Τις τελευταίες μέρες κυκλοφορεί ένα trend στο Tik Tok, όπου διάφοροι χρήστες αφηγούνται με το απόλυτο cringe vibe, τρελά πράγματα που έκαναν προκειμένου να κερδίσουν την προσοχή εκείνου του ατόμου. Ξέρεις τώρα για τι πράγμα μιλάω, όλοι το έχουμε κάνει! Μιλάω για εκείνες τις περιπτώσεις που το άτομο που γούσταρες με τρέλα σου λέει ότι του αρέσουν τα ισπανικά και ξάφνου Hola! τα ισπανικά γίνονται η δεύτερή σου γλώσσα. Αθώα ψεματάκια, αλλαγές στο λουκ μας, κινήσεις που τις σκεφτόμαστε και cringaρουμε, αποκαλύπτονται με θάρρος και χωρίς ίχνος ντροπής, μέσα από τις ιστορίες των pillowfighters:
Γράφει η A. Θ.
«Τραβιόμουν με έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος πήγαινε να παίξει αγώνα στο Ολντ Τράφορντ στο Μάντσεστερ. Τότε είχα μία φίλη Αγγλίδα – από το Μάντσεστερ! – και φυσικά δεν είχα ιδέα από μπάλα (ούτε και αυτή). Τότε μας ήρθε η τρελή ιδέα για να τραβήξουμε την προσοχή του, να το παίξουμε ότι είμαι εγώ Αγγλίδα και μάλιστα ότι έμενα δίπλα από το στάδιο που ούτε ήξερα πως το λέγανε (ούτε και η αγγλίδα φίλη μου!!!!!) και του έβγαλα ένα όνομα δικό μου. Ο τύπος γέλαγε 5 μέρες.»
Γράφει η Ε.Τ.
«Δεν ξέρω εάν θεωρείται κριντζ αυτό αλλά σίγουρα δεν είχε αποτέλεσμα και δε σας το προτείνω. Στο TikTok φαίνεται στα άτομα που ακολουθείς εάν αναδημοσιεύσεις κάτι και εγώ ότι βίντεο έβλεπα που πίστευα ότι θα του άρεσε και τύπου θα είχα μια αντίδραση ή θα μου έστελνα το αναδημοσίευα. Προφανώς απάντηση δεν πήραμε ούτε και μήνυμα, ούτε καν ένα λάικ.»
Γράφει ο Δ.Ε.
«Η τότε καλή μου και προσεχώς γυναίκα μου, είναι νοσηλεύτρια. Ένα βράδυ, λοιπόν ήταν νυχτερινή και εγώ είχα πάει σε ένα live, νομίζω Μωρά Στη Φωτιά. Σε όλη του τη διάρκεια φυσικά και δε βγήκε από το μυαλό μου. Μετά το live και κάπου εκεί στις πρώτες πρωινές ώρες, αφού πήγαμε με την παρέα για βρώμικο, μου ήρθε η έμπνευση να πάρω κάτι σε πακέτο και για αυτή. Εννοείται πως δεν είχε ιδέα. Κι έτσι βρέθηκα ξημερώματα, στην κεντρική είσοδο γνωστού νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης, να κάνω ερασιτεχνικό delivery. Δεν ήταν αυτή η κίνηση ματ για να τη ρίξω, αλλά σίγουρα κέρδισα πόντους.»
Γράφει η Α.Κ.
«Εκεί στα 15 στο πρώτο μας έρωτα. Ήταν συμμαθητής μου και στην ίδια παρέα. Εγώ κολλητή με τον κολλητό του. Περνούσαμε σχεδόν κάθε απόγευμα από το σπίτι του δήθεν και καλά πως ο κοινός μας φίλος ήθελε να τον δει. Να κανονίζουμε εξόδους και τα σχετικά. Πάντα υπήρχε ο συνδετικός κρίκος αυτός ο κολλητός!»
Γράφει η Χ.Γ.
«Νομίζω κατατάσσετε στα κριντζ, βέβαια εγώ εκεί ήθελα να τραβήξω την προσοχή της τότε σχέσης μου. Είχαμε μαλώσει και δε μου μιλούσε για κάποιες μέρες. Ε και εγώ πήρα την κολλητή μου και πηγαίναμε σε ό,τι καφέ σύχναζε. Δεν καθόμασταν. Έμπαινε η κολλητή μέσα και έβλεπε αν ήταν εκεί. Αποκορύφωμα όλου αυτού ήταν ότι στο τέλος πήγαμε κάτω από το σπίτι του και τον περίμενα να γυρίσει. Ε τελικά τον πέτυχα.»
Καμιά φορά κριντζάρουμε με τον ρομαντισμό, άλλοτε με τη βλακεία που μας πιάνει να αποδείξουμε ότι είμαστε κάτι άλλο, κάτι πιο ταιριαστό με τα γούστου του προσώπου που μας αρέσει. Εσείς, πόσο κριντζ έχετε γίνει για έναν έρωτα;
