Ας κάνουμε ένα πείραμα. Θέλω να βγεις για έναν καφέ και να κοιτάξεις προσεκτικά τους ανθρώπους γύρω σου. Πόσοι απ’ αυτούς πιστεύεις ότι είναι πραγματικά ευτυχισμένοι; Μη βιαστείς να μ’ απαντήσεις. Σήκω τώρα όρθιος και κοίταξε τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Είσαι ευτυχισμένος εσύ;
Παρασυρόμαστε απ’ τις μόδες της εποχής και χάνουμε την ουσία. Προσπαθούμε να ταιριάξουμε με το σύνολο και στην πορεία χάνουμε την ιδιότητά μας. Δε ζούμε. Απλά επιβιώνουμε. Απ’ το πουθενά βρισκόμαστε να πρωταγωνιστούμε σε μια καλοστημένη θεατρική παράσταση. Κατέχουμε σίγουρα πρωταγωνιστικό ρόλο γράφοντας εμείς το σενάριό της; Ή υπάρχουν άλλοι που μας σκηνοθετούν;
Όσο ευχαριστημένος κι αν δηλώνεις απ’ την τέλεια σχέση, την τέλεια δουλειά σου ή την τέλεια παρέα σου, όσες φωτογραφίες κι αν ανεβάζεις στα σόσιαλ μίντια για να το αποδείξεις, ξέρεις καλά ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει πραγματικά. Γιατί πολύ απλά, στις καλύτερες στιγμές μας, δεν ενδιαφερόμαστε ούτε στο ελάχιστο να τις καταγράψουμε. Κι ακόμα κι αν το κάνουμε, τα κρατάμε για μας κι όχι για το «κοινό» μας.
Προσπαθείς να κρύψεις τα συναισθήματά σου, όμως, ουσιαστικά κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Και ξέρεις γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί πολύ απλά τα μάτια σου μιλάνε. Στα μάτια σου, καθρεφτίζονται όλες αυτές οι λέξεις που προσπαθείς να φυλακίσεις μέσα σου. Όλα όσα νιώθεις παρελαύνουν μέσα τους και γίνονται ορατά. Ίσως όχι από πολλούς, σ’ αυτό όντως κερδίζεις. Καταφέρνεις πρόσκαιρα να ξεγελάσεις τους περισσότερους. Όχι όλους όμως. Και φυσικά όχι τον ίδιο σου τον εαυτό.
Καμιά φορά, ο πόνος δεν απαντάται στα δάκρυα που μπορείς να δεις σε κάποιον. Ο κόσμος έχει μάθει εδώ και καιρό να υποκρίνεται. Πες το άμυνα, πες το φόβο. Βάφτισέ το όπως σε βολεύει. Μεταμφίεσέ το με την πιο βολική φορεσιά κι ασ’ το να σου καταστρέψει τη ζωή. Φόρεσε το ψεύτικο χαμόγελό σου κι άσε τους άλλους να νομίζουν ότι είσαι καλά. Γιατί αυτό είναι που μετράει για σένα. Η γνώμη κι η άποψη των άλλων. Σωστά;
Αν μπορείς να ξεγελάσεις τους άλλους δεν έχει κι ιδιαίτερη σημασία το αν είσαι δυστυχισμένος ε; Ίσως τότε να μπορέσεις να πείσεις έστω και για λίγο το είναι σου ότι είσαι ευτυχισμένος. Να του χαϊδέψεις τ’ αυτιά ψιθυρίζοντάς του ότι δε χρειάζεται όσα ονειρεύεται. Ότι όλα όσα χρειάζεται είναι μέσα στο μυαλό του, ακόμα κι αν δεν μπορεί να βρει τη χαρά ούτε στα απλά και καθημερινά πράγματα που θα έπρεπε από μόνα τους να είναι υπεραρκετά.
