Χαζεύουμε τον πίνακα αναχωρήσεων όπως άλλοι κοιτούν τον άνθρωπό τους

Τι πιο ωραίο απ’ το να ανακαλύπτεις νέα μέρη, άγνωστους προορισμούς, αλλιώτικους ανθρώπους και διαφορετικές κουλτούρες; Να δοκιμάζεις περίεργα πιάτα αλλά κι εμπειρίες;

Ανακαλύπτω ίσον ταξιδεύω. Τουλάχιστον για εμένα και για τους ανθρώπους που έχω επιλέξει να ‘ναι δίπλα μου. Αγαπάμε τα ταξίδια, τις χώρες που δεν έχουμε γνωρίσει ακόμα, τους ξεχωριστούς ανθρώπους αλλά και πολιτισμούς. Γι’ αυτό και ταιριάζουμε. Λατρεύουμε να γνωρίζουμε καινούργιες γεύσεις κι άλλες γαστρονομίες. Αναζητάμε την απόδραση απ’ τη ρουτίνα, οτιδήποτε μακριά απ’ την καθημερινότητα.

Τα αγαπάμε τα ταξίδια και μας φαίνεται, ακόμα και στο γραφείο μας, στο σπίτι μας, στην κουζίνα μας. Γωνιές αναμνήσεων. Από μαγνητάκια έως μπρελόκ, από παραδοσιακές λιχουδιές και συνταγές έως αυτοκόλλητα με τις σημαίες των χωρών, από card postal μέχρι μινιατούρες αξιοθέατων. Με την πρώτη ευκαιρία, τσουπ, στο αεροδρόμιο. Και πριν καν πετάξουμε, σκεφτόμαστε ήδη τον επόμενο προορισμό. Κοιτάμε τον πίνακα αναχωρήσεων όπως θα κοιτούσαμε τον έρωτα της ζωής μας. Υπέροχο συναίσθημα!

Για να έχεις την τύχη όμως να ανακαλύψεις όλα αυτά τα παραπάνω διαφορετικά πρέπει να βρεις και τον κατάλληλο “travel partner”. Αλλού θα πας με την οικογένεια, αλλού με το ταίρι σου, αλλού με τη φοιτητική σου παρέα, αλλού με τα φιλαράκια απ’ το χωριό, αλλού με το γείτονα (γιατί όχι;), αλλού με τους θείους, αλλού με την κόρη του νονού (ξανά, γιατί όχι;), αλλού με τα ξαδέρφια, αλλού με το σύλλογο (σ’ όποιον κι αν έχεις γραφτεί), αλλού με τη σχολή. Εσείς μπορεί να κουραστήκατε, εμείς όμως είμαστε αυτοί που δεν κουραζόμαστε ποτέ με τα ταξίδια και βρίσκουμε πάντα κάποιον απ’ το περίγυρό μας για να πάμε ένα ταξίδι όποτε κι όπου μας καπνίσει. Δικαίως μας λένε και μπαλαντέρ. Με όποιον κάτσει, πιο λαϊκά. Ταξίδι να ‘ναι κι όπου να ‘ναι. Καλά, ‘ντάξει, όχι και όπου να ‘ναι αλλά τέλος πάντων απ’ την αγωνία σου να ταξιδέψεις βρίσκεις πολύ εύκολα προορισμό.

Έτσι ακριβώς είναι. Σηκώνεσαι ένα πρωί, διαβάζεις ένα άρθρο για ένα μέρος και λες πρέπει να το επισκεφτώ. Τότε ξεκινάς τις συζητήσεις με όλους τους παραπάνω, αυτό το μήνα δεν μπορεί ο κολλητός, τον άλλον μήνα δεν μπορεί η οικογένεια, αυτή τη μέρα δεν μπορεί το ταίρι, την άλλη δεν μπορεί ο ξάδερφος. Πάνε τα όνειρα, πάνε κι οι ελπίδες. Περνάει ο καιρός και το ξεχνάς. Δεν πειράζει, όμως, καλά είναι και τα ταξίδια που κάνεις μόνος για να πας σε αγαπημένα πρόσωπα που βρίσκονται κάπου στο εξωτερικό.

Ξαφνικά κι ενώ έχουν περάσει εβδομάδες και δεν έχεις φύγει κάπου μόνος, κάποιος από όλους αυτούς σου σκάει την ιδέα για αποδρασούλα. «Τώρα, ρε φίλε, σου ήρθε; Τώρα που δεν μπορώ εγώ;». Πλάκα κάνουμε φυσικά, σχεδόν αποκλείεται να πούμε «όχι» σε εξόρμηση. Γιατί για τα ταξίδια μας πάντα βάζουμε τα υπόλοιπα στην άκρη. Έτσι, σιγά-σιγά, κι αφού έχετε καταλήξει στον προορισμό, οι αναζητήσεις στις αεροπορικές έχουν πάρει φωτιά, οι συγκρίσεις ξενοδοχείων σου έχουν μπερδέψει το ήδη μπερδεμένο μυαλό σου, αλλά –πού θα πάει;– θα βγει άκρη.

