχες. Και μην ξεχνάμε τις ψυχολογικές επιπτώσεις, τη στιγμή που συνειδητοποιείς ότι δεν έλαβες πληθώρα likes ή δεν πείστηκαν αρκετοί followers ότι η ζωή σου είναι ενδιαφέρουσα. Τότε τι παθαίνεις; Σε λούζει το αίσθημα της αποτυχίας και τα συμπλέγματα κατωτερότητας. Παγιδεύεσαι σε μια διαδικτυακή πάλη που δεν αποσκοπεί πουθενά.

Οφείλουμε να οριοθετήσουμε και να προσδιορίσουμε την έννοια της χρησιμότητας του κινητού ως μέσο επικοινωνίας κι όχι ως μέσο κατάκλισης της καθημερινότητας. Χρησιμοποιείται για να επικοινωνήσουμε με τους φίλους μας ώστε να βγούμε για καφέ κι όχι ως μέσο αντικατάστασής τους την ώρα του καφέ. Μη λησμονούμε τις ενασχολήσεις και τις συνήθειες, που μας γεμίζουν ψυχολογικά, ώστε, όταν μας ρωτάνε με τι απασχολούμαστε στον ελεύθερό μας χρόνο, να είμαστε σε θέση να απαντήσουμε ολοκληρωμένα και συνειδητά ότι κάτι όντως κάνουμε. Αν δεν μπορέσουμε να το εντρυφήσουμε αυτό στον τρόπο σκέψης μας, τότε το μοναδικό πράγμα το οποίο μονάχα μένει είναι το κινητό κι ο εθισμός σ’ αυτό κι όχι οι φίλοι και η ψυχική μας υγεία, ενώ στην πραγματικότητα αυτά είχαν και θα έχουν αξία προ και μετά κινητού. Αφού η πιο ευχάριστη εικόνα είναι μία μεγάλη παρέα, όπου οι φωνές και τα γέλια είναι διαρκή κι αληθινά.