Οι γείτονες που έγιναν οικογένειά μας

Αναφερόμαστε συχνά σε κοινωνικές σχέσεις είτε φιλικές, ερωτικές, οικογενειακές, συγγενικές είτε σχέσεις με συναδέλφους. Το σίγουρο είναι πως βιώνουμε μαζί τους έντονες στιγμές ευχάριστες ή δυσάρεστες. Ας μιλήσουμε, όμως, για μια σχέση διαφορετική απ΄όλες. Μια σχέση που αναπτύσσουμε με τον γείτονά μας.

Ακούμε κατά καιρούς διάφορες συζητήσεις περί γειτόνων. Ο ένας θα μιλήσει για εκείνον τον ενοχλητικό γείτονα στην πολυκατοικία που βάζει τη μουσική στη διαπασών πρωί-πρωί –ή πολύ αργά το βράδυ– κι είναι λογικό ο ίδιος να ενοχληθεί και να γκρινιάξει, ειδικά αν θέλει να συγκεντρωθεί στη μελέτη του ή γενικότερα χρειάζεται την ηρεμία του. Κάποιος άλλος, έπειτα, θα δυσανασχετήσει με κάποιον γείτονα που πήγε να του ζητήσει ζάχαρη κι αβγά μέσα στο μεσημέρι. Βέβαια, ακόμα κι αν πολλοί γείτονες είναι αδιάκριτοι κι ενοχλητικοί δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα γιατί είναι μέρος της καθημερινότητάς μας.

Παρ΄όλα αυτά –κι ευτυχώς για εμάς–, υπάρχουν και γείτονες που μας είναι συμπαθείς από την αρχή, οι οποίοι δεν είναι απλά κάτω, πάνω ή απέναντι από το σπίτι σου. Είναι εκεί, δίπλα σου κυριολεκτικά, για ό,τι χρειάζεσαι ενώ κι εσύ με τη σειρά σου είσαι εκεί για εκείνους. Θα σου φέρουν με όλη τους της καρδιά ένα πιάτο φαγητό, ενώ δε θ’ ανταλλάξετε μια απλή «καλημέρα» ή ένα τυπικό «γειά σου, τι κάνεις;». Έχετε δημιουργήσει κάτι παραπάνω μεταξύ σας που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε φιλικό, ούτε γειτονικό. Ανεξαρτήτως ηλικίας ή φύλου έχετε αυτή την ιδιαίτερη σχέση που δεν έχεις με κανέναν άλλον. 

Είναι εκείνοι που σου κρατούν συντροφιά κάτι περίεργα μεσημέρια που είσαι μόνος και τους παίρνεις τηλέφωνο να έρθουν σπίτι να τα πείτε. Είναι εκείνοι που θα σε καλέσουν στο σπίτι τους οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, απλά και μόνο για να τους κανείς εσύ παρέα, επειδή είναι εκείνοι τώρα μόνοι, ενώ όταν θα πάνε στο σούπερ μάρκετ πάντα θα σε ρωτήσουν αν χρειάζεσαι κάτι.

Θα μαζευτείτε κάτι δροσερές καλοκαιρινές νύχτες στη βεράντα με κρύο τσάι κι ένα αντικουνουπικό να καίει, γιατί οι συζητήσεις που κάνετε δεν είναι της μιας ώρας. Θα συνοδέψετε την παρέα σας κι από κάτι κουτιά πίτσας, που αποφασίσατε να παραγγείλετε μετά από τρεις ώρες συζήτησης. Κι όχι απλές συζητήσεις. Συμβουλές για τα φιλικά και τα ερωτικά σας. Κουτσομπολιό για τον παράξενο γείτονα από απέναντι που δε χωνεύετε κι οι δυο σας κι ανάλυση όλων των νέων της γειτονιάς. Είναι λογικό μετά απ’ όλα αυτά να σας ανοίξει η όρεξη και πολλές φορές, αντί για πίτσες καταλήγετε να πειραματίζεστε στη κουζίνα ξημερώματα κι από τη νύστα να παρατάτε όλα τα πιάτα όπως να ‘ναι για ν’ ασχοληθείτε το πρωί.

Ο γείτονας αυτός που νιώθεις τόσο όμορφα όταν βρίσκεστε οι δυο σας και ταυτόχρονα τόσο άβολα όταν τυχαίνει να μπει ανάμεσά σας ένας τρίτος, γιατί απλά δεν μπορείτε να τον εντάξετε στις δικές σας μοναδικές συζητήσεις. Έχετε δικούς σας κώδικες επικοινωνίας που κανείς άλλος δεν μπορεί να παρακολουθήσει. Σε κάθε δύσκολη στιγμή αυτός ο γείτονας ήταν εκεί για εσένα να σου συμπαρασταθεί, όταν έλειπαν όλοι από το σπίτι σου ή όταν δεν μπορούσες να βρεθείς με τους φίλους σου που έμεναν μακρυά.

Θα σε βοηθήσει με οτιδήποτε έχεις ανάγκη από δουλειές του σπιτιού. Θα τον «αγκαρέψεις» να σε πάει στη δουλειά ή τη σχολή σου επειδή έχασες το λεωφορείο ή επειδή χάλασε το αμάξι σου. Που δε θα σου κρατήσει μούτρα αν τον ξυπνήσεις μετά από ξενύχτι -γιατί σαν τα δικά σας τα ξενύχτια δεν υπάρχουν. Που όταν έλειπες οικογενειακώς απ’ το σπίτι, κάθισε εκεί απέναντι, σαν φύλακας να προσέχει το σπίτι σου από πιθανούς διαρρήκτες. Κι αν έβλεπε κάποια περίεργη κίνηση, κατευθείαν σαν ντετέκτιβ σε έπαιρνε τηλέφωνο να σε ενημερώσει για την κατάσταση. 

Κι αν κάποια μέρα μετά από πολλά χρόνια γειτονικής σχέσης, αυτός ο άνθρωπος τραβήξει για αλλού, τότε οι στιγμές σας μπορεί να μην είναι τόσο συχνές, θα έχουν, όμως, πάντα την ίδια αίσθηση και την ίδια αξία. 

Αξίζουν πολλά οι άνθρωποι που αφήνουν άλλες υποχρεώσεις τους για να συναντήσουν πρώτα εσένα. Αξίζει να δώσεις πολλά σε ανθρώπους απλούς, που έχουν ψυχή για να σε ακούν και να σε συμβουλεύουν. Κι είναι περίεργο πως κάποιες φορές αυτοί οι άνθρωποι είναι απλά γείτονες που έχουν γίνει φίλοι. Που τελικά νομίζω πως δεν μπορείς να τους πεις ούτε φίλους ούτε γείτονες. Όπως κι αν λέγονται, το σημαντικό είναι πως υπάρχουν.