Να φοβάσαι τους ανθρώπους χωρίς κωδικούς

Όλοι στις μέρες μας είμαστε κάτοχοι κινητών ή ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η χρήση τους στην καθημερινότητά μας είναι εμφανέστατη αφού για πολλά θέματα είναι απαραίτητα. Ιδιαίτερα τα κινητά μας έχουν καταντήσει να είναι προέκταση του χεριού μας και μάλιστα αυτό μπορούμε να το αντιληφθούμε απ’ το γεγονός ότι και μόνο στη σκέψη ότι τα χάνουμε, πραγματικά παγώνουμε.

Είτε το χρησιμοποιείς για επικοινωνία, είτε για τη δουλειά σου, είτε απλά ως φωτογραφική μηχανή, σίγουρα εκεί μέσα αποθηκεύεις πράγματα που είναι σημαντικά για σένα. Το πώς θα τα διαφυλάξεις το αποφασίζεις εσύ. Το αν θα θελήσεις να βάλεις κάποιον κωδικό για να μπορείς μόνο εσύ να έχεις πρόσβαση σ’ αυτά, εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από σένα. Όταν όμως τυχαίνει να βρίσκεσαι σε σχέση, τα πράγματα μπορεί ν’ αλλάξουν λίγο, αφού η ύπαρξη κωδικού σε ένα τόσο προσωπικό μέσο, μπορεί να εγείρει απορίες.

Πόσες φορές έχεις μπει στη διαδικασία να αναρωτηθείς αν το άλλο σου μισό είναι πιστό σε σένα και τον έρωτά σας; Ή πόσες φορές θα μπορούσε εκείνος να το έχει σκεφτεί για σένα. Και πριν προλάβεις να μου απαντήσεις για το πόσο βέβαιος είσαι για την αθωότητά του ή για το πόσο τον εμπιστεύεσαι, σκέψου αν έχεις μπει στον πειρασμό να κρυφοκοιτάξεις το κινητό του για παράδειγμα, αν ακόμα και την τελευταία στιγμή συγκρατήθηκες.

Μπορεί κι οι δύο να υποστηρίζετε την άποψη ότι χωρίς να εμπιστεύεσαι τον άλλον δεν μπορείς να προχωρήσεις και μεταξύ μας δίκιο έχετε. Έτσι είναι, κι αυτό αποτελεί ξεκάθαρα θέμα αντίληψης κι επιλογής.  Όμως, κατά πόσο αυτό έχει πρακτική εφαρμογή; Εμπιστεύεστε όντως ο ένας τον άλλον ή απλά επιλέγετε να εθελοτυφλείτε γιατί μέσα σας γνωρίζετε ήδη πράγματα που μπορεί να σας στενοχωρήσουν;

Θα έβαζες δηλαδή το χέρι σου στη φωτιά για εκείνον; Θα μπορούσες να είσαι βέβαιος ότι όλα πηγαίνουν καλά; Κι επίσης είσαι σίγουρος και για τον ίδιο σου τον εαυτό; Ότι δηλαδή δεν έχεις κι εσύ να κρύψεις κάτι απ’ την πλευρά σου και μοιράζεσαι τα πάντα μαζί του; Θα το παρέδιδες εύκολα αν στο ζητούσαν;

Ναι, ξέρω τι θα μου πεις. Παραβιάζει την ιδιωτικότητά σας κάτι τέτοιο και δεν είναι σωστό για κανέναν από τους δύο. Πρέπει να δίνεις το χώρο του στον άλλον. Σίγουρα θα συμφωνήσω. Όμως ας μιλήσουμε υποθετικά για λίγο.

Εάν θέλεις πραγματικά να διαπιστώσεις αν η σχέση σου βασίζεται σε θεμέλια ειλικρίνειας, τότε ανταλλάξτε κινητά χωρίς να έχετε χρόνο να προετοιμάσετε το έδαφος. Χωρίς κανένας απ’ τους δυο σας να έχει το δικαίωμα να τσεκάρει τι θα δείξει και να διαγράψει όσα δεν του αρέσουν. Στοίχημα ότι αν αυτό εφαρμοζόταν, τότε τουλάχιστον οι μισοί θα ήταν σύντομα singles.

Βάλτε τα κινητά σας στο τραπέζι του σαλονιού και για μια ολόκληρη μέρα διαβάστε δυνατά ο ένας τα μηνύματα του άλλου. Ή απαντήστε τις κλήσεις σας χωρίς να πάτε στο άλλο δωμάτιο. Ακριβώς όπως έγινε και στην ταινία. Δε χρειάζεται να επικεντρωθείς μόνο στην απιστία. Μπορεί να υπάρχει μόνο στη φαντασία σου. Είναι μεν ένας λόγος για να είναι κάποιος μυστικοπαθής αλλά δεν είναι κι ο κανόνας.

Μπορεί να σας ενοχλήσει κάτι που κρύβετε ο ένας απ’ τον άλλον. Όπως για παράδειγμα να μιλάει με την πρώην του φιλικά ή με το να έρθει στην επιφάνεια η κοινή συνομιλία με τους κολλητούς σας. Είτε δική σου είτε δική του, σίγουρα μοιράζεστε τα εσώψυχά σας κι ίσως σχολιάζετε πράγματα που δε θέλετε να δουν οι άλλοι. Αν οι συνομιλίες στο facebook άνοιγαν έστω για μια μέρα, θα έκλειναν σπίτια.

Αυτοί που δεν έχουν κωδικούς στα κινητά και στους υπολογιστές τους, είναι οι πιο δυνατοί και ταυτόχρονα οι πιο τρομακτικοί άνθρωποι που θα γνωρίσεις ποτέ. Και χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.

Σ’ εκείνους που δεν έχουν κανένα λόγο ούτε νιώθουν την ανάγκη να κρύψουν το οτιδήποτε. Μιλούν για όλα με ειλικρίνεια και δε θα προσπαθήσουν ποτέ να σου ρίξουν στάχτη στα μάτια. Δε φοβούνται τυχόν έκθεση του εαυτού τους κι αυτό από μόνο του τους προσδίδει εξαιρετική ισχύ. Θα σου πουν κατάμουτρα όσα νιώθουν κι όσα περιμένουν από σένα χωρίς περιστροφές.

Και σ’ αυτούς που τείνουν να λένε ψέματα παθολογικά και συστηματικά. Μάλιστα, το κάνουν τόσο πιστευτά που δεν ξέρεις πότε λένε αλήθεια και πότε όχι. Οπότε είτε έχουν κωδικό είτε όχι, άκρη δε βγάζεις μαζί τους.

Κατά πόσο μπορούμε να αντέξουμε ουσιαστικά την ωμή ειλικρίνεια; Πόσο μας πληγώνει και τι επιδράσεις μπορεί να έχει επάνω μας; Μπορούμε να είμαστε άκρως ειλικρινείς αλλά και να έχουμε στον περίγυρό μας ανθρώπους που δε μετράνε τα λόγια τους και δε μας χαϊδεύουν τα αυτιά;

Σίγουρα, σε ορισμένες περιπτώσεις η ειλικρίνεια πονάει. Το ψέμα όμως πονάει πολύ περισσότερο όταν αποκαλυφθεί. Το πιο σωστό, είναι να φερόμαστε στους άλλους όπως θα θέλαμε να μας φέρονται. Η εμπιστοσύνη είναι περίεργο πράγμα. Όσο δύσκολα κερδίζεται τόσο εύκολα χάνεται. Όταν είμαστε ειλικρινείς, είμαστε ελεύθεροι και μόνο έτσι θα μπορέσει να ευδοκιμήσει κι η σχέση μας.