Defensive partners, ή αλλιώς, θα έλεγε κανείς, άνθρωποι που είναι διαρκώς σε διάθεση μάχης μέσα στη σχέση τους. Οι αντιδράσεις και τα ξεσπάσματά τους, συνήθως είναι απάντηση σε κάποια κριτική που τους ασκείται και νιώθουν απειλή, φυσικά χωρίς να υπάρχει λόγος. Έτσι προσπαθώντας να υπερασπιστούν τον εαυτό τους καταλήγουν να γίνονται νευρικοί κι οξύθυμοι, πράγμα που δείχνει το άγχος και την ανησυχία που νιώθουν για το αν ο άνθρωπος απέναντί τους ενδιαφέρεται πραγματικά για εκείνους και την ψυχολογία τους.
Οι άνθρωποι αυτοί συχνά κρύβουν έναν θυμό με τον εαυτό τους ενώ φορτώνουν με αρνητικά συναισθήματα το μυαλό τους, με αποτέλεσμα να ρίχνουν το φταίξιμο στην άλλη πλευρά, που δεν τους κατανοεί, δεν τους σέβεται, δεν τους στηρίζει, ενώ στην ουσία αρνούνται να δεχθούν το πρόβλημα και ν’ αναλάβουν την ευθύνη τους. Πολλές φορές ο όρος defensive partner πάει πακετάκι με τον όρο passive aggressive partner κι αυτό μόνο καλός συνδυασμός δεν είναι.
Έχουν κακή σχέση με την αυτογνωσία και συχνά πετάνε το μπαλάκι σε κάποιον άλλον -στην προκειμένη στη σχέση τους- με αποτέλεσμα να γεννιέται σταδιακά οργή για τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους. Αυτός είναι κι ο λόγος που δυσκολεύονται να κάνουν συζητήσεις. Επίσης πολλές είναι οι φορές που σταματούν εντελώς να επικοινωνούν, αφού κάνουν το ξέσπασμά τους, χωρίς να δίνουν τη δυνατότητα στο ταίρι τους να εξηγήσει την πλευρά του, διατηρώντας έτσι την εμπόλεμη ζώνη σταθερή. Αρνούνται απόψεις οι οποίες είναι διαφορετικές από τις δικές τους κι είναι διαρκώς ριγμένοι κι αδικημένοι, ψάχνοντας λύσεις έτοιμες στο πιάτο κι επί της ουσίας κανάκεμα.
Οι ειδικοί φαίνεται να προτείνουν κάποια πράγματα για τα άτομα αυτά, έτσι ώστε να μετριάσουν σιγά-σιγά αλλά και σταθερά το γνώρισμά τους, με σκοπό να έχουν καλύτερο έλεγχο της ψυχολογίας τους. Ένα πρώτο κι εύκολο βήμα, είναι να κρατήσουν ημερολόγιο για τις φορές που τους συμβαίνουν αυτές οι εκρήξεις, προσπαθώντας έπειτα σε μια πιο ήρεμη κατάσταση να βρουν τι πυροδότησε την έξαρσή τους. Έπειτα, είναι σημαντικό να δημιουργήσουν μαζί με το ταίρι τους ένα ασφαλές περιβάλλον έτσι ώστε να είναι άνετοι και χαλαροί, με σκοπό να μειωθούν τα στοιχεία εκείνα που ενισχύουν ένα ξέσπασμα. Αντίστοιχα, είναι σημαντικό το ζευγάρι να βρει κάποιες λέξεις, οι οποίες θα σημάνουν την παύση και την ανακωχή με σκοπό να πέσουν οι τόνοι σε μια συζήτηση, σαν να γίνεται άσκηση, οι οποίες άπαξ κι ειπωθούν πρέπει να τηρηθούν.
Αν έχεις σχέση με κάποιον που είναι defensive partner, προσπάθησε, αφού οριοθετηθείς, να είσαι ήρεμος κι επεξηγηματικός, όσο περισσότερο μπορείς. Μην τον απομακρύνεις στο ξέσπασμά του, αλλά δώσε να καταλάβει πως ενδιαφέρεσαι γι’ αυτό που περνάει και πως καταλαβαίνεις ότι δεν ευθύνεται απόλυτα για την κατάσταση αυτή. Ταυτόχρονα μην κριτικάρεις τις αντιδράσεις του, αλλά μην επιτρέψεις να χρησιμοποιήσει την κατανόησή σου ως όπλο εναντίον σου. Αν τυχόν νιώσεις πως η κατάσταση ξεφεύγει, μη διστάσεις να απομακρυνθείς άμεσα και να απαιτήσεις να γίνει άλλη στιγμή η συζήτηση. Θέσε όρους και γίνε όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένος και ξεκάθαρος μπορείς.
Σίγουρα η σχέση μ’ έναν τέτοιο χαρακτήρα θα είναι αρκετά πολύπλοκη κι ίσως αρκετά εκρηκτική. Θα είσαι αυτός που θα πρέπει να διαχειρίζεται τις εκρήξεις κι ίσως κατά περιπτώσεις να χρειαστεί να προσέχεις τη διατύπωσή σου σου λίγο παραπάνω. Αν όμως αισθάνεσαι πως αξίζει η προσπάθεια, δώσε χρόνο στον άνθρωπό σου και βοήθησέ τον. Η μόνη -ίσως- ουσιαστική λύση είναι η πραγματική υπομονή κι η ανοιχτή συζήτηση. Θα πρέπει κι οι δυο να έχουν την πρόθεση να λυθεί το πρόβλημα και να καταφέρουν καιρό με τον καιρό να μειώνουν τις εντάσεις με μηχανισμούς επικοινωνίας, μέχρι να εξαλειφθεί εντελώς το φαινόμενο και να καταφέρνουν ν’ απολαμβάνουν ουσιαστικές συζητήσεις χωρίς εκρήξεις και νεύρα. Υπομονή, αγάπη και διάλογος κι είναι πιθανόν, αν όχι σίγουρο, όλα να λυθούν.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου