Ενός λεπτού σιγή για τους ανθρώπους μας που άλλαξαν χώρα

Συνέπεια. Η κατάσταση μιας επαναλαμβανόμενης συνθήκης που προκαλεί ένα αίσθημα ψυχικής ανάπαυλας. Σαν να έχει κάποιος αναλάβει το έργο του να σε σκεπάζει με ένα πέπλο ασφάλειας, στοργής και προδέρμ. Έτσι το βιώνεις. Λένε, πως η ρουτίνα βοηθάει να μπει ο νους σε τάξη και η καθημερινότητα σε αρμονία. Ρουτίνα, όπως λέμε να στέλνετε κάθε πρωί βίντεο μόλις ξυπνήσετε κι οδεύετε προς τα ιδιαίτερά σας, όσο ακόμα μοιάζετε σαν να σας έχει δείρει ο Bruce Lee με soundtrack τον Eminem να σας κάνει diss. Ρουτίνα, όπως λέμε να βαριέται να σου λέει είτε με απροκάλυπτο τρόπο είτε με έμμεσο- πλην σαφή, με μορφή τρυφερότατου κραξίματος, πόσο σε αγαπάει. Και να στο τεκμηριώνει κι από πάνω μωρέ.

Ρουτίνα, όπως λέμε να δημιουργείτε μοτίβα εδώ και χρόνια χέρι-χέρι, όπως πάει η αγαπημένη σας Μαρσώ με την πλατίνα. Είναι η ξανθή αχτίδα φωτός στο μαύρο καρέ κοντό σου. Συμπληρώνει ο ένας τον άλλο κι όταν δεν υπάρχει κενό να γεμίσει, ακόμα και η σιωπή σας δε γεννάει άβολο συναίσθημα. Δεν είναι cringe. Κοιτάτε το ταβάνι και σκέφτεστε τη ζωή σας την πολυτάραχη, ή τα τικ τοκ που στέλνετε αλλεπάλληλα ο ένας στον άλλον και γελάτε δίχως αύριο. Αφιλτράριστο συναίσθημα. Χείμαρρος αγάπης. Πόσο λυτρωτικό είναι αυτό στην εποχή που βάζουμε φίλτρα μέχρι και στα φίλτρα; Να μην αγχώνεσαι τι θα πεις, πώς στην ευχή θα το πεις, να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή, να κατέβει ο Δίας να δώσει την ευχή του. Στο κολλητάρι σου αναφέρομαι, σε περίπτωση που περίμενες να γίνει η κουβέντα πιο νεγκλιζέ. Δεν έχεις ακούσει που λένε πως εν τέλει μπορεί και το έτερον ήμισυ να είναι ο καρδιακός μας φιλαράκος;

Μέχρι να ξημερώσει μια μέρα που αυτή η ρουτίνα διαταράσσεται και το μοτίβο σπάει χωρίς το βάρος ευθύνης να γέρνει σε καμία πλευρά. Γιατί δεν ήθελε να τη φάει η μαρμάγκα και μετανάστευσε στα ξένα για ένα καλύτερο τώρα. Γιατί το αύριο κρύβει μοναξία και για σένα που έμεινες πίσω και για τον λατρεμένο σου ταξιδιώτη. Εκεί που ήσουν μια γκαζιά μακριά απ’ τον κολλητό και πηγαίνατε για παρακολούθηση και καντάδες κάτω από το παραθύρι της λεγάμενης, αφού πρώτα είχατε χρυσώσει τις μπουζουκλερί, τώρα θες αεροπλάνο και πλάνο 2 μηνών για να κάνεις τέτοιες αυθόρμητες τρέλες. Άγρυπνες συζητήσεις επί συζητήσεων σε μεταμεσονύκτιο χρόνο μέσα στο αμάξι σου με τον αγαπημένο σου συνοδηγό, τώρα αποτελούν ανάμνηση που θα αργήσει κομματάκι παραπάνω, γιατί η Ryanair σε κρατάει σε αγωνία για το επόμενο επεισόδιο.

Ξέρεις τι; Αυτά τ’ ακούς βερεσέ και καλά κάνεις. Ξαναγυρνάς στο κεφάλαιο «συνέπεια» κι απασφαλίζεις κλισέ θεωρίες. Κρατάς, όμως, το ζουμί της υπόθεσης που λέει πως τα χιλιόμετρα δεν είναι αρκετά για να χωρίσουν έναν άνθρωπο από τις ενδορφίνες που τον κερνάει ένας άλλος. Αντικαθιστάς πολλά με τη βίντεο κλήση μέχρι τη στιγμή που θα ξανασμίξετε κι είστε σαν να μην πέρασε μια μέρα. Μπορεί να αλλάζει η μέχρι πρότινος ρουτίνα, όμως σχεδιάζεις καινούρια και φροντίζεις να τη συνηθίσεις και να την αγκαλιάζεις.

Και περιμένεις, όπως η αλεπού τον μικρό πρίγκιπα που ήξερε πως στις 7.00 ακριβώς θα τον έβλεπε κι άρχιζε ήδη να νιώθει προσμονή και χαρά από τις 5.45. Που ήξερε πως αυτό θα συμβαίνει κάθε 2 με 3 ημέρες. Γιατί η ρουτίνα έχει όποια χροιά της δώσεις. Μπορεί να είναι η πιο ευτυχής συνθήκη της ζωής σου. Μπορεί να είναι και το αποκούμπι σου όταν λίγο ο ορίζοντας σκοτεινιάζει. Κάπως έτσι κι η συνέπεια στη φιλία που τόσο ζεσταίνει την καρδιά σου, είναι μεγάλη υπόθεση. Άλλωστε, ξέρεις πως ό,τι αφήνεις σ’ αφήνει κι εκείνο κα τα ναυτικά μίλια δεν είναι αρκετά για να ξεχάσεις ποιος κρατάει το πέπλο ασφάλειας και σε σκεπάζει. Αυτός ο έρμος ο ανθρωπάκος, παλεύει να τα καταφέρει μακριά από τις δύο οικογένειές του. Η μια αυτή που του έλαχε κι η άλλη εκείνη που διάλεξε εκείνη τη μέρα, έξω απ’την ΑΣΟΕ.

Όσο τετριμμένο κι αν μοιάζει, μην ξεχνάς να ψεκάζεις εκείνο τον άνθρωπο που σού ‘φυγε στο εξωτερικό με όση αγαπουλίτιδα έχεις μέσα σου κ ας δείχνει δυναμικός κι ανεξάρτητος. Είναι και του σαλονιού είναι και του αλωνιού. Ο άνθρωπος που άλλοτε άλλαζε πλευρό στα sleepovers και σε ξυπνούσε, και που τώρα άλλαξε ήπειρο, φοβάται συχνά και δε στο λέει. Να κάνετε μαζί τα κουράγια σας, κι όταν τα καταφέρει θα σε τραβήξει κι εσένα μαζί με το αερόστατο. Αχ, και θα πάτε τόσο ψηλά που μέχρι και ο Snoop Dog θα σας φθονούσε.