Όσοι ζούνε μόνο για τον ενθουσιασμό του πρώτου καιρού

Τι γίνεται όταν περνάει ο καιρός, όταν χάνεται ο πρώτος ερωτικός ενθουσιασμός και βλέπουμε την πραγματικότητα ως έχει; Όταν μετά από λίγα ραντεβού που νόμιζες ότι βρήκες το άλλο σου μισό, αυτό αρχίζει να σε αποφεύγει και να εξαφανίζεται μέχρι που φεύγει ολοκληρωτικά;

Πέφτεις από τα σύννεφα όταν ο καλός σου γίνεται καπνός. Τι μπορεί να πήγε στραβά; Γιατί χάλασε αυτό που είχατε αφού όλα φαίνονταν να κυλούν τόσο όμορφα; Σπας το κεφάλι σου και φτιάχνεις ένα σωρό σενάρια στο μυαλό σου προκειμένου να καταφέρεις να βρεις το λόγο για τον οποίο δεν ευδοκίμησε η σχέση αυτή. Ξέρεις, μερικές φορές δε χρειάζεται να έχεις κάνει κάτι εσύ. Σίγουρα μπορεί να φταίει η έλλειψη χημείας, αλλά δεν είναι τελικά το μόνο αίτιο.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι έτσι διαφορετικοί από τη φύση τους. Τα λεγόμενα τζάνκις της καψούρας. Ζουν για το παιχνίδι λες κι αυτό είναι το μόνο που τους δίνει ζωή. Αν αυτό χαθεί, αισθάνονται μισοί. Νιώθουν σα να τους λείπει διαρκώς. Αν και δηλώνουν απελπισμένοι για έρωτα, διψασμένοι για να πάρουν και να δώσουν αγάπη, παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούν να διατηρήσουν μια ερωτική σχέση για πολύ.

Πού πάει ο έρωτας τους όταν χάνεται; Μήπως κρύβεται σε μια γωνιά και κλαίει, ή μήπως μαζεύει τις βαλίτσες του και κλείνει εισιτήρια για την ξενιτιά; Μπα. Σε καμία περίπτωση. Ο έρωτας αυτού του τύπου των ανθρώπων είναι συνυφασμένος με την ιδιοσυγκρασία τους. Μόλις χαθεί ο ενθουσιασμός και αρχίσουν να ρουτινιάζουν, στο τρίμηνο πάνω συνήθως, γιατί τα ελεύθερα πουλιά δεν πιάνονται και κορόιδα στα κλουβιά, ανοίγουν τα φτερά τους και ψάχνουν νέο ταίρι.

Άλλωστε, δε λένε ότι «Τα μυαλά, όπως τα αλεξίπτωτα, δουλεύουν καλύτερα όταν είναι ανοιχτά»; Γιατί να αφήσουν τη φθορά που επιφέρει το πέρασμα του χρόνου να δηλητηριάσει το πάθος και τον ενθουσιασμό τους; Βαριούνται εύκολα την ηρεμία που αποφέρει ο συμβιβασμός σε μια σχέση. Οπότε μην απορήσεις αν τους δεις να ψάχνουν αφορμή για καβγά.

Λατρεύουν τα αλατοπίπερα που δίνουν πνοή στη σχέση. Μπορεί εσένα να σου γυρνάει το μυαλό, αλλά εκείνοι πωρώνονται με τους τσακωμούς. Αναζωογονούνται. Κάνουν σαν μικρά παιδιά με τις εκπλήξεις και σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν μπορούν να δουν σε καμιά γωνιά τον Άγιο Βασίλη ενώ εσύ δεν μπορείς.

Αγαπούν το κυνήγι. Αγαπούν το ρόλο του κυνηγού που με περίσσια δεξιοτεχνία καλείται να προσεγγίσει ένα-ένα τα θηράματα που θα τον γοητεύσουν. Όσο δυσκολότερο είναι να τα παγιδεύσουν στα δίχτυα τους, τόσο πιο εφευρετικοί μπορούν να γίνουν ώστε να εξασφαλίσουν την επιτυχία τους.

