Όλοι έχουμε έναν φίλο (ή περισσότερους) που με τις ικανότητες παρακολούθησης που διαθέτει, θα μπορούσε άνετα να δουλεύει για το FBI ή να είναι ντετέκτιβ. Η αλήθεια είναι ότι τους εξιτάρει κάπως το κυνήγι των πληροφοριών για ό,τι τους κινεί το ενδιαφέρον. Κρατούν μικρό καλάθι, μέχρι να συλλέξουν τα απαραίτητα στοιχεία και να μπορέσουν ν’ αποφανθούν για την αθωότητα ή όχι του κατηγορουμένου.
Η παρακολούθηση είναι εθισμός. Δεν είναι απλή υπόθεση να διώξουν τυχόν υποψίες που τους περιβάλλουν. Το αστυνομικό τους δαιμόνιο δεν εφησυχάζεται εύκολα. Μέχρι να πάρουν τις απαντήσεις, δεν ηρεμούν. Ξαπλώνουν το βράδυ και το μυαλό τους παίρνει χίλιες στροφές καταστρώνοντας ακούραστα το σχέδιό τους. Η διεξαγωγή της έρευνάς τους διαφέρει ανά περίπτωση κι εκτελείται με διαφορετικούς τρόπους η άντληση των πληροφοριών.
Αν αυτός που τους κινεί το ενδιαφέρον, γνώριζε πόσες φορές έχουν ξεψαχνίσει όποια πληροφορία τους παρέχει, το πιθανότερο θα ήταν να κατέθετε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Σιγά μην τους πιάσει όμως! Όταν εκείνος πήγαινε, αυτοί είχαν ήδη γυρίσει.
Όσοι έχουν σχέση συνήθως είναι πρωτοπόροι στην κατασκοπεία. Η δεξιοτεχνία με την οποία ξεσηκώνουν κωδικούς υπολογιστών, email, κινητών είναι αξιοζήλευτη. Τα ξεκλειδώνουν στο άψε-σβήσε σκανάροντας όλη την αλληλογραφία και τις κλήσεις του συντρόφου τους χωρίς ν’ αφήσουν ίχνη, αφού είναι επαγγελματίες.
Τώρα, αν τύχει και τους πιάσουν στα πράσα, δε θα διστάσουν να τους πουν με στόμφο: «Έχεις κάτι να μου κρύψεις μήπως; Αν θες, ψάξε και το δικό μου».
Άλλος ένα τομέας, που έχει αλλάξει κατά πολύ το σκηνικό των σχέσεων, καθώς τα όρια της ιδιωτικότητας έχουν αρχίσει να ρευστοποιούνται, είναι αυτός των social media. Σίγουρα έχεις συμμετάσχει σε κάποιο ανάλογο διάλογο, όταν αναφέρεις μια νέα σου γνωριμία.
-Πριν λίγες μέρες γνώρισα μια κοπέλα σε ένα καφέ. Πριν τελειώσεις τη φράση σου έχει πεταχτεί: «Έχει Facebook, Twitter ή Instagram; Μη μου πεις ότι έχει Snapchat! Κάτσε να τσεκάρουμε το προφιλ της. Ψάξε όλα όσα ανεβάζει». -Μα τι σχέση έχει αυτό; «Για σε παρακαλώ. Μην παρεμβαίνεις στο έργο μου μικρέ ερασιτέχνη. Κι αν είναι καμιά μουρλή;», σου απαντά!
Ή έναν διάλογο σαν κι αυτόν στο ραντεβού με το νέο αίσθημα που ενώ έχεις ψάξει γι’ αυτόν, δε θες να προδοθείς. -Μια φορά είχα πάει να κάνω διακοπές στο σπίτι της θεία μου στη Σαντορίνη. «Κάτσε. Ποιας θείας; Της Αντωνίας ή της Γεωργίας;» -Της Γεωργίας. Ει! Για περίμενε. Πού ξέρεις εσύ τις θείες μου; Γουρλώνεις τα μάτια, τον κοιτάς και του λες: «Εσύ μου το είπες πριν». Και περιμένεις με αγωνία να το χάψει και να μην ξεφτιλιστείς.
Δεν παραδέχονται ποτέ ότι τους παρακολουθούν. Δεν καταλαβαίνουν όλοι ότι καταλάθος απ’ το δικό τους το προφίλ βρέθηκες να ψάχνεις το προφίλ της μακρινής τους ξαδέρφης απ’ τον Καναδά. Καταλάθος εννοείται.
Déjà vu ε; Λίγο πολύ όλοι έχουμε ζήσει ή έχουμε κάνει κάτι παρόμοιο. Μην ακούτε τις κουταμάρες ότι τα social media δημιουργήθηκαν για να ενώνουν τον κόσμο και να διατηρούμε την επαφή μεταξύ μας. Δημιουργήθηκαν για να μπορούμε να παρακολουθούμε τον κόσμο. Δηλαδή, να μη ρίξουμε μια ματιά για να ξέρουμε τι μας γίνεται;
Πρώτο βήμα κατασκόπων: Τοποθετούμε τον ενδιαφερόμενο στη λίστα των στενών φίλων. Έτσι κάθε προσπάθεια δημοσίευσης φτάνει σε εμάς με τη μορφή ειδοποίησης. Οπότε τα μαθαίνουμε όλα και δε μας ξεφεύγει τίποτα.
-Μωρό μου χθες βγήκα με τα ξαδέρφια μου. «Όλα ξαδέρφια σου ήταν Δάφνη; Κι αυτός ο Δημήτρης;», ρωτάς. -Αυτός ήταν φίλος τους, αλλά δε μ’ άφησες να ολοκληρώσω. «Α, μάλιστα. Κατάλαβα.», απαντάς.
Αν ποτέ υπάρξει εφαρμογή που να δείχνει πόσες φορές έχουμε μπει με τους κολλητούς μας σε συγκεκριμένα προφίλ, τότε τη βάψαμε! Άντε να τους εξηγήσεις ότι δεν είναι εμμονή, αλλά κοινωνικό ενδιαφέρον. Δεν το πιστεύουν οι κακοπροαίρετοι.
Τους ειδικούς πράκτορες που τυχαίνει να είναι φίλοι μας, τους αγαπάμε λίγο παραπάνω έτσι ψυχάκηδες που είναι. Ειδικά, όταν μας αποδεικνύουν ότι είναι πάντα σε ετοιμότητα να περάσουν από ακτινογραφία όποιο καινούριο, επίδοξο ταίρι βρεθεί στο δρόμο μας. Δε θα πέσει το δικό μας παιδί σε λάθος χέρια. Γι’ αυτό και συχνά-πυκνά καταφεύγουμε σ’ εκείνους για απαντήσεις. Βολεύει κι είναι και φθηνότερο απ’ το να προσλάβεις ιδιωτικό ντετέκτιβ.
Κάποιες φορές το έργο τους ίσως δυσκολέψει, αν τους διαγράψουν ή τους μπλοκάρουν. Πού να ήξεραν, όμως, οι ενδιαφερόμενοι ότι τέτοιοι χάκερς δεν κολλάνε πουθενά. Εύκολα θα σπάσουν τον κωδικό, αφού σκέφτονται ήδη όλους τους πιθανούς. Αν όχι, μπορεί να φορέσουν ακόμη και μαύρα ρούχα και γυαλιά για να κάνουν μια μίνι εκδρομούλα προς τη δουλειά του φίλου τους για να διαπιστώσουν ότι όντως είναι εκεί. Ό,τι δε βλέπουν με τα μάτια τους σιγά μην το πιστέψουν.
Ένας άνθρωπος με αμφιβολίες είναι καλύτερος ερευνήτης απ’ τον οποιονδήποτε επαγγελματία. Ανακαλύπτει, όσα πρέπει να μάθει. Μπορεί να μη μιλάει πάντα, αλλά τα γνωρίζει όλα. Περιττό ν’ αναφέρουμε ότι αυτές που διαπρέπουν στην έρευνα τέτοιου είδους είναι οι γυναίκες και ειδικά οι μητέρες. Αν όλες οι υπηρεσίες έρευνας αποτελούνταν από γυναίκες, τότε σίγουρα κανένα έγκλημα δε θα παρέμενε ανεξιχνίαστο για πολύ. «Θα τα μάθουμε όλα. Να το έχετε υπόψιν».
Επιμέλεια κειμένου Μαρίας Τσιρίγου: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Μαρία Τσιρίγου
