Κάτι χωρισμένοι μπαμπάδες που όλη τη βδομάδα περιμένουν μία μέρα

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι είναι οι άνθρωποι που παίρνουν διαζύγιο· αυτό φυσικά δεν είναι απαραίτητα μια αποτυχία στο ενεργητικό των σχέσεων κάποιου, μιας κι είναι πολύ καλύτερο και πιο υγιές ένα πολιτισμένο διαζύγιο, από έναν δυστυχισμένο γάμο. Λίγο πιο δύσκολη γίνεται η συνθήκη του διαζυγίου για το ζευγάρι, όταν υπάρχουν στη μέση παιδιά. Σήμερα θα μιλήσουμε λοιπόν γι’ αυτούς τους μπαμπάδες, που ενώ βλέπουν λιγότερο τα παιδιά τους (μιας κι η καθημερινότητα όλων είναι πολύ πιεσμένη) από ό,τι αν έμεναν στο ίδιο σπίτι, καταφέρνουν κι είναι ξεκάθαρα παρόντες, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι η αγάπη δε μειώθηκε ούτε σταλιά με την απόσταση που πήραν οι δυο γονείς.

Καταλαβαίνεις τους χωρισμένους μπαμπάδες σε μια έξοδο με τα παιδιά τους, αφού το πρόσωπό τους πλημμυρίζει από αγάπη. Καταλαβαίνεις, όμως, έναν τέτοιο μπαμπά, αν προσέξεις πόσο χαίρεται το παιδί του που τον βλέπει. Κι αν τους ακούσεις να μιλούν για εκείνα και τα κατορθώματά τους, νιώθεις πως ακούς τον πιο πιστό τους φαν. Όλη την εβδομάδα, ανάμεσα σε δουλεία και meeting, σκέφτονται πράγματα που θα κάνουν την ημέρα που περνάνε μαζί με τα παιδιά τους. Χαίρονται οι ίδιοι σαν παιδιά, όταν έρχεται το Σαββατοκύριακο κι είναι ώρα να περάσουν ποιοτικό χρόνο μαζί με τα δικά τους. Ξυπνάνε από νωρίς απλώς και μόνο για τους φτιάξουν τα πιο νόστιμα τοστάκια του πλανήτη, ενώ έχουν διαρκώς άγχος μήπως πουν ή κάνουν κάτι που θα χαλάσει έστω λίγο από τον πολύτιμο χρόνο που έχουν μαζί.

Ψάχνουν εκπαιδευτικές θεατρικές παραστάσεις για να δουν με τα πιτσιρίκια τους, να φάνε ποπ κορν κι έπειτα πηγαίνουν βόλτα στο κέντρο. Αυτοί οι μπαμπάδες -να ξέρεις- είναι οι ίδιοι που πηγαίνουν μάρκετ κι αγοράζουν υλικά για μπισκότα για να φτιάξουν μαζί με τα παιδιά τους, με σκοπό να τα απολαύσουν μαζί μ’ ένα ποτήρι σοκολατούχο γάλα πριν τον ύπνο. Έχουν στο σπίτι τους το δωμάτιό τους, φορτωμένο με λογής λογής καλούδια, βιβλία παιχνίδια, λαδομπογιές, μαρκαδόρους και  πολύχρωμα χαρτόνια για κατασκευές!

Αυτοί οι υπέροχοι μπαμπάδες λοιπόν, εκτός από αμέτρητα παιχνίδια κάνουν κι όμορφες συζητήσεις. Συζητάνε κι εξηγούν στα παιδιά τους πως η αγάπη τους είναι ίδια με πριν, ακόμα κι αν δεν μπορούν να τα βλέπουν κάθε μέρα. Κλέβουν όσο πιο συχνά μπορούν, έστω μια ωρίτσα από τη δουλειά τους, για να περνάνε να τα βλέπουν, να τα πηγαίνουν αυτοί στο ποδόσφαιρο ή να παίζουν μια παρτίδα σκάκι. Κανονίζουν τα καλύτερα ραντεβού στην παιδική χαρά με τον μπαμπά του κολλητού, και κουβαλάνε μαζί την μπάλα για τα πιο τρελά σουτάκια. Κάνουν ένα τηλέφωνο μέσα στην εβδομάδα, για να ρωτήσουν αν το παιδί τους έχει κάποια ιδέα για το πώς θα περάσουν την ημέρα τους. Οργανώνουν μονοήμερες στο μεγάλο πάρκο και κάνουν τα πιο τέλεια οικογενειακά bbq με ξαδέρφια και θείους. Πηγαίνουν για παγωτό, πασαλείφονται και λερώνουν τα ρούχα τους και χαμογελάνε (γι’ αυτό υπάρχουν τα πλυντήρια άλλωστε).

Υπέροχοι μπαμπάδες που κάθε σουκού κάθονται μαζί με τα παιδιά στο χαλί και παίζουν με τα ζωάκια και τα αυτοκινητάκια τους. Τα πάνε στον στίβο, για ποδόσφαιρο ή μπάσκετ ακόμα κι αν είναι κομμάτια και χρειάζονται ξεκούραση. Σέβονται τη μητέρα, την πρώην σύζυγο ή σύντροφο της ζωής τους και δε θεωρούν πως είναι περαστικοί με ευθύνες για όταν κι αν θέλουν. Αυτοί οι μπαμπάδες φτιάχνουν καταπληκτικό λεμονάτο κοτόπουλο με πατάτες για μεσημέρι και τραγανά σπιτικά τσιπς. Και το βράδυ, αφού κάνουν μπάνιο και βάλουν πιτζάμες, καταφέρνουν να πείσουν τα μικρά τους τερατάκια να ξαπλώσουν (μια ώρα αργότερα φυσικά από αυτήν που πρέπει), κι εκείνοι κάθονται στα πόδια του κρεβατιού και διαβάζουν παραμύθι. Απαντάνε στις ερωτήσεις των παιδιών τους -και τις 30. Και μόλις αρχίσουν να κλείνουν τα ματάκια τους, σημειώνουν τη σελίδα που έμειναν, για να συνεχίσουν την επόμενη φορά.

Χωρισμένοι μπαμπάδες, αυτοί οι υπέροχοι.