Αν τους καταφέρεις λοιπόν και κάνετε σχέση, από τη στιγμή που θα αρχίσουν να νιώθουν δεδομένο το άλλοτε θήραμά τους και δουν ότι αρχίζουν να σοβαρεύουν τα πράγματα, βρίσκονται ήδη με το ένα πόδι έξω από την κατάσταση που θεωρούν πληκτική. Συμβιβασμοί; Καβγάδες; Γκρίνια; Για σας παρακαλώ. Μη μου τους ταράζεις με άσχημες λέξεις. Μακριά από αυτούς. Μόνο ενθουσιασμός και πάθος.

Νοσταλγούν τον έρωτα, τα πρώτα χτυποκάρδια, τις νέες γνωριμίες και τις άπειρες ώρες προετοιμασίας με το σφίξιμο στο στομάχι πριν βγουν ραντεβού. Όλα τα παραπάνω λειτουργούν για τον οργανισμό τους σαν ένα είδος ναρκωτικού, που δίνει την παραίσθηση μιας προσωρινής απόλαυσης. Όμως, όταν περνάει η επήρειά του, αισθάνονται χάλια κι άρρωστοι. Όσο παραμένουν άσβεστα ο ενθουσιασμός, ο πόθος κι η περιέργεια, αισθάνονται υπέροχα. Ακτινοβολούν εξαιτίας της αυτοπεποίθησης που νιώθουν και σφύζουν από όρεξη για ζωή.

Ο έρωτας κάποιες φορές φθείρεται κι η διαπίστωση αυτή τους πληγώνει. Νιώθουν ότι πεθαίνουν μαζί του. Σαν να αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για να χαθεί η μαγεία μέσα στη σχέση. Εν μέρει πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι θέλει κότσια να παραδεχτούν ότι ξέφτισε το πάθος που ένιωθαν παλιότερα.

Ακριβώς όπως η γάτα χάνει το ενδιαφέρον της μόλις πιάσει το ποντίκι, οι άνθρωποι συχνά σταματούν να βρίσκουν τόσο γοητευτικό ένα πρόσωπο που μέχρι πρότινος ήταν ό,τι έψαχναν, αμέσως μόλις γίνει εντελώς δικό τους. Έρχονται αντιμέτωποι με τη λιγότερο διασκεδαστική και συναρπαστική πραγματικότητα από αυτή που είχαν πλάσει στο μυαλό τους.

Έρχεται και παρέρχεται ο έρωτας κι είναι σαν τα πυροτεχνήματα. Περιμένουν με αγωνία οι λάτρεις του παιχνιδιού, σαν ανυπόμονοι θεατές, μέχρι να σκάσει το επόμενο. Για να ξεπεράσεις ένα χωρισμό, άρπαξε τον καινούριο έρωτα που σου χτυπάει την πόρτα, θα σου πουν. Μην τ’ αφήνεις αυτά ανεκμετάλλευτα. Ουδείς αναντικατάστατος όταν περιμένουν τόσοι άλλοι εκεί έξω.

Κάθε νέος σύντροφος αποτελεί μια νέα ανακάλυψη κι εκείνοι παίρνουν το ρόλο του εξερευνητή. Τους συναρπάζει το άγνωστο και μόλις τελειώσουν με τον έναν περνάνε στον άλλον, παρασυρόμενοι από τη δίψα τους για το καθετί καινούριο. Αν μείνουν παραπάνω από ό,τι πρέπει νιώθουν σαν να τρώνε χθεσινό φαγητό. Μα φασολάκια κάθε μέρα; Πόσα να αντέξουν πια; Για έναν μεγάλο έρωτα ζουν κι αυτοί, αλλά να μην τον ψάξουν καλά πριν αποφασίσουν;

Δε θα πιαστούν και κορόιδα στο κάτω-κάτω!