Υπάρχει μια τρυφερή παραμύθα που λέει πως για να καταλάβεις αν είσαι ερωτευμένος τσεκάρεις τις πεταλούδες στο στομάχι. Γενικά το στομάχι συνδέεται με πολλά quotes που αφορούν τον έρωτα. Περνάει από εκεί σίγουρα. Τώρα καμιά φορά περνάει για να σου αφήσει πεταλούδες, καμιά φορά έλκος. Μήπως συνδέονται αυτά τα δύο; Αλλά θα μου πεις το ένα είναι άσπρο και τ’ άλλο κατήμαυρο. Μήπως έγιναν γκρι στο πλύσιμο;
Διότι, υπάρχει κι η θεωρία η οποία λέει πως κάποιου είδους φαινόμενο της πεταλούδας είναι η αρχή ενός επικείμενου τραύματος.
Σκεπτόμενοι τον αντίλογο του φαινομένου αυτού, υπάρχει η θεωρία του χάους. Το χάος που προκαλείται στη ζωή σου όταν τελικά αυτό το τρέμουλο που ένιωθες για έναν άνθρωπο δεν ήταν σημάδι ενθουσιασμού για μια νέα πιο φωτεινή σελίδα στο βιβλίο σου, αλλά μια προειδοποίηση να αλλάξεις γρήγορα κεφάλαιο. Ίσως, σου το έμαθαν λάθος από παιδί. Περιμένεις να αισθανθείς το ρομαντικό ηλεκτροσόκ για να βεβαιωθείς ότι βρήκες το λιμάνι σου. Έρχονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τα λουσίματα ερωτόλογων όπως τρώει στο κεφάλι τα γαρύφαλλα ο Λεπά και η Άντζελα. Ξέρεις όμως πλέον πως το περιβόητο love bombing ελλοχεύει κινδύνους που απειλούν να πετσοκόψουν την ξεγνοιασιά που γυρεύεις. Υπάρχει εκείνο το καρδιοχτύπι σε φυσιολογικά πλαίσια που διαφέρει με το σήμα κινδύνου που εκπέμπει ο ίδιος σου ο οργανισμός γιατί δεν έχει μιλιά να σου ουρλιάξει να τρέξεις. Σαν τα θρίλερ που ακούνε περίεργους θορύβους από το υπόγειο και παρ’ όλα αυτά κατεβαίνουν νεγκλιζέ μέσα στη νύχτα να τσεκάρουν σε πόσα λεπτά κόβεται το νήμα της ζωής.
Ευχήθηκες πολλές φορές να είχαν τρέιλερ οι άνθρωποι να ξέρεις αν αξίζουν την ενέργεια και τον χρόνο σου. Ίσως, αυτό το τρέιλερ στο παίζει ο ίδιος σου ο εαυτός αλλά παρερμηνεύεται από τον καθένα, ανάλογα με τα βιώματά του, το ενοχικό του στοιχείο και την αυτοεκτίμησή του. Βέβαια, οι χειρισμοί είναι ύπουλα αερικά που δεν είναι χειροπιαστά, κι έτσι δυσκολεύεσαι να τα αποδείξεις κι όταν μιλάς σε τρίτους για τις υπόνοιές σου σε περνάνε για φλιπαρισμένο case. Πώς στην ευχή να εξηγήσεις κάτι που νιώθεις σε μεγάλη ένταση αλλά φαινομενικά δεν έχει υπόσταση;
Μόνο σε σένα είναι γνώριμη η ταχυκαρδία, κι έρχεται μια μέρα που καταλαβαίνεις πως δεν είναι από έρωτα, αλλά γιατί δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Δεν ξέρεις πώς θα ξυπνήσει ο άνθρωπος που θεωρείς δικό σου και πώς θα αποφασίσει να σε κάνει να νιώσεις. Γιατί ασκεί μεγάλη επιρροή πάνω σου κι είναι όμορφο στις καλές του μέρες. Τις υπόλοιπες μέρες; Σου είναι οικείο γιατί κάποιος κοντινός σου άνθρωπος όμως σε έμαθε έτσι να μπαλατζάρεις, να φλερτάρεις με τα άκρα μαζί του με τεράστια συνέπεια στην ασυνέπεια. Σκωτσέζικο ντους που θυμίζει Eminem με Rihanna: “ Cause when its going good its going great, but when its bas its awful”.
Δεν υπάρχει δυσκολότερο στοίχημα με τον εαυτό σου από τον εξορκισμό χρόνιας παθογένειας. Είναι τόσο εθιστική που φτάνεις να τη διαλέγεις συνειδητά κ εκείνη και τις πεταλούδες. Το άγχος καμιά φορά μασκαρεύεται σαν ενθουσιασμός κι ας μην είναι απόκριες. Έχουν πολλά κοινά στοιχεία αλλά το ένα συνοδεύεται από ασφάλεια και χαμόγελο, ενώ το άλλο από ανησυχία, φόβο και χαμηλή αυτοπεποίθηση. Όταν οι ανάγκες σου δεν καλύπτονται αλλά πείθεις τον εαυτό σου πως το άλλο σου μισό μπορεί να καλουπωθεί στο ιδεατό που έχεις δημιουργήσει για εκείνο, επιμένεις. Ο επιμένων δε νικά πάντα, όμως. Σαφέστατα στα πρώτα αναγνωριστικά ραντεβούδια νιώθεις να σε τρώει το άγχος για το αν θα καταφέρει η σκηνική σου παρουσία να ματσάρει την ενέργειά σου και να γίνεις μια κινητή φερομόνη για τον άλλον, όμως μετά από λίγες συναντήσεις, αν το πεταλουδάκι γεννάει αβέρτα, μάλλον έχεις εκείνο το red flag που αποφεύγεις ρίχνοντας πέπλο αχρωματοψίας.
Κόκκινα σημαιάκια δεν είναι μόνο το να μυρίζει άσχημα, να μιλάει ακατάπαυστα για πρώην, να τσιγκουνεύεται πρακτικά και σε αισθήματα και να σου κάνει ghosting. Πρόσθεσε και το καινούριο σημαιάκι που σε κάνει να ανακατεύεσαι ολόκληρος και να παθαίνεις ναυτία. Όταν κάτι είναι για σένα, νιώθεις σαν στο σπίτι σου, νιώθεις cosy κι ασφαλής. Η ταραχή σε στομάχι και καρδιά είναι σημάδι πως χρειάζεται να συνεχίσεις δυναμικά το ταξίδι επούλωσης των τραυμάτων σου. Είναι εντάξει να μη νιώθεις εντάξει με έναν άνθρωπο, αρκεί να μην εθελοτυφλείς. Δε σου αξίζει. Το νευρικό σου σύστημα προσπαθεί να επικοινωνήσει με την καρδιά κι αντί για σήματα Μορς στέλνει πολύχρωμα πετούμενα κι εφίδρωση. Ρίξε τους σωστούς υπότιτλους κι ερμήνευσε το, ακόμα κι αν πονάει η συνειδητοποίηση. Ο μελλοντικός σου εαυτός θα σε πάρει μια τόσο σφιχτή αγκαλιά στο επόμενο κεφάλαιο, που θα νιώσεις ευγνωμοσύνη.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου