Κι εξεταστική έχουμε κι έξω βγαίνουμε και μάθημα δε θα περάσουμε

Κάθε φόρα τα ίδια. Κάθε εξάμηνο ο ίδιος εφιάλτης. Εξεταστική. Ποιος φοιτητής σε όλο τον κόσμο στο άκουσμα αυτής της λέξης δε βγάζει σπυράκια; Ακόμα κι ο Αϊνστάιν του τμήματός σου να είσαι, δεν καλοπερνάς κιόλας εκείνη την περίοδο. Άγχος, διάβασμα, λιγότερες ώρες ύπνου και περισσότερες ώρες χαμένες από βόλτες σε ηλιόλουστες μέρες. Γιατί ας μη γελιόμαστε, ο καιρός είναι λες κι έχει βαλθεί να σου σπάσει τα νεύρα όποτε δίνεις μάθημα την επόμενη. Έξω χαρά Θεού κι εσύ να πρέπει να διαβάσεις. Με τι δύναμη ψυχής θυσιάζεσαι!

Σε κάθε εξεταστική που τελειώνει και τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχες σχεδιάσει είτε γιατί δεν πέρασες κανένα μάθημα είτε γιατί πέρασες κάποια μαθήματα ξεκάθαρα από θέμα ευθυγραμμισμένων πλανητών (κοινώς ήσουν κωλόφαρδος) χωρίς όμως τους βαθμούς που χρειαζόσουν για να πάρεις κι ένα αξιοπρεπές πτυχίο, βρίσκεσαι να κάνεις τον απολογισμό σου.

«Στο επόμενο εξάμηνο θα πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου», σκέφτεσαι. «Την επόμενη φορά θα φροντίσω να τα πάω καλύτερα και να περάσω όλα τα μαθήματα που πρέπει», ακούς μια άγνωστη φωνή να ψιθυρίζει μέσα σου. Να δεις η λογική θα ‘ναι. Πού ‘σαι βρε ψυχή, χαθήκαμε!

Θα οργανώσεις το χρόνο σου και θα προγραμματιστείς αποτελεσματικά. Θα πηγαίνεις σε όλες τις παραδόσεις και θα κρατάς δικές σου σημειώσεις όπως άλλωστε αρμόζει και στο πρότυπο φοιτητή στο οποίο θα μεταμορφωθείς. Έτσι, δε θα χρειάζεται να κυνηγήσεις και κανέναν για να παρακαλέσεις κάθε σπαστικό ον να σου δείξει ελεημοσύνη και να σου δώσει τις σημειώσεις του. Εξάλλου, έχεις και καλύτερη κριτική σκέψη και δε θα γράφεις άχρηστα, κουραστικά πράγματα.

Σιγά δηλαδή, ανάγκη τους είχαμε. Αφού εσύ κρατάς καλύτερες με διαφορά. Θα τις καθαρογράφεις κιόλας μετά τις παραδόσεις και θα είναι και πιο εύκολο να κάνεις κι επανάληψη αν χρειαστεί. Θα οργανώσεις έτσι το διάβασμα και θα πας και στη βιβλιοθήκη να αναλάβεις και καμιά εργασία για να πάρεις κανένα βαθμό επιπλέον. Έτσι, θα δεις και το μέσο όρο σου να παίρνει ξανά το δρόμο προς τη νίκη . Τίποτα δεν είναι δύσκολο αν οργανωθείς.

Αλλά για περίμενε λίγο, πόσες φορές έχεις κάνει τη συζήτηση αυτή με τον εαυτό σου και καταλήγεις να προσεύχεσαι μια εβδομάδα ή ένα βράδυ πριν, προκειμένου να βγει η ύλη ενός ολόκληρου εξαμήνου. Πού είναι εκείνα τα χαπάκια γνώσης που έβλεπες στα κινούμενα σχέδια μικρός; Ξέρεις μωρέ, από εκείνα τα φανταστικά που είναι η απάντηση σε κάθε εξέταση. Μαθηματικά δίνεις; Παίρνεις αυτό των μαθηματικών. Κλασική αρχαιολογία; Παίρνεις το ανάλογο και ξενοιάζεις.

