Η συγκατοίκηση στην πράξη δεν είναι τόσο εύκολη

Κάποια στιγμή στη ζωή σου έρχεται η ώρα που αποφασίζεις να σκεφτείς το ενδεχόμενο συγκατοίκησης. Είτε για οικονομικούς λόγους είτε γιατί θες να μοιράσεις τη μοναξιά σου είτε γιατί απλά βρήκες τον άνθρωπο που πιστεύεις ότι μπορείς να περάσεις τη ζωή σου μαζί του η ιδέα του να μείνεις με κάποιον αρχίζει να φαντάζει άκρως δελεαστική.

Όταν δεν έχεις περάσει ξανά απ’ τη θέση αυτή, πολλά είναι τα συναισθήματα που μπορεί να σε κυριεύσουν. Απ’ τον ενθουσιασμό στο φόβο και από τον φόβο στον πανικό κι από κει βρίσκεσαι ξαφνικά μπροστά στον ανυπόμονο εαυτό σου. Λαίλαπα κανονική. Είναι μια άγνωστη κατάσταση και σίγουρα δεν μπορείς να γνωρίζεις το πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί. Να ζει κανείς ή να συζεί; Ιδού η απορία.

Αν έχεις περάσει ξανά απ’ αυτή τη διαδικασία το ξέρεις καλά ότι πρέπει να σκεφτείς διπλά αυτό σου το εγχείρημα. Συγκατοίκησες και για κάποιους λόγους, αυτό πλέον έχει τελειώσει. Μπορεί να μην πέρασες καλά. Μπορεί να μην τα βρήκατε. Μπορεί να ήταν και μία από τις καλύτερες εμπειρίες που έχεις ζήσει. Είσαι όμως πραγματικά έτοιμος να κάνεις ξανά αυτό το βήμα; Σίγουρα πρέπει να ζυγίσεις όλα τα ενδεχόμενα.

Οι ενδοιασμοί και τα διλήμματα περί συμβίωσης δε σταματούν ποτέ. Μήπως βιαζόμαστε; Νωρίς δεν είναι; Κι αν βαρεθούμε και χωρίσουμε; Κι αν τσακωθούμε και δεν είμαστε πια φίλοι; Άλλο πράγμα το να μένετε μαζί για δύο μέρες κι άλλο το να μένετε συνέχεια μαζί. Γνωρίζεις απ’ την καλή και την ανάποδη τον άλλον και καταλαβαίνεις πραγματικά κατά πόσο κι αν ταιριάζετε.

Αρχίζεις σταδιακά να απομυθοποιείς το σύντροφό σου και να βλέπεις πλευρές του που δε θα έβλεπες αν δε μένατε μαζί. Η απομυθοποίηση σου χτυπάει την πόρτα. Έχεις φορτώσει το σύντροφό σου με ιδιότητες που δε διαθέτει στο μυαλό σου κι η αποκάλυψη σε τσούζει πραγματικά.

Ζεις σαν παντρεμένος ενώ δεν είσαι. Η ρουτίνα καραδοκεί σε κάθε γωνία. Η επιθυμία μπορεί να υπερκαλυφθεί από τη φιλία και την οικειότητα που σταδιακά έρχονται στο προσκήνιο. Άσε που στο μυαλό των γύρω σου τρυπώνει η ιδέα ότι μετά τη συγκατοίκηση θα έρθει κι ο γάμος και αρχίζουν όλες αυτές τις σπαστικές ερωτήσεις: Πότε θα φάμε κουφέτα βρε παιδιά; Άντε θα παντρευτείτε τώρα ε;

Και ας μην ξεχνάμε την μεταμόρφωση του σπιτιού. Το άλλοτε εργένικο διαμέρισμά σου αρχίζει σταδιακά να μεταμορφώνεται. Ποιος να σου το λέγε ότι οι γυναίκες έχουν τόσα ρούχα. Σε λίγο θα βγουν στο μπαλκόνι τα δικά σου για να χωρέσουν όλα. Κι αυτά τα μπουκαλάκια; Κρέμες από δω κρέμες από κει, δεν μπορείς να δεις πια το νιπτήρα.

