Ρωτώντας πας στην Πόλη αλλά μαθαίνεις και πράγματα που κανένα google ποτέ δε θα σου πει. Μυστικά μαντζούνια, ερωτήσεις κάπως άβολες ή αδιάκριτες, απορίες για τις μεγάλες ώρες, τιπς για τη δουλειά ή συνταγές ξεχασμένες, ό,τι δεν ήξερες ότι ήθελες να μάθεις, θα στο πουν τα μικρά μας ρεπορτάζ.
Ξαναζεσταμένο φαγητό: καλύτερο ή χειρότερο από το φρέσκο; Γούστα είναι αυτά και κάποιοι τα έχουν περίεργα, γι’ αυτό κι αποφάσισαν πως το να γυρίσουν σε πρώην που οι ίδιοι χώρισαν ήταν μια καλή ιδέα. Ή μήπως δεν ήταν; Εμείς δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε όμως, αλλά για να παραθέσουμε τις εμπειρίες των ηρώων αυτών, που μας απάντησαν γιατί το έκαναν αυτό το τραγικό λάθος. Ε, γιατί πήραν αυτήν την απόφαση, εννοούσαμε!
Για πάμε να δούμε.
– Γράφει η Ν.
Με το πέρασμα του χρόνου αλλάζουν τα θέλω κι οι ανάγκες μας! Οι άνθρωποι εξελισσόμαστε συνεχώς και κάπως έτσι είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε καλύτερα τις βαθύτερες επιθυμίες μας. Επομένως, μια σχέση που στο παρελθόν έμοιαζε βαρετή και σχέση συμβιβασμού για το γούστο μου τότε, άρχισε να μου δημιουργεί ασφάλεια κι ηρεμία σε άλλη φάση της ζωής μου. Αυτός ήταν ο λόγος που επέστρεψα, έστω και για λίγο.
– Γράφει η Ε.
Πάντα κάτι μένει ανεκπλήρωτο όταν δυο άνθρωποι χωρίζουν, κάτι μένει μισό τελειωμένο. Μπορείς να το πεις κι απωθημένο που σε οδηγεί στην επιστροφή αυτή. Έτσι ήταν κι η δική μου. Με διεκδίκησε ξανά και μου έδειξε πως είχε αλλάξει. Με την επιστροφή μου βέβαια ικανοποίησα κι εκείνο το κομμάτι του εγωισμού μου που σίγουρα είχε θιχτεί στο παρελθόν. Φυσικά, μετά από λίγο καιρό κατάλαβα ότι δεν υπήρχε λόγος να ξαναμπούμε σε τόση φασαρία και καταλήξαμε πάλι να ακολουθούμε δρόμους χωριστούς.
– Γράφει η Σ.
Γύρισα σε πρώην μια και μοναδική φορά κι αυτό από ανασφάλεια. Απλά δεν ήθελα να είμαι μόνη μου, ήθελα να είμαι με κάποιον κι εκείνος ήταν διαθέσιμος. Δεν ήμουν ερωτευμένη ποτέ μαζί του απλώς μου άρεσε το πόσο πολύ του άρεσα και με ήθελε. Ήθελα να πάρω λίγη επιβεβαίωση από κάπου κιι αυτό ήταν όλο. Βαρέθηκα το ίδιο, μάλλον περισσότερο, τη δεύτερη φορά, γιατί το είχα ξαναδεί το έργο και σύντομα το λήξαμε οριστικά κι αμετάκλητα.
– Γράφει η Μ.
Κατα τη γνώμη μου και απο προσωπική εμπειρία, γυρνάμε σε πρώην ακάμα κι αν τους έχουμε αφήσει εμείς γιατί ουσιαστικά έχουμε την ελπίδα ότι κάτι ίσως έχει αλλάξει. Είναι αυτό το φτερούγισμα της αρχής, εκείνη η περίοδος που κυλάνε όλα ομαλά κι όμορφα και λες δεν μπορεί, πώς δεν τα είχα δει αυτά στο παρελθόν; Κι έτσι ξαναγύρισα λοιπόν κι εγώ. Η αλήθεια είναι πως δεν τον είχα ξεπεράσει κιόλας. Στην πραγματικότητα απλώς δεν ήθελα να συνειδητοποιήσω το τέλος του πρώτου εκείνου κύκλου κι η ιστορία επαναλήφθηκε. Και πάλι την τελείωσα εγώ.