Μα γιατί να μην είναι η ύλη σαν εκείνα τα τραγούδια που απ’ το πρώτο λεπτό χαράζονται στη μνήμη σου; Εκείνα τα θυμάσαι ακόμα κι αν περάσουν δεκαετίες και δεν μπορείς να απομνημονεύσεις πέντε βασικά πράγματα. Γιατί ποιο το νόημα να θυμάσαι το στίχο «μεσ’ τα σεντόνια μυρίζει ακόμα, η δικιά σου αντρική κολόνια…» αν δεν μπορείς να θυμηθείς μισή σελίδα που θα σε σώσει την επόμενη μέρα.

Από πότε το μυαλό μας έγινε επιλεκτικό με όσα πρέπει να θυμόμαστε και θυμάται μόνο τις βλακείες κι όχι όσα χρειαζόμαστε; Εγκέφαλε, σοβαρέψου δηλαδή! Έχουμε εξεταστική, φιλαράκο! Μα ποιον κοροϊδεύουμε; Αφού όλοι οι πειρασμοί έρχονται και σου χτυπούν την πόρτα σε καιρό που έχεις διάβασμα. Λίγο να μιλήσεις στο τηλέφωνο με τα ξαδέρφια απ’ την Αυστραλία που έχετε να τα πείτε τόσο καιρό -να μας πουν κι αναίσθητους. δηλαδή; Λίγο να καθαρίσεις το σπίτι που δεν μπορείς να διαβάσεις αν είναι ακατάστατο -όπα, πού βρέθηκε αυτός ο κόκκος σκόνης εδώ; Ε, πέρασε η ώρα.

Ή οι κολλητοί που έχουν βαλθεί να σε πεθάνουν; Όλη τη χρονιά δεν ξεκουνιούνται να πάνε πουθενά και στην εξεταστική θυμούνται ακόμα και το καφενείο της γειτονιάς. Μόλις στρωθείς για διάβασμα χτυπάει το τηλέφωνο. «Θα πάμε εκεί. Θα έρθεις;» Είσαι κι εσύ δύσκολος και δυσκολεύονται να σε πείσουν, οπότε σου παίρνει και κανένα τέταρτο ολόκληρο για να το αποφασίσεις και να ετοιμαστείς να πας να τους βρεις.

Άσε και το νόμο της καινούριας σειράς. Ενώ διατάζεις τον εαυτό σου να ανοίγει τον υπολογιστή μόνο για διάβασμα, ξαφνικά ανακαλύπτεις αυτή την καινούρια τέλεια σειρά, που δε σ’ αφήνει να κοιμηθείς αν δεν τελειώσει τον κύκλο. Έλα, μωρέ, τι είναι ένα επεισόδιο ακόμα; Μισάωρα είναι άλλωστε. Πόσο χρόνο να χάσεις. Και κάπως έτσι καταλήγεις να βλέπεις τον έναν κύκλο πίσω απ’ τον άλλον.

Αφού τώρα μεταξύ μας, όσα και να λες κάθε φορά στα ίδια θα καταλήγεις. Όσες υποσχέσεις και να δώσεις δε θα κρατήσεις σχεδόν καμία. Εκτός κι αν φτάσεις ένα βήμα πριν το πτυχίο.

Ως τότε όμως κι εξεταστική έχουμε και για ποτό θα βγούμε και μάθημα δε θα περάσουμε. Υπάρχει πρόγραμμα. Δεν παίζεις μ’ αυτά. Άλλωστε κι ο Σεπτέμβρης ωραίος μήνας είναι στο κάτω-κάτω. Έχει και δροσιά. Πού να διαβάζεις μέσα στη ζέστη;