Κι όταν επιτέλους έχεις βρει το κατάλληλο μέρος για να μείνετε, στη σωστή τοποθεσία και με τις παροχές που σας ταιριάζουν, μένει μόνο το αεροπλάνο. Βρίσκεις και τις κατάλληλες ημερομηνίες και το κλείνεις. Από ‘κει κι ύστερα τα γρανάζια του μυαλού δε σταματούν.

Αρχικά ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση. Γιατί ποια ταξιδιάρα ψυχή δεν κατεβάζει countdown στο κινητό για να βλέπει τις μέρες που απομένουν; Κι όσο εκείνες πλησιάζουν, κανονίζεις με το travel partner σου το πρόγραμμα του ταξιδιού σας. «Αριθμός διψήφιος, πολίτης υποψήφιος» λένε τα φανταράκια. «Αριθμός διψήφιος, ταξίδι εν όψει» λέμε εμείς κι ας μην κολλάει. Το μόνο που κολλάει θα ‘ναι το επόμενο flag sticker που θα πάρουμε για ενθύμιο.

Μία εβδομάδα πριν αποφασίζεις να κανείς βαλίτσα, σκέφτεσαι τα ρούχα που θα βάλεις -για να πετύχει και το καλό το photoshooting  για το Instagram. Φυσικά και θα πάρεις λίγα πράγματα μαζί σου για να σου μείνει και χώρος για τα αναμενόμενα ψώνια. Γιατί ταξίδι χωρίς σουβενίρ, ίσον αεροπλάνο χωρίς φτερά. Κι οι μέρες όλο και μειώνονται. Και φτάνει η στιγμή που πηγαίνεις με τον partner σου στο αεροδρόμιο και σκέφτεσαι ήδη τον επόμενο προορισμό.

Το ταξίδι ξεκινάει, πάμε κι όπου βγει, λέει και το άσμα. Φτάνοντας στον προορισμό, αναπνέεις άλλον αέρα, πατάς άλλο έδαφος. Τι τέλειο συναίσθημα! Ξεκινώντας αποκτάς κι άλλη μια ταξιδιωτική εμπειρία. Γνωρίζεις νέους ανθρώπους, βλέπεις αξιοθέατα από κοντά που ως χτες τα χάζευες μόνο απ’ την οθόνη σου, πας και στήνεσαι και φωτογραφίζεσαι μπροστά απ’ αυτά -για το instagram, ξέρετε. Γεμίζεις γενικά με αναμνήσεις όχι μόνο το κινητό σου αλλά και το μυαλό σου.

Αναμνήσεις αξέχαστες, που κάθε φορά που θα σκέφτεσαι το μέρος που πήγες θα θυμάσαι και το φιλαράκι, την κοπέλα, τη θεία, τον ξάδερφο, την αδερφή που σε συνόδεψε σε αυτό το ταξίδι. Ψώνια, σουβενίρ, φαγητά. Στα ταξίδια ξοδεύεις χωρίς να σκέφτεσαι. Για αυτό και ξεφεύγεις απ’ τη ρουτίνα και την καθημερινότητα. Μακάρι να μας έκαναν δώρο κάθε φορά που πληρώναμε για ένα ταξίδι άλλο ένα δωρεάν. Κάπως έτσι θα γυρίζαμε όλον τον κόσμο -χωρίς να χρειαστεί να πουλήσουμε το νεφρό μας.

Και καθώς φτάνει στο τέλος της αυτή η απόδραση, γυρίζεις στην καθημερινότητα, ξανά πηγαίνεις στη σχολή ή στη δουλειά σου, ευχαριστείς και το σύνοδο σου σε όλο αυτό το ταξίδι –γιατί χωρίς αυτόν ίσως και να μην υπήρχε ταξίδι– κι όλα αυτά που είδες, που γνώρισες, που έμαθες, μένουν εκεί, πίσω, στη θέση τους.  Καταλαμβάνουν όμως μια ξεχωριστή θέση στο μυαλό σου.

Φαγητά, κόσμος, ουρές στα αξιοθέατα, ταξιτζήδες, είναι οι πρώτες εικόνες όταν τελειώνει αυτή η εμπειρία. Μια εμπειρία που μακάρι να μπορούσαν όλοι να την ζήσουν. Είναι απίστευτη η σύνδεση αυτών των δυο λέξεων.

Ταξίδι ίσον εμπειρία.