Ρωτώντας πας στην Πόλη αλλά μαθαίνεις και πράγματα που κανένα google ποτέ δε θα σου πει. Μυστικά μαντζούνια, ερωτήσεις κάπως άβολες ή αδιάκριτες, απορίες για τις μεγάλες ώρες, τιπς για τη δουλειά ή συνταγές ξεχασμένες, ό,τι δεν ήξερες ότι ήθελες να μάθεις, θα στο πουν τα μικρά μας ρεπορτάζ.
Γράφει η Κατερίνα Μάρου. #Whispers
Τρελά ενθουσιασμένη με τον άνθρωπο που ακόμη και τώρα θεωρώ πως ταιριάζουμε απίστευτα -αν και δεν είμαστε μαζί- αποφασίζω μετά το κοινό μας ταξίδι να πάω να τον βρω στον Λονδίνο όπου δουλεύει, χωρίς να είμαι σίγουρη ότι είναι εκεί, γιατί ήξερα ότι έχει σχεδιάσει ένα ταξίδι στην Ισπανία αλλά δεν ήξερα πότε. Πήρα μια πολύ καλή μου φιλη, κλείσαμε εισιτήρια εν μια νυκτί -κυριολεκτικά- και πήγαμε Λονδίνο για μιαμιση μέρα μόνο και μόνο για τον δω.
Μοιράζεται η Αγγελική Τσαγκαράκη. #Αντιτελειότητα
Μετακόμισα για ένα ίσως. Γνωριστήκαμε σε κοινή παρέα και μιλούσαμε για καιρό. Υπήρχε ναι μεν ένα διάχυτο ενδιαφέρον στην ατμόσφαιρα, αλλά τίποτα σίγουρο ή συγκεκριμένο. Μοιρασμένοι στις δύο άκρες του νομού, δε θα πετυχαίναμε τίποτα κι εγώ αποφάσισα να ρισκάρω. Μέσα σε 2 εβδομάδες βρήκα σπίτι και μετακόμισα με πρόφαση τη δουλειά μου. Φυσικά δεν του είπα ότι ο κύριος λόγος ήταν εκείνος κι η πιθανότητα του “μαζί”. Ασφαλώς και δεν το μετανιώνω, γιατί ενός καλού μύρια έπονται κι αυτό το ρίσκο κατέληξε να μου προσφέρει όχι μόνο τον έρωτα που ήθελα, αλλά και -μεταξύ άλλων- ψυχική ηρεμία.
Αναφέρει η Ελένη Χριστοπούλου. #Δάσκαλος_τα_λάθη
Ήταν το πιο γρήγορο σ’ αγαπω που είπα ποτέ. Δε φοβήθηκα καθόλου και μου είπε ότι νιώθει το ίδιο αμέσως. Ντράπηκα όταν το έλεγα, αλλά ήταν αληθινό. Μετρούσαμε μόνο δυο εβδομάδες τοτε, αλλά το επίπεδο της κατανόησης της εκτίμησης και της ανάγκης να βλέπει ο ένας τον άλλον ήταν από άλλο πλανήτη. Πήρα το ρίσκο κι όταν το είπα, ένιωθα να θέλω ν’ ανοίξει η γη και να με ρουφήξει! Με αγκάλιασε και μου είπε το ίδιο αι έκτοτε έχουμε μια πολύ όμορφη σχέση.
Περιγράφει η Νίκη Χατζηευστρατίου. #Αντικαταπληττικά
Είχα για έναν χρόνο σχέση από απόσταση (Αθήνα-Θεσσαλονίκη) η οποία έληξε καθώς το άλλο άτομο δεν μπορούσε να διαχειριστεί το θέμα της απόστασης. Έναν χρόνο μετά τον χωρισμό μας, κι αυτός έχοντας προχωρήσει στη ζωή του, προσπάθησε να ξαναμιλήσουμε, βρεθήκαμε κιόλας και πήρα την απόφαση να παρατήσω τη ζωή που είχα ως τότε, να μαζέψω χρήματα και να ξεκινήσω μια νέα ζωή εκεί που βρισκόταν. Δεν είχε χωρίσει, δεν ήξερα αν θα το έκανε, τι ένιωθε για μένα, αν υπήρχε περίπτωση να ξανά είμαστε μαζί, αν θα μου έβγαινε σε καλό αυτή η επιλογή, αλλά ήθελα να εξαντλήσω κάθε πιθανότητα που είχα για να κάνω αυτή τη σχέση να δουλέψει. Ήθελα να ξέρω πως έκανα ό,τι μπορούσα για τον πρώτο μου έρωτα. Και τελικά τα κατάφερα!
