Η σχέση δεν αντικαθιστά την ανάγκη για αυνανισμό

Από μικρή ηλικία όλοι μας έχουμε την πυρετώδη ανάγκη να ανακαλύψουμε κάθε πτυχή του εαυτού μας και να την κατακτήσουμε. Μία συγκεκριμένη πτυχή, η οποία πλέον είναι ευρέως γνωστή κι ερχόμαστε σε επαφή μαζί της αρκετά νωρίς, κάνοντας την αρχή κάπου στην εφηβεία μας, είναι η σεξουαλική μας πλευρά και το μέσο που συμβάλλει στο να καλλιεργήσουμε αυτό το κομμάτι μας είναι ο αυνανισμός.

Όλοι μας αυνανιζόμαστε. Γιατί; Για να εκτονωθούμε, για να ανακαλύψουμε το σώμα μας και τις αντιδράσεις του, για να λάβουμε υπόψη μας τι μας αρέσει στον ερωτικό τομέα. Ο αυνανισμός είναι μία άκρως μυστική ιεροτελεστία μεταξύ του σώματός μας και του εαυτού μας και κάτι το απολύτως φυσιολογικό και μη κατακριτέο, λόγω και καλά ανηθικότητας, αφού τίποτα το ανήθικο δεν εμπεριέχει.

Βέβαια, εκτός των παραπάνω, νωρίς εξίσου αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη μας να κάνουμε σεξ με το άτομο για το οποίο νιώθουμε έλξη, κι αργότερα, αν μπούμε σε μία σχέση, να επαναλαμβάνουμε αυτήν την πράξη με τον σύντροφό μας. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι επειδή θα ‘χουμε εξασφαλισμένο το σεξ με το ταίρι μας, πρέπει να σταματήσουμε να αυτοϊκανοποιούμαστε.

Είναι μια άλλη ξεχωριστή ανάγκη μας και δεν έχουν καμία βάση οι τυχόν απαιτήσεις του συντρόφου μας, του τύπου «δε θέλω να ικανοποιείσαι μόνη σου/μόνος σου παρά μόνο μαζί μου, γιατί αλλιώς νιώθω ανεπαρκής, θυμώνω και στενοχωριέμαι» καθώς ο κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη να βρεθεί σε επαφή με το κορμί του, ακόμη κι αν έχει ενεργητική σεξουαλική ζωή, αφού ο καλύτερος γνώστης μας είναι ο ίδιος ο εαυτός μας και στην τελική κάθε σώμα έχει τα δικά του κουμπιά.

Τέτοιου είδους συμπεριφορές, τα μούτρα, το να ασκεί ο άλλος βέτο και να ενοχλείται, δεν εκδηλώνουν τίποτε άλλο παρά τάσεις κτητικότητας κι ανασφάλειες για το αν αυτός που τις εκφράζει είναι καλός εραστής ή όχι. Δε φταίει πουθενά ο σύντροφος που αυνανίζεται, αν ο άλλος είναι ανασφαλής και χρειάζεται διαρκώς επιβεβαίωση. Το σώμα του τού ανήκει κι είναι δικαίωμα του καθενός η ικανοποίησή του, ειδικά απ’ τη στιγμή που δε μιλάμε για κάποια απιστία.

Για ποιο λόγο να μην αυνανιστεί το ταίρι σου, αν σε κάποια φάση της ημέρας το θελήσει, κι εσύ δεν είσαι εκεί να το ικανοποιήσεις σεξουαλικά; Τι να κάνει; Να περιμένει; Κι αν όντως νιώθεις ότι είσαι ανεπαρκής ως εραστής, αντί να καταπιέζεις τον σύντροφό σου να μην αυτοϊκανοποιείται και να γίνεσαι παράλογος, δες σε τι μπορείς να βελτιωθείς στην τέχνη του κρεβατιού, ώστε να ‘σαι για τον ερωτικό παρτενέρ σου μία αξέχαστη εμπειρία και να ‘χεις βρει όλα τα κουμπιά του, σε βαθμό που να τον κάνεις να ξεχάσει την ανάγκη για αυνανισμό.

Ίσως οι γυναίκες να ‘ναι αυτές που καταπιέζουν περισσότερο τον σύντροφό τους σ’ αυτό το θέμα. Αυτό συμβαίνει, γιατί κατά κύριο λόγο ο γυναίκειος αυνανισμός αποσιωπάται, θεωρείται σπάνιος κι ασυνήθιστος, σαφώς πιο ενοχοποιημένος απ’ τον αντρικό, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες δεν ήταν πάντα τόσο απελευθερωμένες σεξουαλικά κι ούτε τους αφήνονταν περιθώρια να απολαύσουν το σεξ τόσο όσο σήμερα. Όμως κι οι γυναίκες έχουν ανάγκες να ικανοποιούνται μόνες τους, ιδιαίτερα αν υπολογίσουμε ότι το να τελειώνει μια γυναίκα είναι μία αρκετά περίπλοκη διαδικασία.

Συμπερασματικά, θα πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ της έννοιας του αυνανισμού και του σεξ με τον/την σύντροφό σου, καθώς άλλες ανάγκες πληροί το πρώτο κι άλλες το δεύτερο. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο και κανένας δεν μπορεί να επέμβει στον τρόπο με τον οποίο θα ικανοποιείται το ταίρι σου.