Πού να περίμενες κι εσύ ότι είναι τόσο δύσκολο να καταλάβει μερικά απλά πράγματα; Το καπάκι της τουαλέτας πρέπει να κατεβαίνει. Δε μένεις μόνος σου πια. Και ας ξεκαθαρίσουμε ότι τα έπιπλα που αγοράζετε δεν είναι γιατί έχεις καταναλωτική μανία. Χρειάζεστε 4 καρέκλες. Δε θα τσακώνεστε για πάντα με τους φίλους σας για το ποιος θα τις προλάβει και δε θα κάτσει στο πάτωμα.

Το ίδιο ωστόσο ισχύει και στην περίπτωση των φίλων. Ο άλλοτε γλυκούλης κι αγαπησιάρης κολλητός σου μετατρέπεται σε ένα νευρόσπαστο ον. Αλλά ας μην βγάζουμε και την ουρά μας απ’ έξω. Μόλις ακούσεις το πρώτο «σε περίμενα αλλιώς», άρχισε να εξετάζεις το ενδεχόμενο κάφρικης συμπεριφοράς από μέρος σου. Η πολλή οικειότητα στην τελική κρύβει παγίδες ακόμα και για τα αδέρφια που επιλέγουμε.

Οι δουλειές του σπιτιού στην αρχή μοιράζονται τόσο δίκαια που αισθάνεσαι ότι μένεις με τον πιο ακριβοδίκαιο δικαστή. Όσο περνάει όμως ο καιρός ξεκινάει ο τσακωμός.

-Πλένουμε και κανένα πιάτο ε;

-Σειρά σου είναι.

-Σειρά μου είναι τρεις μέρες τώρα.

-Έλα αφού το κάνεις καλύτερα από μένα.

Και κάπως έτσι καταντάς η χαρωπή νοικοκυρούλα της γειτονιάς. Άσε που αναπόφευκτα το φαγητό γίνεται κοινό. Δεν υπάρχει δικό μου και δικό σου. Το καλό κομμάτι γλυκού που είχες φυλάξει θα κάνει φτερά πριν το καταλάβεις.

– Αχ μωρέ είχα μια λιγουρίτσα χθες βράδυ και βρέθηκε εντελώς τυχαία μπροστά μου.
– Ναι. Άνοιξες το ψυγείο και έπεσε το γλυκό στα μούτρα σου φωνάζοντας φάε με τώρα. Σε προκάλεσε το άτιμο. Καταλαβαίνω.

Μην τον σκοτώσεις. Είσαι νέος για να φας τα νιάτα σου στη φυλακή. Σκέψου τη μανούλα σου. Σε κάποιες φάσεις θα αισθάνεσαι ότι παρά το πόσο αγαπάς τον κολλητό σου η μοναξιά σου θα σου είναι απαραίτητη. Ξέρεις τότε που τα ψυχολογικά σου χτυπούν την πόρτα και δε θες να βλέπεις κανέναν. Ή κι αν θες δε θες να είναι ο κολλητός σου αυτός.

Φυσικά ας μην είμαστε απόλυτοι. Πέρα απ’ την πλάκα, αν καταφέρεις να ξεπεράσεις τις τρικυμίες, η συγκατοίκηση μπορεί να αποδειχτεί μια εμπειρία ζωής. Θα σου δώσει πολύτιμα μαθήματα και θα δοκιμάσει τα όρια και τις αντοχές σου. Θα μάθεις να δέχεσαι τους άλλους όπως είναι και να τους αγαπάς με τα ελαττώματά τους. Δες το σαν μια ευκαιρία να ωριμάσεις και να ανακαλύψεις στοιχεία για σένα που ακόμα και εσύ δεν ήξερες ότι διαθέτεις.

Άλλωστε τα πάντα είναι θέμα ορίων. Ετοιμάσου να κακοκαρδίσεις, αλλά και να κακοκαρδιστείς αν θες να αποφέρει καρπούς αυτή σου η συγκατοίκηση.