Μερικές φορές, μπορεί να είσαι εσύ αυτός που θα σε πληγώσει περισσότερο απ’ τον οποιονδήποτε. Κι αυτό θα το πετυχαίνεις με το να κρατάς μέσα σου όσα νιώθεις. Με το να φοβάσαι να κυνηγήσεις τα όνειρά σου για τις αλλαγές που ίσως θα επιφέρουν στη ζωή σου. Όπως ακριβώς δεν πρέπει να καταστρέφεις την ευτυχία των άλλων γιατί μπορεί να είσαι δυστυχισμένος εσύ, έτσι δεν πρέπει να καταστρέφεις και τη δική σου.
Γιατί συνεχίζεις να ψάχνεις την ευτυχία στα ίδια μέρη που τη χάνεις καθημερινά; Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι μίζερη και λυπηρή. Δε ζούμε για πάντα δυστυχώς ή ευτυχώς. Δεν έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας για ν’ αναβάλλουμε για αύριο όσα μπορούμε να διορθώσουμε σήμερα.
Όταν σου λείπει κάτι, όταν νιώθεις ότι στη ζωή σου τα πράγματα δεν είναι όπως τα θες, όταν χρειάζεσαι κάτι καινούριο, να μάθεις να το επιδιώκεις. Δεν πρέπει να βασιζόμαστε σε κανέναν προκειμένου να μας κάνει ευτυχισμένους. Εμείς είμαστε οι μοναδικοί που μπορούμε να το καταφέρουμε αυτό. Κι έτσι πρέπει. Γιατί μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο θα είναι απτό κι όχι ουτοπικό.
Η ζωή είναι ένα ταξίδι. Όχι ένας αγώνας για το ποιος θα βρει την «καλύτερη» και πιο «δυνατή» ευτυχία. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τα πράγματα που χρειάζεται ο καθένας μας μέχρι η ψυχή του να βρει τη γαλήνη που χρειάζεται. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός κι οι ανάγκες του ξεκάθαρα προσωπικές.
Είναι θέμα επιλογής η ευτυχία. Τίποτα δε θα σε κάνει χαρούμενο μέχρι να επιλέξεις εσύ να γίνεις. Η ευτυχία σου δε θα βγει στο κατόπι σου ψάχνοντάς σε απελπισμένα. Πρέπει να πηγάζει από μέσα σου. Να σε πλημμυρίζει καθημερινά. Μην αναλώνεσαι στα πρότυπα ευτυχίας που σου επιβάλλουν και μην αφήνεις την πικρία άλλων να σε επηρεάζει. Δεν είναι έγκλημα το να είσαι ευτυχισμένος, γι’ αυτό πάψε να αισθάνεσαι τύψεις.
Μην εξαρτάσαι από τοξικούς ανθρώπους και μην τους αφήνεις να παίζουν με το μυαλό σου. Αναζήτησε μέσα σου όσα χρειάζεσαι. Όταν δε θα ελέγχουν τη σκέψη σου, όταν δε θα βασίζεσαι στα πρότυπά τους, τότε θα μπορέσεις να δεις καθαρά. Θα νιώσεις σαν να έφυγε ένα τεράστιο βάρος από πάνω σου. Σαν ν’ αποδεσμεύτηκες απ’ τα πιο μεγάλα βάρη του κόσμου. Κι όλα αυτά γιατί θα μείνεις μόνο εσύ στο προσκήνιο. Κι εσύ θα ορίσεις αυτά που χρειάζεσαι για να είσαι ευτυχισμένος.
Ευτυχία είναι αυτό που δεν μπορείς να κρύψεις, όχι αυτό που προσπαθείς να δείξεις. Άλλωστε πραγματικά ευτυχισμένος είσαι όταν δε σε νοιάζει να το αποδείξεις σε κανέναν. Γιατί πολύ απλά είσαι σίγουρος για την ευτυχία που νιώθεις και δε χρειάζεσαι την επιβεβαίωση και την αποδοχή κανενός τρίτου. Μόνο τότε. Τη στιγμή εκείνη και μόνο μπορείς να πεις με σιγουριά ότι πράγματι είσαι ευτυχισμένος.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη